ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၈၄] သူဌေးကြီးနှင့်အစားထိုးခံ။

!unicode!

လင်ခုံးလုလည်းခေါင်းမော့ပြီး လင်ကျန့်ကော်ကိုဘေးကိုအမြန်ဆွဲခေါ်သွားကာခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။
"ဒါ...သူ့ပါးပါးကဆုံးသွားတာကြာပြီလေ။ သူ့မှာပါးလိုထူးကဲတဲ့အဖေမျိုးရှိမှန်းကြားလိုက်ရတော့သူအရမ်းမနာလိုဖြစ်သွားတာနေမှာ။ သူသူ့ပါးပါးကိုတွေးမိသွားတာဖြစ်မယ်။"

ဖာ့ခ်၊ ကုစစ်၏အဖေအရင်းမှာဖောက်ပြားတတ်သည့်ဆန်ကုန်မြေလေးဖြစ်သည်။ သူအမှတ်မထင်သေဆုံးသွားတုန်းကဆို ကုစစ်ကဘာမျက်နှာအမူအရာမှထုတ်မပြဘဲ သူ့အပေါ်နက်ရှိုင်းစွာစိတ်ပျက်နေကြောင်းပြသခဲ့သည်။

ဒါပေမဲ့လင်ကျန့်ကော်ကဒါကိုမသိသည့်အပြင် ၁၈နှစ်တာအမျိုးသားတို့၏ပြောင်းလဲမှုပါထပ်ပေါင်းလိုက်တော့ သူ့ရှေ့ကလူချောလေးမှာတကယ်တမ်းအရင်ကသူ့သားကယ်လာခဲ့သည့်ကောင်လေးမှန်းဒီအခိုက်အတန့်မှာမမှတ်မိပေ။ သူဒါကိုကြားသော်ကရုဏာသက်မိကာ ပြောလိုက်သည်။
"အဲ့လိုလား၊ ပါးမင်းကိုကောင်းတာလေးတွေရွေးပေးမယ်၊ မင်းသူတို့ကိုကောင်းကောင်းဆက်ဆံရမယ်နော်။"

လင်ခုံးလု: "...အယ်၊ အရမ်းကြီးကောင်းစရာမလိုပါဘူး။" သူကပါးရဲ့သားကိုပိုက်ဆံအများကြီးကုန်အောင်လုပ်ခဲ့တာ။

အခြားတစ်ဖက်တွင် ယွီမင်ရှို့ကထိုစကားကိုကြားလိုက်ရသော် ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းရယ်မောလိုက်ပြီး ကုစစ်ပုခုံးပေါ်လက်တင်ကာ ခပ်တိုးတိုးပြောလိုက်သည်။
"ဥက္ကဌကု၊ ဥက္ကဌကု၊ မင်းကရုပ်ဆိုးဆိုးချွေးမ​လေးပဲ၊ ယောက္ခထီးကိုလာတွေ့ချိန်မှာသူ့ပါးပါးကိုအပြေးလေးခေါ်ချင်နေတာလေ ပါး...."

သူ"ပါး"သူသည့်စကားလုံးကိုပြီးအောင်မပြောနိုင်ခင် ကုစစ်ကလှောင်ပြုံးပြုံးကာသူ့လက်ကိုဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ခေါင်းမှာရုတ်တရက်စူးရှစွာနာကျင်လာသည်။

ကုစစ်: "ဟက်။"

အပိုင်းအစ: "ပါးလို့အခေါ်ခံရတာဘာမှားလို့လဲ။ လူတချို့ဆိုငါ့ကိုအဲ့လိုခေါ်ချင်နေကြပေမဲ့ အခွင့်အရေးမရှိကြဘူးလေ။"

ယွီမင်ရှို့: ....ဖာ့ခ်။

သူတို့အကုန်လုံးကအသိမိတ်ဆွေများဖြစ်နေမှတော့ လင်ခုံးလုသိပ်အရေးမစိုက်တော့ဘဲ သူတို့ကိုအနောက်မီးဖိုချောင်နှင့်အနီးဆုံးသီးသန့်အခန်းဆီတန်းခေါ်သွားလိုက်သည်။