ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၅၁] ကမ္ဘာပျက်ကပ်ကရည်းစားဟောင်း။

!unicode!

မှတ်ဉာဏ်ပြန်ရလာပြီးနောက် စရိုက်ခွဲနှစ်ခုလုံးမှာပေါင်းစည်းဖို့ငြင်းဆန်နေကြသည်။

ကျန့်စစ်၏မျက်လုံးနက်ထဲမှာအေးစက်မှုတစ်ချက်ဖြတ်ပြေးသွားကာ အံကြိတ်လျက်ပြောမိသည်။
"ငါမသိတဲ့အချိန်ကလေးလေးကိုဖြားယောင်းပြီးတော့ သူနဲ့ငါ့ကလေးကိုလက်ဝါးကြီးအုပ်ချင်တယ်လား၊ မင်းသိပ်ကိုရဲတင်းလွန်းတာပဲ!"

နောက်တစ်ခဏတွင် သူ့မျက်လုံးများမှာတစ်ဖန်နီရဲသွားကာ လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။
"မင်းကအဲ့လိုပြောတယ်လား။ မင်းကကလေးလေးကိုမေ့ချင်ခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလား။ မင်းဘာလို့သူ့ကိုငါ့ဆီကလုယူသွားပြန်တာလဲ။ ပြီးတော့ ကလေးကငါ့ကလေးပဲ၊ ပုတီးစေ့ကိုငါကျွေးခဲ့တာလေ။"

သိသိသာသာကိုပင် မျက်လုံးနီကျန့်၏အိုင်ကျူမှာလည်းပုံမှန်ဖြစ်သည်။

မျက်လုံးနက်ကျန့်မှာလည်းလှောင်ပြုံးပြုံးမိသည်၊ ဘာလို့သူ့ကလေးမဟုတ်ရမှာလဲ။ ဟက်၊ အဲ့အသက်ပုတီးစေ့ကသူတို့စွမ်းအားထည့်ထားတာမို့ ကလေးကသူ့ကလေးလဲဟုတ်တယ်လေ!

ထားလိုက်တော့၊ သူစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာချို့ယွင်းနေလားဆိုတာဂရုမစိုက်ဘူး။

"မင်းဦးနှောက်ကပုံမှန်မဟုတ်ဘူး၊ ဒီတော့နောက်ကျရင်ထွက်မလာနဲ့တော့။"
မျက်လုံးနက်ကျန့်ပြောလိုက်သည်။

"အော်၊ အရူးကသာနည်းနည်းပဲထွက်လာသင့်တာ။"
မျက်လုံးနီကျန့်ကဆိုသည်။

ကားထဲကအခုပဲထွက်လာပြီး သူ့အခြေအနေကိုလာစစ်ဆေးချင်တဲ့စုန့်ယွင်ဝေ: "......"

သွားပြီ၊ ငါ့ယောက်ဖကအဆင့်၉ဇွန်ဘီကြောင့်ဒဏ်ရာရပြီးတော့ရူးသွားတာပဲ၊ သူပြန်သွားရင်သူ့ညီလေးကိုဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲ။

ကျန့်စစ်အနောက်လှည့်သွားပြီးနောက် သူဟာတမဟုတ်ချင်းပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားကာ အေးစက်စက်ပြောလိုက်သည်။
"ရပြီ၊ အရင်ဆုံးကားထဲဝင်ပြီးပြန်ကြစို့။"

စုန့်ယွင်ဝေ: "...." ကျွတ်၊ ဒီကောင်လေးကဒေါသကြီးလာပြီ။

ဒါပေမဲ့ထားလိုက်တော့၊ တစ်ဖက်လူကအခုလေးတင်အသက်ဘေးကလွတ်လာမှတော့ သူဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ ထားလိုက်တော့၊ ဘယ်သူကသူ့ကိုဦးလေးဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့တာလဲ။