ငါလှည့်စားခဲ့တဲ့ဇာတ်လိုက်ပြန်မွေးဖွားလာပြီဟ || ဘာသာပြန် [ Book-1 ]

[၆၀] မသန်စွမ်းရေသူမင်းသားနှင့်လက်ထပ်ခြင်း။

!unicode!

လင်ခုံးလုဖုန်းချကာ ဥယျာဥ်ဆီပြန်သွားလိုက်တော့ ဧကရာဇ်နှင့်ဧကရီအန်နာကသူနှင့်ပတ်သတ်ပြီးပိုမိုစိတ်အားထက်သန်နေမှန်းတွေ့လိုက်ရသည်။

ဧကရီအန်နာကသူ့လက်ကိုကိုင်ကာ နွေးထွေးသောအသံဖြင့်ပြောလာသည်။
"လိမ်မာတဲ့ကောင်လေး၊ မင်းရဲ့ကြိုးစားပေးမှုအတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကွယ်။ လန်ဇယ်မင်းကိုလက်ထပ်ခွင့်ရတာတကယ်ကံကောင်းတယ်။"

ပြောပြီးနောက် သူမဒီတစ်ခေါက်ကြောင်လက်ဖဝါးလေးကိုမကိုင်လိုက်ရသဖြင့်အနည်းငယ်နောင်တရသွားမိသည်။

ဧကရာဇ်လန်ကျယ်ကပုံမှန်ဆိုတည်ငြိမ်အေးဆေးပေမဲ့ အခုတော့သူဟာလည်းလင်ခုံးလုပုခုံးကိုပုတ်ကာနူးညံ့စွာပြောလာသည်။
"အနာဂတ်မှာလန်ဇယ်မင်းကိုအနိုင်ကျင့်ရဲရင် ကိုယ်တော့်ကိုလာပြောနော်၊ ကိုယ်တော်သေချာပေါက်သူ့ကိုကိုင်တွယ်ပေးမယ်။"

လန်ဇယ်: "?" ခမည်းတော်တို့ရဲ့သားတော်ကဘယ်သူတုန်း?

လင်ခုံးလုပဟေဠိဖြစ်သွားမိပေမဲ့ လန်ဇယ်ကသူတို့နှစ်ယောက်ကို သူဟာအင်းဆက်အဆိပ်ကိုကုသနိုင်ကြောင်းပြောလိုက်တာဖြစ်ရမည်ဟုအမြန်ခန့်မှန်းမိလိုက်သည်။

ဒါကိုတွေးမိရင်း သူအမြန်ပြုံးကာသဘောတူလိုက်သည်။
"ဟုတ်ကဲ့၊ သေချာပေါက်ပေါ့ဗျာ။"

လန်ဇယ်: "...."

ဧကရီအန်နာ"ခွီ"ခနဲအော်ရယ်လိုက်မိပြီး လက်မြှောက်ကာကောင်လေး၏ခေါင်းကိုထိလျက် မနေနိုင်ဘဲချီးကျူးလိုက်မိသည်။
"လိမ်မာတဲ့ကောင်လေး။"

သူမပြောပြီးနောက် ဒီတစ်ခေါက်ကြောင်နားရွက်လေးများကိုမညှစ်လိုက်ရသဖြင့်သူမအနည်းငယ်နောင်တရသွားမိသည်။

ဒါကိုမြင်လိုက်ရသော် ဧကရာဇ်ချောင်းဟမ့်ကာအချက်ပြလိုက်သည်: သွားမပွတ်နဲ့တော့၊ ​နန်းတော်ပြန်ရောက်ရင်ကိုယ်တော်ကျားအကြီးကြီးအဖြစ်ပြောင်းပြီးမင်းကိုပွတ်ခိုင်းမယ်။

သူဘာကိုဆိုလိုမှန်းဧကရီအန်နာနားလည်သွားကာ သူမမျက်လုံးများဖြင့်ချက်ချင်းဖော်ပြလိုက်သည်: ရှင့်ကျားမွှေးကဆူးချွန်လိုမာတောင်နေပြီးတော့ လက်ဖဝါးကလည်းထူထဲနေတာကို မပွတ်ချင်ပါဘူးတော်။