Saklı Krallık 2👑

Ekip

Havada kaybolan parşömenin arkasından bakarken brni gerçek hayata getiren Bars'ın sesiyle ona döndüm.

"Kendine gel. Elbet bir çözüm bulunacak Kağan. Ama sakın olmalısın. Teyzem bu işin üstesinden gelecektir."

Annemde dayimlarla birlikte çatlakları incelemeye gitmişti son an da. Hep girişlerinden korkmuştum onun. Bir an da gidişleri hep hayatımda sallantilara yol açmıştı. Her ne kadar geri dönmüş olsa da kalbimde bir yerlerde bir daha gideceği korkusu bir an geçmek bilmiyordu.

Ben bu hayatta en çok sevdiklerimi kaybetmekten korktum. Annemi. Annemi bir kere kaybetmiştim ve dünyamı kaybettim yörüngem şaştı. Babamdan yana hiçbir şansım olmadı benim. Ben baba kavramını Kutsu amcamdan öğrenmiştim. Onun Bars'a davranışından.

Hakkını yiyenezdim hiçbir zaman bizi Bars'tan ayitmamistı. Ama insanın gercek babası gibi olmuyordu. Zindanlarin arasında dolaşırken hangisinin babam olduğunu düşünerek etrafına bakmak inanın çok zordu. Babamın böyle bir şey yapmış olması içindeki baba sevgisini öldürmüştü ve geriye bir tek annem kalmıştı ve şimdi o da...nedeninin ne olduğu bilinmeyen bir şeyi araştırmak uğruna gidiyordu.

Bars'ın omuzumdaki eli beni rahatlaturken derin bir nefes aldım. Gözlerim etrafı tararken bu çatlaklara ilgili araştırmayı bizimkilere de söylemek için onların yanına gitsek iyi olurdu.

Bars elini omuzundan çekerken dışarıdan kopan çığlıkla irkildim. Neler oluyordu böyle?

Kalbim bu bilinmezlikle hızla çarparken çadırın çıkışına doğru koştuk. İlknur yerde öylece ağlarken çığlığın ondan geldiğini anlamıştım. Lodos öylece dururken Saw bir Gölge haline bir de insan formuna dönüp duruyordu tek değişmeyen şey gözlerinde ki o boşluk ifadesiydi.

Bu durum beni iyiden iyiye gererken ne olduğunu öğrenmek istiyordum kalbim biraz daha hızlı çarparsa patlayacaktı.

"Ne oldu?"

Bars'la aynı anda sorduğumuz soruyla bize döndüler. Bars hemen İlknur'un yanına giderken ben öylece duruyordum.

Bora'nın olduğu yere baktığımda olduğu yeri buz kapladığını gördüm. Gözlerim korkuyla açılırken onun yanına doğru gittim.

Bora ne zaman sinirlense duygularını kontrol edemese güçlerini kontrol edemezdi ve sonu hiç iyi olmazdı.

"Bora ne oluyor?"

Bana döndüğünde gözlerinin içi kızarmıştı. Bora'nın gözleri ağlamaktan kızarmıştı?

Duygusuz diye nitelendirdiğimiz adamın gözleri ağlamaktan kızarmıştı.

"Dostum ne oluyor?"

Yeri kaplayan buz daha da artarken korkuyla geriye çekildim.

"Biri şurada ne olduğunu anlatabilir mi?"

Bars'ın sorusuyla İlknur ağlamaya devam etti. Ne oluyordu burada Tanrı aşkına?

"Şu lanet olmayasıca yerde ne olduğunu söyleyecek misiniz?

Diye en sonunda bağırdığı da Figen'in gülmesiyle, hayır kahkaha atmasıyla ona döndüm.

Kaşlarımı havaya kaldırmış ona bakarken o delirmiş gibi gülüyordu. Kahkalarının ardından gözyaşlarını siliyordu. Aradan geçen birkaç saniyenin sonunda sarsılarak ağlamaya başladığında şokla ona baktım.

Karan kenarıya çekilmiş sırtını arkada örülen duvara dayamış ve başını iki elinin arasına almış öylece oturuyordu.

Kalbim teklerken ellerim titriyordu. Sabahtan beri içimde olan bir sıkıntı gerçek oluyordu, onun sebebi belki de ortaya çıkıyordu.