Nefes almam zorlaşınca açtım gözlerimi. Etrafa Yayılan pembe ışık kaybolurken tam karşımda bana endişeyle bakan Bars'a baktım. Gözlerindeki Endişe pırıltıları buradan bile seçilebiliyordu.
Yanıma gelip elimi tuttu.
"İyi misin İlknur?,"diyen Bars'a tebessüm ettim. Evet insanları iyileştirmek yoruyordu ama yanında seni düşünen birinin olması o yorgunluğu çekip alıyordu senden. Ayağa kalkmama yardım ettiğinde Karan'ın bize 'gel'işareti yaptığını farkettik.
"Sanırım söndüremediler ben gideyim. Sen biraz daha dinlen olur mu? Bugün cidden gücünü çok zorladın. Bitap düşmenden korkuyorum birtanem,"diyen Bars alnımdan öpünce tebessüm ettim.
"Benim içinendişelenme. Hadi sen git prensim sana ihtiyaçları var,"dediğimde tebessüm etti ve arkasını dönüp Karan'a doğru gitmeye başladı. Bende arkadaki ağacın dibine gidip oturdum. Sırtımı ağaca dayayıp gözlerimi kapattım.
Bana seslenilmesiyle gözlermi açtım ve sırtımı dayadığım ağaçtan destek alarak ayağa kalktım. Albert'in yanına gittiğimde yerde nefes almakta zorlanan adamı gördüğümde hemen yanına oturdum. Kalabalığa bakarak konuştum.
"Açılın nefes alamıyor zaten,"dediğimde herkes geri çekildi.
Elimi alnına koyup gözlerimi kapattım. Vucüdum yavaş yavaş karıncalanıyordu. Elime doğru akıp enerjiyi hissedebiliyordum. Gözlerimi açtığımda yayılan pembe ışıkla tebessüm ettim. Adama baktığımda yüzünün rengi yavaş yavaş geliyor,nefesi bir düzene giriyordu.
Tamamen düzeldiğini farkettiğimde elimi çektim ve yayılan ışık kayboldu. Adam yanındaki kişi sayesinde doğrulup gülümseyerek baktı bana.
"Çok teşekkür ederim,"dediğinde ben de onun gibi gülümseyerek baktım.
"Rica ederim."
Ayağa kalkıp üstümü temizledim. Bars yanıma geldiğinde ıslık sesiyle etrafa bakmaya başladım.
"Nereden geliyor bu ses?"
Bars'ın sorusuyla ona döndüm. Bir daha ıslık sesi geldiğinde gözlerim eliyle 'gel' işareti yapan Mia'da takılı kaldı. Ardından ise Kağan ve Saw'ın yanında durdukları kızda. Arkası dönük olduğu için yüzünü göremiyordum ama kumral uzun saçlarından ve elbisesinden bir kız olduğu aşikardı.
Bars'a dönüp ona sarıldım ardından gülümseyerek yüzünde gezdirdim gözlerimi.
"Ben gideyim bir hasta var sanırım,"dediğimde bana yaklaşıp dudağımdan öpüp geri çekildiğinde utançla yere baktım.
"Kendine dikkat et,"dediğinde ona bakmadan başımı olumlu anlamda salladım. Ardından Mia'ya doğru ilerlemeye başladım. ALLAH'tan Bars'ın beni öptüğünü görmemişti yoksa aylarca dalga geçerdi bu kızaran yanaklarım yüzünden.
Mia'ya yaklaştığımda Kağan'ın yanında durduğu kıza baktığımda o da bana döndü. Bu... bunca yıl sonra olabilir miydi?
Menekşe rengindeki gözlerine bakarken öfkeleniyordum. Onunla yaşadığımız her an gözlerimin önüne gelirken sağ elimi yumruk yapıp başka bir tarafa baktım.
"İYuman'a misin?,"diyen Mia ile sakinleşmeye çalışarak ona döndüm. Yüzümdeki zoraki tebessümle ona bakarken o olanları anlamak istercesine çatmıştı kaşlarını.
"İyiyim Mia. Ne oldu? Durum nedir?,"deyip istemesemde Yuman'a doğru gidip tam dibinde durdum.
"Yanan evi içinden çıkardık İlknur,"dediğinde kalbimde bir yer ufakta olsa bir yer acıdan kasılmıştı. Eski günlerin hatrınaydı bu endişe.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saklı Krallık 2👑
Fantastik❕Kitap düzenlenmeye alınacaktır.❕ İlk kitabı okumanız şiddetle tavsiye edilir! Saklı Krallık'ın kaderi artık Mia ve arkadaşlarının omuzlarındaydı. Ya kurtaracaklar ya da yıkacaklardı. İyiler ve kötüler... bunlar her zaman vardı. Hep iyiler ve kötüle...
