မျန်ရဲ့ဝိညာဉ် ကူး​ပြောင်းလာတယ် ||မြန်မာဘာသာပြန်||

[88]

[Unicode]

088 :  ခမ်းနားကြီးကျယ်သည့် ဖွင့်ပွဲအခမ်းအနား

အကယ်ဒမီကျောင်း၏စားသောက်ခန်းတွင် အသားနှင့် ဟင်းသီးဟင်းရွက် ဟင်းလျာများကို ရောင်းချသော်လည်း အရသာမှာ အလွန်ရိုးစင်းလှသည်။ ဟော်စီ​ရွေ့၊ ချူကျုံးဝမ်နှင့် ပုချင်းယွမ်တို့က​တော့ အနှီအစားအစာများကို အမြဲတမ်း မစားနိုင်​ပေ။သို့သော် ချင်မျန် လာပေးပို့သော ဟင်းပွဲများသည် အရသာရှိမည့် ရနံ့များဖြင့် ပြည့်နှက်နေပြီး တစ်ချက်ကြည့်ရုံနဲ့တင် အကယ်ဒမီကျောင်းရှိစားသောက်ခန်းမှ ဟင်းလျာများထက် များစွာသာလွန်ကြောင်း သိသာသည်။ ကျိုးထျန်းဟယ်နှင့် ဝမ်ရှန်းဝမ်တို့သည် သာမန်ငွေကြေးအခြေအနေရှိသော မိသားစုမှ ဖြစ်ကြပြီး တစ်လကို ဟင်းကောင်း သုံးလေးကြိမ်​လောက်သာ ဝယ်စားနိုင်လေ၏။ ထို့ကြောင့် ယခုလိုမျိုး ကပ်စားဖြစ်ခြင်းသာ။

လဲ့ယ်ရှန်းကျစ်အား လဲ့ယ်တာချန်နှင့် တုရှီပေးပို့သော လစဉ်ကုန်ကျစရိတ်သည် သေးငယ်သည်မဟုတ်သော်လည်း သူကား လိမ္မာ​ရေးခြားရှိပြီး ခြိုးခြံ​ချွေတာတတ်ကာ အသားဟင်းများကို ဝယ်စားရန်မှာ ရှားပါးလှသည်။

“ဝိုင်ဆိုင်အသစ်အတွက် အရမ်းအလုပ်ရှုပ်နေတာမလား။ လောင်တာ့နဲ့ မရီးက ကျွန်တော့်ကို ဘာလို့များလာတွေ့ဖို့ အချိန်ပေး​နေရတာလဲ?" လဲ့ယ်ရှန်းကျစ် မေးလိုက်သည်။သူ အကယ်ဒမီကျောင်းကို ဝင်လာသည်မှာ နှစ်လလောက်ရှိပြီဖြစ်သော်ငြား ဤအ​ခေါက်မှာ ချင်မျန်နဲ့ လဲ့ယ်ထျဲတို့ သူ့ကို တွေ့ဖို့ ပထမဆုံးအကြိမ် လာခဲ့သည်ပင်။

ချင်မျန် ပြောလိုက်သည်။ “မင်းဆီ အလည်လာတဲ့ကိစ္စအပြင် ဝိုင်ဆိုင်နဲ့ပတ်သက်ပြီး မင်းရဲ့အကူအညီကို တောင်းဖို့ ဒီနေ့ရောက်လာတာ။ နောက်မှပြောမယ်။"
စကားအနည်းငယ်ပြောကြရင်း ချူကျုံးဝမ်နှင့် အခြားသူများသည် ထမင်းပန်းကန်များနှင့်အတူ အမြန်ရောက်လာကြသည်။ ဖြတ်သွားသော ကျောင်းသားများကလည်း သူတို့ကို စူးစူးစမ်းစမ်း ကြည့်နေကြသည်။

ချင်မျန်နှင့် လဲ့ယ်ထျဲသည် ထိုင်ခုံနေရာပေးရန် မတ်တပ်ထရပ်ခဲ့သော်လည်း ချူကျုံးဝမ်နှင့် အခြားသူများက လျင်မြန်စွာ ငြင်းဆိုခဲ့သည်။