အပိုင်း(၂၇)

245 13 0
                                    


"လင်အာရေ...ကိုကြီးပြန်လာပီ"

အိမ်အတွင်းသို့ မဝင်ခင် ရှစ်ဖုန့်က အပြင်မှ လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။တံခါးအားဖွင့်လိုက်သောအခါ အဖြူရောင်ပုံရိပ်တစ်ခုအား ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်ရ၏။

မှိန်ဖျော့ဖျော့ အခန်းထဲရှိ ထမင်းစားစားပွဲတွင် အသက်နှစ်ဆယ်ခန့်အရွယ် လူငယ်တစ်ယောက်က ထိုင်နေသည်။

သူက အဖြူရောင်ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး ယောက်ျားပီသသော ရုပ်ရည်ကိုပိုင်ဆိုင်ထား၏။

သူ၏ လက်ထဲရှိ ခရမ်းရောင် ယက်တောင်အား ညင်သာစွာ ဝေ့ယမ်းကာ သပ်ရပ်ကြော့ရှင်းမှုဟန်ကို ပေါ်လွင်စေသည်။

"ဆရာသခင် နယ်ပယ်အဆင့်"

သူ၏ အိမ်ထဲတွင်ရုတ်တရက် ပေါ်လာသော သိုင်းပညာရှင်လူစိမ်းအား မြင်လိုက်ရသော အခါတွင် ရှစ်ဖုန့်၏ မျက်နှာမှာ ချက်ခြင်း နက်မှောင်သွားသည်။သူက အော်ပြောလိုက်သည်။

"မင်းကဘယ်သူလဲ"

"ဟမ်...ဘာလို့မင်းဖြစ်နေတာလဲ"

အဖြူရောင်ဝတ်ရုံနှင့်လူငယ်မှာလည်း ရှစ်ဖုန့်အား မြင်လိုက်ရသောအခါ အံ့အားသင့်သွားခဲ့သည်။

"အကိုကြီး...ပြန်လာပီပဲ"

ထိုအချိန်တွင် ထောင့်ဖက်ဆီမှ ရှစ်လင်၏ နူးညံ့သော အသံလေးထွက်ပေါ်လာသည်။

ရှစ်ဖုန့်လှည့်ကြည့်လိုက်သော အခါ အသေးလေးက မီးဖိုချောင်ထဲမှ လမ်းလျှောက်ထွက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။

သူမ၏ ချစ်စရာ မျက်နှာဝိုင်းလေးတွင် ချွေးတို့ပင်စို့နေသည်။

ရှစ်ဖုန့် ရှစ်လင်၏ စိတ်ဝိညာဉ်အား အထက်အောက် ဂရုတစိုက် စစ်ဆေးလိုက်သည်။ ရှစ်လင် လုံးဝအဆင်ပြေသည်အား အတည်ပြုပီးမှ ပန်းယောင်ယက်တောင်ကို ဝေ့ယမ်းနေသော အဖြူရောင်ဝတ်ရုံကို ဝတ်ဆင်ထားသည့် လူငယ်အား လှည့်ကြည့်၍ ထပ်မံမေးလိုက်သည်။

"မင်းက ဘယ်သူလဲ"

ထိုလူဘာမှမပြောနိုင်ခင်မှာပင် ရှစ်လင်က ပြောလိုက်သည်။

"ကိုကြီး...ဒါက ကိုကြီးလုံချန်တဲ့...ကိုကြီးဘာလို့သူ့ကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်ကြီးဖြစ်နေရတာလဲ"

ငရဲဘုံကိုးခု ဧကရာဇ်Where stories live. Discover now