ငရဲဘုံကိုးခု ဧကရာဇ်

အပိုင်း (၁၁၅)

ဝေ့ယင်း၏ ဖိတ်ခေါ်မှုအောက်တွင် ရှစ်ဖုန့်နှင့်လုံချန်က အခန်းအတွင်းအတူတကွဝင်လာကြသည်။

လုံချန်က အိပ်ယာပေါ်တွင် ခန္ဓာကိုတစ်ဝက်ကိုလဲလျောင်းနေသော လူအိုကြီးကိုတစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။

သူကလှည့်၍ ရှစ်ဖုန့်ကို ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။

၎င်းမှာ သူရှစ်ဖုန့်ကိုပြောပြခဲ့သော ထိုပုဂ္ဂိုလ်ပင်ဖြစ်သည်ဟု ပြောနေသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်သည်။

ရှစ်ဖုန့်က လူအိုကြီးကို မြင်တွေ့လိုက်ရချိန်တွင် တစ်စုံတစ်ခုစိတ်ဝင်စားစရာကောင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ခုဏတုံးက သူ့အနေဖြင့် လူအိုကြီး၏ ခန္ဓာကိုယ်ဆီမှ သိမ်မွေ့သော ဆယ်သွယ်မှုတစ်ခုကို အာရုံခံမိခဲ့သည်။

တစ်စုံတစ်ယောက်က လူအိုကြီး၏ ကိုယ်ထဲတွင် ငရဲဘုံကိုးခု သိုင်းပညာပိတ်ဆို့ ဆီးလ် ကို ထည့်သွင်းခဲ့ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။

ငရဲဘုံကိုးခု သိုင်းပညာပိတ်ဆို့ ဆီးလ် မှာ သူဟိုအရင်ကြာမြင့်သော ကာလတစ်ခုကတည်းက တီထွင်ခဲ့သော ပိတ်ဆို့ချိတ်ပိတ်ခြင်းပညာရပ်တစ်ခုဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်တုံးက သူ့အနေဖြင့် အပျော်သပ်သပ်သာ ဖန်တီးခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။

၎င်းအား အများကြီး အသုံးမပြုခဲ့ပေ။ ၎င်းမှာ သိုင်းပညာရှင်တစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းသို့ အမှတ်အသားတစ်ခုကိုထည့်သွင်းလိုက်ပြီး ထိုသူ၏ ကျင့်ကြံဲခြင်းကို ပိတ်ဆို့ခြင်းဖြစ်သည်။

အမှတ်အသားဖြင့် ပိတ်ဆို့ခြင်းခံရသော သိုင်းပညာရှင်များအတွက်မူ

၎င်းတို့၏ ခန္ဓာကိုယ်မှာ သာမန်လူတစ်ယောက်ထက်ပင် တဖြည်းဖြည်းပိုမို၍ နိမ့်ပါးကျဆင်းလာမည်ဖြစ်သည်။

သူအစောပိုင်းနှစ်များအတွင်းတွင် ခေါ်ယူခဲ့သော တပည့်အချို့ဖြစ်သည့် လင်ယဲ့ဖုန်း၊ မိုရှောင်ယောင်နှင့် လန်အောင်းယွဲ့တိုအား ဤဆီးလ်တံဆိပ်ပညာရပ်အား သင်ပေးခဲ့ဖူးသည်ကို သူမှတ်မိသည်။

ဤ လူအိုကြီးအား ဆီးလ်တံဆိပ်ခတ်နှိပ်ခဲ့သောသူက သူတို့ထဲမှ တစ်ယောက်များဖြစ်နိုင်ပါမည်လော။