ငရဲဘုံကိုးခု ဧကရာဇ်

အပိုင်း(၄၇)

ရှစ်ဖုန့်နှင့် ကျောက်ဟူမှာ ဆက်လက်၍ လျှောက်လာကြသည်။

လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ကျွမ်းကျင်သူ အချို့ ချစ်ရစ်ထားခဲ့သော စာတန်းများအား သူတို့ တွေ့ခဲ့ရသည်။

သို့သော် ၎င်းတို့မှာ ယေဘုယျအားဖြင့် ရှေးယခင်က ဧကရာဇ်များသာ ဖြစ်ကြသည်။

ရှစ်ဖုန့်မှာ ရှေးဟောင်းမှတ်တမ်းများတွင် သူတွေ့မြင်ဖူးသော နမည်အချို့ကိုပင်တွေ့ခဲ့ရသည်။

သို့သော် ကောင်းကင်ဘုံ အပြစ်ပေး ရေခဲမိစ္ဆာ အစီ အရင်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့ကြသော သူများမှာ အနည်းငယ်သာရှိသည်။

သူတို့ထဲက အများစုမှာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘယ်အချိန်တွင် ပြန်ဆုတ်ရမည် သိကြသည်။

သို့သော် ကောင်းကင်ဘုံ အပြစ်ပေး ရေခဲမိစ္ဆာ အစီအရင်အတွင်းသို့ ဦးတည်ကြသူများအားလုံးမှာ အထွတ်အထိပ်ကြယ်ကိုးပွင့် ဧကရာဇ်နယ်ပယ်များဖြစ်ကြသည်။

၎င်းတို့မှာ တစ်ချိန်က မိုးကောင်းကင်တစ်ခွင်တွင် အသန်မာဆုံးဆိုသော ပုဂ္ဂိုလ်များ ဖြစ်ကြသည်။

ထိုအထွတ်အထိပ်ကြယ်ကိုးပွင့် ဧကရာဇ်အဆင့်များ ချန်ထားရစ်ခဲ့ကြသော ပုံရိပ်များအား မြင်တွေ့လိုက်ရသော အခါ ရှစ်ဖုန့်မှာ ခံစားချက်ပြင်းစွာဖြင့် သက်ပြင်းချမိသည်။

သူတို့အားလုံးမှာ အတိတ်က သူကဲ့သို့ တည်ရှိမှုမျိုး ဖြစ်ကြသည်။

ထိုအချိန်က သူသည်လည်း ထိုကဲ့သို့ လမ်းကြောင်းပေါ်တွင် လျှောက်လှမ်းခဲ့သော်လည်း နတ်ဘုရားအဆင့်သို့ တက်လှမ်းရန် သူသည်လည်း ကျရှုံးခဲ့ရသည်။

ထိုအခွြိနကြ သူသည်လည်း ဤနေရာသို့ ဝင်ရောက်ခဲ့လျှင် တူညီသော အဆုံးသတ်မျိုး ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နေနိုင်လောက်သည်။

ထိုအချိန်က ၎င်းတို့၏ စိတ်အခြေ အနေကိုပင် သူခံစားမိနိုင်သည်။

"ဘုရားရေ..ဘုရား..ဘုရား..ဧကရာဇ်နယ်ပယ်တွေအများကြီး ယွင်လိုင် အင်ပါယာကို တကယ်ကြီးလာခဲ့တာပဲ...ဘုရား"

ကျောက်ဟူမှာ လမ်းတစ်လျှောက် တုန်လှုပ်စွာ အော်လာသည်။

သူနှစ်ရက်အတွင်း မြင်တွေ့ခဲ့ရသော အရာများမှာ ယွင်လိုင်အင်ပါယာ၏ သမိုင်းမှတ်တမ်းစာအုပ်များတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားရန် အတွက်လုံလောက်သည်။