ဆီးနှင်းပွင့်များ ကျဆင်းလာသည်ကို မြင်ရသောအခါ ကျောက်ဟူက စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ကောင်းကင် ထက်သို့ မော့ကြည့်လိုက်သည်။
"သခင်လေးဖုန့်.."
ရှစ်ဖုန့်၏ အမူအယာမှာ ပြောင်းလဲသွားခြင်း မရှိပဲ ခေါင်းကိုခါယမ်း၍ ပြောလိုက်သည်။
"အဲ့တာက ဘာမှ မဟုတ်ဖူး"
"အဲ့တာက ဒီနေရာရဲ့ တကယ့် အစီအရင်တစ်ခုပဲ..ဒါပေမဲ့..တစ်စုံတစ်ယောက်က အဲ့တာက်ိုချ်ိုးဖြတ်ပီးသွားပြီ"
"ဒီဧရိယာတင် မဟုတ်ဖူး ခရမ်းရောင်မိုးကြိုး ဂိုဏ်းသွားခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်က လုံခြုံပီး အကောင်းပကတိဖြစ်နေပီ"
စကားပြောပီးသည့်နောက် ရှစ်ဖုန့်က ရှေ့သို့ ဆက်လျှောက်သွားသည်။
အကြောင်းပြချက်တစ်ချို့ကြောင့် ရှစ်ဖုန့်၏ စကားအားကြားလိုက်ရသော အခါတွင် ကျောက်ဟူမှာ စိတ်ငြိမ် ဆေးတစ်လုံး စားလိုက် ရသကဲ့သို့ သက်သာရာရသွားသည်။
အမှုမဲ့ အမှတ်မဲ့ဖြင့် ကျောက်ဟူကိုယ်တိုင်ပင် သူ့ကိုသူ သဘော မပေါက်မိဘဲ ရှစ်ဖုန့်အား အကြွင်းယုံကြည်လာနေမိပီဖြစ်သည်။
အကယ်၍ ရှစ်ဖုန့်က ပြဿနာမရှိဟုဆိုလျှင် ထိုအရာက သေချာပေါက် ပြဿနာ မရှိဟု သူခံစားရမည်ဖြစ်၏။
လမ်းတစ်လျှောက်တွင် ဆီးနှင်းပွင့်များက ပ်ိုမို၍ ကျဆင်းလာခဲ့သော်လည်း သူတို့နှစ်ဦးကတော့ တကယ့်ကို အေးအေးဆေးဆေး သာသာယာယာဖြင့် ရှစ်ဖုန့်ပြောသကဲ့သို့ လျှောက်လှမ်းလာကြသည်။
ဖြည်းဖြည်းချင်း သူတို့နှစ်ဦးသားမှာ ခရမ်းရောင် မိုးကြိုးဂိုဏ်း တည်ရှိရာနေရာနှင့် နီးကပ်လာသည်။
ရှစ်ဖုန့်ကသူ၏ ခြေလှမ်းများအား ရပ်တန့်လိုက်ကာရှေ့သို့ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။
ကျောက်ဟူက ရှစ်ဖုန့်၏ ဘေးတွင် ရပ်ကာ တိတ်ဆိတ်စွာဖြင့် စောင့်ဆိုင်းနေသည်။
သူဘာစကားတစ်ခွန်းမှ မပြောပေ။ ရှစ်ဖုန့်အား တစ်ခုခု အနှောက်အယှက်ပေးမိမည်ကိုပင်သူ ကြောက်မိသည်။
YOU ARE READING
ငရဲဘုံကိုးခု ဧကရာဇ်
Actionငရဲဘုံကိုးထပ် အရှင်သခင် အကျဥ်းချုပ် ခေတ်တစ်ခေတ်တည်းတွင်မွေးဖွာလာသောသူတို့အားလုံး၍ အင်အားအကြီးဆုံး အသန်မာဆုံးဖြစ်သော ငရဲဘုံကိုးခုဘုံဗိမာန်၏ ကောင်းကင်ဘုံ အရှင်သခင်သည် အရာအားခပ်သိမ်း၏ မြစ်ဖျားခံရာ ဇစ်မြစ်ဖြစ်သော အံ့ဖွယ် ရတနာကို လုယူထွက်ပြေးရင်း အသတ်ခံ...
