ငရဲဘုံကိုးခု ဧကရာဇ်

အပိုင်း(၃၁)

သူတို့သုံးယောက်သား လက်သီးချက်ဖြတ်သန်းသွားသော ရှစ်ဖုန့်အား ကြည့်လိုက်သော အခါတွင် ရှစ်ဖုန့်၏ မျက်နှာထက်ဆီမှ မထီမဲ့မြင်သရော်ပြုံးကိုသာ တွေ့လိုက်ရသည်။

ထို့နောက်မကြာခင် ရှစ်ဖုန့်၏ ပုံရိပ်မှာ လေထဲမှ ပျောက်ကွယ် မသွားခင် ဖြည်းဖြည်းချင်း မှိန်ဖျော့သွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ကျောက်ဟူထိုးဖောက်ဖြတ်သန်းသွားခဲ့သည်မှာ ရှစ်ဖုန့်၏ အရိပ်သာဖြစ်သည်။

ထိုအချိန်၌ တကယ့်ရှစ်ဖုန့်အစစ်မှာ မြေပြင်ပေါ်၌ လဲလျောင်းနေသည်။

သို့သော်ရှစ်ဖုန့်မှာ မြေပြင်ပေါ်၌ လဲလျောင်းနေသည်ဟု ထင်ရသော်လည်း သူ၏ သိမ်မွေ့လှသော ထိန်းချုပ်မှု အောက်တွင် မြေပြင်နှင့် သူ၏ နောက်ကျောကြား၌ လက်သီးဆုပ်တစ်ခုစာ အကွာအဝေးမျှ လွတ်နေ၏။

ကျောက်ဟူမှာ ကြယ်နှစ်ပွင့် စိတ်ဝိညာဥ်နယ်ပယ်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ရှစ်ဖုန့်၏ မျက်လုံးထဲတွင်တော့ ၎င်း အသုံးပြုခဲ့သော မိုးကြိုးအကျဥ်းထောင် လျှပ်စီးလက်သီးမှာ သဏ္ဍန်မဲ့ အနှစ်သာရမဲ့သာဖြစ်ပြီး ကြယ်နှစ်ပွင့်စိတ်ဝိညာဉ်တစ်ယောက်၏ တိုက်ခိုက်မှုထပ် မပိုပေ။

ကျောက်ဟူအား ရင်ဆ်ိုင်တိုက်ခိုက်ရန် မလိုအပ်ဟုပင် ရှစ်ဖုန့်ခံစားရသည်။ထို့ကြောင့် သူက ရွေ့လျား​၍သာ ရှောင်တိမ်းခြင်းကိုလုပ်သည်။

ထို့နောက်မကြာခင် ကျောက်ဟူနှင့် ကျန်နှစ်ယောက်မှာ မြေပေါ်တွက် လဲလျောင်းနေသော ရှစ်ဖုန့်၏ ကိုယ်က အနည်းငယ် လှု​ပ်ရှားလာသည်အားတွေ့လိုက်သည်။

နောက်လှန်၍ လဲကျနေသော အနေအထားပုံစံမှ တည့်တည့်မတ်မတ်ပြန်လည် ထရပ်လိုက်ပြီး ကျောက်ဟူအား ပြောလိုက်သည်။

"သေချာကြည့်ထား...မင်းဘယ်လောက်နားလည် သဘောပေါက်နိုင်မလဲဆိုတာက မင်းအပေါ်ပဲမူတည်တယ်..."

"မိုးကြိုးအကျဥ်းထောင် လျှပ်စီးလက်သီး"

ရုတ်တက်ရက် ရှစ်ဖုန့်၏ ညာလက်သီးဆီမှ ခရမ်းရောင် လျှပ်စီးများထွက်လာသည်ကို သုံးယောက်သား ကြည့်နေကြသည်။