Karanlık Prens

Prens Asahi'nin Çocukluğu

Annesini kaybeden prens Asahi'ye, sonraki günlerde hemen bir sütanne bulundu.Prensin iştahında herhangi
bir sorun yoktu.Ancak geceler boyu ağlaması hiç durmamıştı.

Asahi büyüdükçe,Kral Ajura,onun üç kabilenin en ünlü âlimlerince eğitil-
mesine,şımartılmadan katı saray ku-
rallarıyla,her yönüyle donanımlı A-
bel'in gelecekteki veliaht prensi ola-
rak yetiştirilmesine dikkat etmişti.Ö-
te yandan anlatılan her şeyi hemen kavrayan ve asla unutmayan son de-
rece zeki olan prens,yeni bilgilere u-
laşmanın yolunun kitaplardan geçti-
ğini biliyor,önüne gelen her tür kitabı
hiç sıkılmadan okuyordu.Öyle ki sa-
ray çalışanları Asahi'yi,çoğu geceler saray arşivlerinde,tozlu kitap rafları-
nın arasında uyuklarken bulur olmuş-
tu.

Daha sekiz yaşına bile gelmeden,ma-
tematik,tarih ve astronomi kitapları-
nı okuyarak bu konularda,saray alim- leri ile tartışabilecek ve hatta yarışa-
bilecek düzeye gelen prens,savaş sa-
natlarına da ilgi duymuş,zamanla ok atma,kılıç kullanma konularında da uzmanlaşmıştı.Hatta savunma,doğru
zamanda doğru saldırı tenikleriyle il-
gili ilginç soru ve önerileriyle ,savaş
komutanı Yetsu'yu bile hayretler içe-
risinde bırakan prens,kendisi ile sü-
rekli kılıç talimi yapmasını istediği  yaşlı komutana nefes aldırmaz olmuş-
tu..

Öte yandan düzenli olarak alimlerden ve komutanlardan,prens hakkında o-
lumlu bilgiler alan Kral Ajura,uzaktan da olsa gözlemlediği oğlunun yetenek-
lerini bizzat kendi gözleriyle görmüş-
tü.Zaman geçip de Asahi'nin bilgisi,ye-
tenekleri ve kendine güveni arttıkça,
ele avuca sığmazlığı da artmış,alimler
onu zapt etmekte zorlanır olmuştu..
Böylece kral,sık sık arkasında dadıla-
rın,alimlerin kan ter içinde koşturdu-
ğu Asahi ile karşılaşmak zorunda kal-
mıştı.

Ajura'nın aklına,Asahi'nin baş alim Mongo'yla koşuşturmalarının iyice dozunu aştığı ve Asahi'nin yerde bir gülle gibi yuvarlanarak,sonunda o yu-
varlanışın ayaklarının dibinde son 
bulduğu gün geldi.O gün hiddetli bir
kral gibi eğilerek prensi ayağa kaldı-
ran,ancak annesinin kapkara gözleri-
ne benzeyen Asahi'nin gözlerini gör-
düğünde donakalan Ajura,sonunda
dayanamayarak elini babacan bir ta-
vırla Asahi'nin başının üzerine koy-
muştu.Uzun süre birer yabancımış gi-
bi bakışmışlardı.Gözlerini inatla mavi gözlerinden ayırmayan oğluna,ne ka-
dar yabancı kaldığını aslında gerçek anlamda ilk defa o gün anlamıştı.Ona
bir kral olarak iyi,ancak bir baba ola-
rak ondan uzak duran,bir yabancı ol-
muştu..

Huzursuzca gözlerini kaçırarak, baş
alim Mongo'ya Asahi'den memnun olup olmadığını soran Kral Ajura,he-
men aynı anda Asahi'nin zehir gibi bakışlarını yaşlı alime tehditkar bir ok gibi yönelttiğine tanık olmuştu.
Hatta o bakışlarda"Bu gece odanda
kurbağalarla dans etmek istemiyor-
sun değil mi yaşlı boğa!"diyen kıvıl-
cımlara tanık olduğuna da yemin ede-
bilirdi Ajura.Neredeyse prensle aynı boyda olan tıknaz alim Mongo,o gün
prense kaçamak bir bakış atarak,Kral
Ajura'nın önünde eğilmiş,heyecandan
ya da başına geleceklere olan korku-
sundan olsa gerek,normalden çok da-
ha yüksek çıkan bir sesle bağırarak,

"ÇOK MEMNUNUM KRAL AJURA!"di-
ye cevap vermişti.

Göz bebeklerini yukarı kaydırarak de-
viren alim,kralın duyabileceğini tah-
min etmediği bir ses tonuyla

"Bu gece kurbağalarla uyumak istemi-
yorum!"diye fısıldamıştı.

Günün sonunda alim Mongo ve genç
Asahi,başları eğik bakışları yerde, ya-
nakları kızarmış,nefesleri biraz sakin- leşmiş,birbirlerini şikayet etmemek i-
çin dudaklarını kanatırcasına ısırmak zorunda kalan,iki yaramaz çocuk gibi yan yana bekleyerek,kralın huzurun-
dan ayrılmışlardı.

Böyle zamanlarda,her seferinde gül-
memek için,kendi de dudaklarını ısır-
mak zorunda kalan Ajura,o gün yine
kontrol etmeye çalıştığı boğuk sesiyle

"İYİ!"
"HER ŞEY YOLUNDA O ZAMAN..!"diye-
rek oradan ayrılmıştı.

Daha merdivenlerle inilen avluya ula-
şamadan arkasında bir patırtının kop-
tuğunu duyduğunda ise hiç şaşırma-
mıştı..