Karanlık Prens

Yaşlı Kurt,Kurnaz Tilki

Miyuki yavaş yavaş gözlerini açtı.Bir-
yerlerden okumuştu."Uyku ölümün yarısıdır!"Gerçekten de öyle.Uyku ha-
linden sıyrılıp,bilinci yerine geldikçe,
verandadan gelen alçak fısıltılar,volü-
mü kulaklarınfa gittikçe artan konuş-
malara dönüşüyordu.Miyuki eski bir Terra masalının repliklerini dinliyor gibiydi.Abartılı,övgü dolu konuşmala-
ra kulak kabarttı.Tilki Prens,yaşlı kur-
da methiyeler diziyor,oda yetmezmiş gibi Terranın yaşlı dişi kurdu,prensin
karşısında yirmilik bir genç kız gibi  kikirdeyip duruyordu.

"Aman prensim abartıyorsunuz!"di-
yen dişi kurda,

"Sanmıyorum!Miyuki'nin bu güzelliği nereden aldığına artık iyice eminim!"
diyordu tilki.

"Siz asıl beni gençliğimde görecekti-
niz!"diyordu dişi kurt.

"Gençliğinizde Terranın en yakışıklı delikanlılarını etrafınızda koşturdu-
ğunuza şüphe yok!"dedi tilki.

E tabi..!Sonuçta tilki,Miyuki'nin dişi
kurdun gençlik hikayelerinden bildiği,
kaç delikanlının kafasını yarıp Terra-
nın derin ormanlarına yolladığını bil-
miyordu ki!

"Galiba öyle!"

"Miyuki'nin dedesi son derece yakışık-
lı,genç bir adamdı mesela!"

O tıknaz minicik adam mı?

"Orman perisi Şiva'yı bile kıskandıra-
cak güzellikteydiniz eminim!"

Doğduğu günden beri,etrafı Dağat,
Terra ve Akemili hizmetlilerle çevrili
şu tilkinin dediğine bakın hele!

"Ha Ha Ha..!Bunu sizden önce söyle-
yenler de oldu prensim!

Pekiii!Dişi kurdun bütün bunları tilki-
ye bu denli rahat anlatabilmesi için,til-
ki'nin onun boğazına yapışmış olması gerekmiyor muydu!Oysa tilki ile kur-
dun karşılıklı kahkahaları,durumun hiç de öyle olmadığını gösteriyordu!

"Bundan hiç şüphem yok anneanne!"

Gülüşmeler,kahkahalar..

Miyuki Terra pancarına dönen yüzü-
nü yorganın altına iyice gömerek,ku-
laklarını sımsıkı kapattı.Uyu ve kai-
natın bütün dertlerini unut!diyerek kendini verandadaki sedire atan an-
neannenin,anında uyuyakaldığı gün-
ler geldi gözlerinin önüne.Acaba ben-
de gözlerimi kapatsam,öyle hemen uyuyakalıp kainatın bütün dertlerini unutur muyum?diye düşündü.Dişleri-
nin arasından,

"Yer yarılsaydı da,yerin dibine girsey-
dim!"

"Hatta kalan ömrümü orada solucan olarak yaşasaydım!"diye mırıldandı.

Aynı anda,Asahi'nin söylediği her şe-
yi,her fısıltıyı duyduğunu hatırlaya-
rak dilini ısırdı.Atmak üzere olduğu çığlığını zorlukla bastırdı.Acıyla buğu-
lanan gözlerinden iki damla yaş süzü-
lürken,yatakta doğrularak dimdik o- turdu.Dilinin acısını unutmaya çalışa-
rak,Asahi'nin az sonra sıralayacağı ki-
nayeli incileri beklemeye başladı.Nite-
kim çok geçmeden konuşmaların ren-
gi değişti,tilki yüksek perdeden incile-
rini bir bir dökmeye başladı.

"TERRANIN BU BOL OKSİJENLİ OR-
MANLARINDA YAŞAMAK DA SİZLERİ
BÖYLE GÜZELLEŞTİRMİŞTİR ANNE-
ANNE!"

Bol oksijenin sağlıklı düşünmeye de faydası vardı ama,bu kural şu an dişi kurt için geçerli görünmüyor gibiydi!"