Karanlık Prens

Hikari'nin Miyuki ile İmtihanı

Sabaha kadar uyuyamayan Asahi,ya-
takta sırtüstü yatıyordu.Kapalı gözle-
rine rağmen,perdelerin arasından o-
daya sızan gün ışığının farkındaydı.
Bütün gece sağa sola dönmekten kırış
kırış olmuş ipek çarşaflar,artık ona
rahatsızlık veriyordu.Gözlerini açtı.
Dadı Ning,ince sesiyle kapının dışın-
dan fısıldayarak ona sesleniyordu.

"Prens Asahii!Uyandınız mıı!?"

Yıllardır sürüp giden bu ritüele"Uyan-
madım,öldüm.Abel Cehennemi'nden
sesleniyorum!"diye cevap vermek gel- di içinden.Ancak dün geceden sonra,
bunu söylemesi durumunda,dadının hiç düşünmeden odaya dalıp ağlaya-
rak üzerine atlayacağına,daha sonra eli havada koridor boyunca bağıra ça- ğıra koşup,bütün sarayı başına topla-
yacağından da emindi.Dadı Ning bu..!Her şey mümkündü.Hatta böyle bir durumda ondan"Benden izin almadan nasıl ölürsünüz!"diyerek üzerinde te-
pinmesini bile bekliyordu.Başını sal-
layarak düşünceleri kafasından uzak-
laştırdı.Neler düşünüyordu böyle..!U-
yuyamamak ona iyi gelmemişti anla-
şılan.Ayağa fırladı,siyah bornozunu ü- zerine geçirerek dadıya seslendi.

"Uyandım dadı gir!"

Usulca içeri giren Dadı Ning,elleriyle boynunu tutuyordu.Sanırım dün gece
Cellat Wang meselesini,gereğinden
fazla ciddiye almıştı.Başı önünde,Asa-
hi'den gözlerini kaçırarak odada sağa
sola koşturan dadının,geniş çaplı plan
ları olduğu belliydi.Tabi Asahi'nin de kendi planları olduğunu bilmiyordu.

"Dadı dönüp durma!"

"Başımı döndürüyorsun!"

Bir metrelik boyuyla aşağıdan Asahi'-
nin gözlerinin içine bakan dadı,başını yana devirerek ona tatlı tatlı gülüm-
süyordu.Prensin gözlerinden geçen  karaltı,dadıyı kendine getirdi.Pence-
reye yürüyerek perdeleri açtı.Odayı
gözleri kamaştıran bir ışık doldurdu.
Asahi bornozunu çıkararak yatağa fır-
lattı.Kaslı vücudunu ortaya çıkaran si- yah ipek gömleğini,üzerine de uzun siyah kaftanını geçirerek dadıya ses-
lendi.

"Dadı!"

"Ai ve Bao'ya söyle bugün dışarı çık-
mayacağım!"

"Bana biraz atıştırmalık ve Saki Sütü getirsinler!"

"Ayrıca Haru'ya da söyle beni bekle-
mesin!"

"Kütüphaneden bana Dağat Haritası'-
nı ve Gezegenlerin Dev Okyanusları
kitabını getirsin!"

"Bugün odamda tek başıma kalıp,ça-
lışmak istiyorum!"

Bunları arka arkaya bir nefeste söyle-
yen Asahi,dadının beyninde bir bom-
bardıman oluşturduğunun farkınday-
dı.Birazdan geçer!diye düşündü.Dedi-
ği gibi de oldu.Dadı Ning önce şöyle
bir yerinde sallandı.Daha sonra zem-
bereği kurulmuş saat gibi etrafında
dönerek,sadık bir Terra muhafızı gibi
kendisine verilen komutları yerine ge- tirdi.On dakika içinde her şey hazırdı.
Asahi,görevini yerine getirmenin ver-
diği mutluluğu yüzünden okunan da- dıya,tam odadan çıkmak üzereyken
son komutları da verdi.Bunu yapar-
ken dadıyı kuşkuya düşürmemek için
mümkün olduğunca doğal davranma-
ya çalışmıştı.

"HA DADI UNUTMADAN!"

"KESİNLİKLE RAHATSIZ EDİLMEK İS-
TEMİYORUM!"

"BEN ÇAĞIRANA KADAR KİMSE ODA-
YA GİRMESİN!"

Onun daha küçükken bile kitaplara ve
okumaya ne kadar düşkün olduğunu
bilen dadı,hiç şüphelenmeden ve hat-
ta sevinerek odadan ayrıldı.

Dağat Haritasını elinde tutup,onu in-
celiyormuş gibi yapan Asahi,dadının
odadan çıkmasıyla birlikte ayağa fır-
ladı.Pencereyi açıp,az önce iki Akemi muhafızının nöbet tuttuğu Akemile-
rin gökyüzüne baktı.Orada değillerdi.
Elini çabuk tutmalıydı.Sürekli yer de-
ğiştirerek nöbet tutan muhafızlar bi-
razdan gelirdi.Kanatlarını açarak şim-
şek hızıyla aşağıya doğru uçtu.Nereye gideceğini biliyordu..