Karanlık Prens

Ok ve Yay

Atış alanında herşey normaldi.Kızlar başlarında hocaları ok ve yay nasıl tu-
tulur,nasıl atılır öğrenirken,bu konu-
da zaten uzmanlaşmış Terralı kızlar  hocalarına hiçbir zorluk çıkarmıyor-
du.Prens kayıtsız bakışlarla yapılan çalışmaları izliyor,az önceki tehditkar
bakışlardan sonra,şimdi Miyuki'nin
olduğu tarafa bile bakmıyordu.

Miyuki,Rin kadar iştahlı olmasa da  hocasını dinliyor ama kendini Asahi'-
nin olduğu tarafa bakmaktan alamı-
yordu.Öyle ki doğru düzgün dikkatini verip,isabetli tek bir atış bile yapama-
mıştı.Rin'in beceriksizliğine onun u- mursamazlığı eklenince,alandaki en kötü atışları yapanlar melezler olmuş-
tu.Bu durum,diğer kabile kızlarının a- laylı gülüşmelerine ve melezlerden so-
rumlu Hikari'nin çıldırmasına sebep olsa da Miyuki umursamıyordu.Elin-
deki ok ve yayla yeri geliyor oynuyor,
yeri geliyor adeta kavga ediyordu.

Daha sonra isminin Kasumi olduğunu öğrendiği Akemili kız,yanına yaklaştı-
ğında,somurtarak ayaklarıyla yerde
minik çukurlar açıyordu.Uzun beyaz
saçlarını savurarak,yanından geçip
gittiği o kısacık sürede,onunla alay e-
derek söylediği zehirli sözler Miyuki'-
nin kaskatı kesilmesine sebep oldu.

"Ne oldu güzelim!"

"Gözünü alamadığın çok sevgili pren-
sin,artık seninle ilgilenmiyor mu?"

Dönüp yürüyümeye başlayan Akemili
kızın arkasından bakan Miyuki,elin-
deki yayı kafasına geçirmeyi düşün-
dü.Kendini zor tuttu.Yanına gittiği A-
kemili kızlara doğru eğilerek bir şey-
ler söylediğinde,onun olduğu tarafa bakan kızlar aynı anda hep birlikte gülüştü.Hikari kolundan tutup,onu  engellememiş olsaydı,neredeyse oraya gidip kızın beyaz saçlarını yolacaktı.

Döndü,prensin olduğu tarafa baktı..!
Haru prense doğru eğilmiş kulağına bir şeyler söylüyor,prens ise elinde
tuttuğu kadehten buz gibi olduğu belli
Saki'yi içerken,biraz abartılı,ama ne-
şeli kahkahalar atıyordu.Miyuki hid-
detten artık iyice boğuklaşmış sesiyle

"Hıh..!Keyfe bak!"

"Boğazınızda kalsın!"

"Biz burada güneşin altında kavrula-
lım!"

"Siz de Saki içerek keyifli kahkahalar atın!"

"Umarım çıkacağınız ilk kaplan avın-
da,iri bir Terra kaplanına yem olursu-
nuz!"diye mırıldandı.

Yine hemen aynı anda ona doğru çev-
rilen tehditkar bakışlar..!Miyuki arka- sını döndü.Saklaanabileceği bir yer a-
radı.Ama yoktu.Aniden gölgesinde o- turduğu ağaçların altından ayağa kal-
kan prens,ellerini arkasına koyarak ö- ne doğru ilerledi.

"BU KADAR YETER!"

"OK ATMA YARIŞMASI YAPILSIN!"

"EN İSABETLİ ATIŞI YAPAN KIZ YARIN ÇIKACAĞIM KAPLAN AVINDA BANA EŞLİK EDECEK!"diye bağırdı.

Ortalığı bir heyecan sardı.Hiç kimse
daha ilk günden bunu beklemiyordu..
Ok atma denemelerinde Terralı Saku-
ra,Akemili Kasumi ve Dağatlı Yuma-
nın oldukça becerikli oldukları Miyu-
ki'nin gözünden kaçmamıştı.Zorlu ra- kipler olabilirlerdi ama henüz Miyuki'
yi görmemişlerdi..

Prensin emriyle başlayan yarışmada,
kızlar sırayla çıkıp,atışlarını yapmaya
başladı.Akemili Kasumi ve Kazue,Da-
ğatlı Yuma,Terralı Sakura ve Minato dışında,geri kalan bütün kızların atış-
ları geçersiz sayıldı.Elenen bazı kızla-
rın atışları o kadar kötüydü ki,Terralı
bir muhafız neredeyse canından bile oluyordu.

Sıra melezlere gelmişti.İlk atışı Rin ya-
pacaktı.Gözünü hedeften ayırma ve rahat ol!diyerek Rin'e cesaret veren Miyuki,arkadaşının elini sıktı.Ürkek adımlarla atışını yapmaya giden Rin'e,
dalga geçerek bakan Akemili bir grup
kız Miyuki'nin sinirlerini bozsa da,ge-
riye dönüp kendisine bakan Rin'e ce-
saret vermeye devam ediyordu.Atışını yapıp,oku ancak birkaç metre ileriye atan Rin neredeyse yere kapaklanıp
ağlayacaktı.Dağatlı birkaç kız dışında alandaki bütün kızlar yerlere yatıp  gülüyor,Hikari arkasını dönmüş,Rin'-
in tarafına bile bakamıyordu.Başı öy-
lece iki elinin arasında,yere çöküp ağ-
lamaya başladı Rin.Miyuki üzüntüyle gözlerini yumdu.Derin bir nefes aldı.
Hızlı adımlarla arkadaşının yanına giderek,kendisi için ayrılan ok ve yayı eline aldı.Oku yaya takıp,ilk önce gü-
lüşen kızlara doğrulttu.Kızlar iki bük- lüm kendilerini yere attıklarında,o ka- dar komik görünüyorlardı ki,Rin bile
artık ağlamaktan vazgeçip gülmeye
başlamıştı onlara.Sonunda yayı asıl
hedefine çevirip,yayı iyice gererek ilk atışını yaptığında,beline kadar inen kalın saç örgüsü,siyah bir kırbaç gibi arkasında sallandı.Ve tam isabet..!Gü-
nün sonunda en isabetli atışı yapan o olmuştu..

Önüne döndü.Şaşkınlıktan gözleri A-
kemi baykuşları gibi sonuna kadar a- çılan kızlara bakarak,Rin'in elini tut-
tu ve onu neredeyse sürükleyerek Hi-
kari'ye götürdü.Ona teşekkür ederce- sine bakan kadın,iki elini açmış,onları kucaklayacakmış gibi bekliyordu.Rin'i Hikari'nin  kollarına bırakan Miyuki,
hızla geriye döndü.Hala şaşkınlıktan ağızları bir karış açık kızların yanına giderek,isminin Kasumi olduğunu öğ-
rendiği kızın gözlerinin içine bakarak
konuştu.

"Ne o Kasumi!"

"Kaplan avı hevesin yarıda mı kaldı!"

"Sakın üzülme tamam mı!"

"Belki de bir Akemi geyiği olarak hala
av alanına sürülme şansın vardır!"

"Ne de olsa av alanında avcı kadar!"

"Avcının iştahını kabartacak bir de A- kemi geyiğine de ihtiyaç var!"

"Değil mi güzelim!"

Arkasını dönüp yürümeye başladığın-
da,kalın saç örgüsü siyah bir kırbaç  gibi,Kasumi'nin yüzünde şakladı.Olup
biteni izleyen Asahi kızın ok atmada-
ki hünerine mi,ya da Kasumi'yi yerin dibine sokmasına mı!Hangisine daha çok hayran kaldığını bilemedi.Ancak
Kasumi isimli Akemili kızın dengesini kaybedip yere düştüğünü gören Asahi
şimşek hızıyla kanatlarını açarak yan-
larına indi.Bu onun için inanılmaz bir
fırsattı.Hem etrafta olduklarını bildiği
dış gezegen casuslarının hedefini sap- tıracak,hem kıza iyi bir ders vermiş o-
lacaktı.Kızın ela gözleri,Akemili kızı tutup ayağa kaldıran ellerine kilitlen-
miş ayrılmıyordu.Demek kıskanmayı
da biliyordu.Asahi garip bir rahatla-
ma hissetti.Ancak konuşmaya başladı-
ğında sesi hem yüksek,hem oldukça soğuktu.

"BENİM YERİME KONUŞMA HAKKINI
SİZE KİM VERİYOR KÜÇÜK HANIM!"

Hızlı ve sert adımlarla kıza doğru iler-
ledi.Eğildi,kulağına iyice yaklaşarak

"Demek bana Abel'in kaç bucak oldu-
ğunu göstereceksin öyle mi!" diye fı-
sıldadı.

Duymuştu demek!Nasıl olur!Korkuyla
başını indirip,prensin önünde eğilen Miyuki

"Affedin prensim!"dedi.

Prens oralı olmadı.Ona arkasını dön-
dü.Alanda güneşli havanın sıcaklığına rağmen buz gibi bir hava vardı.Eliyle yanağını tutup sırıtan Kasumi,ayağa kalkmaya çalışan Miyuki!Hikari,Rin,
kızlar,hocalar!Orada bulunan herkes nefes bile almaya korkuyordu.Prens Kasumi'ye dönerek herkesin duyabile-
ceği bir sesle,

"YARINKİ KAPLAN AVINDA KASUMİ,
SİZ DE OLACAKSINIZ!"dedi.

Aniden havalanarak uzaklaşan pren-
sin kanatlarının çıkardığı ses,alanda-
ki sessizliği dağıtsa da,ortamın buz gi- bi havası uzun süre dağılmadı..

Endişeliydi Asahi.Av alanı tehlikeliy-
di.Hele de etrafı bu kadar casus ve düşmanlarla doluyken.Evet endişeliy-
di.Onu kendinden uzak tutarak ne ka- dar korumaya çalışsa da,bu kızın her zaman onun etrafında olmak gibi bir huyu vardı.İşin doğrusu,ok ve yayıyla durmadan kavga edip duran kızdan,
en iyi atışı yapmasını beklemiyordu.
Arkadaşını kahramanca savunuşu,gü-
lüşen kızlara korkusuzca oku doğrul-
tuşu!Yayı gerişi,oku atışı,hedefi vuru-
şu!Saçlarının kamçı gibi sırtında sav-
ruluşu!Kızı bir türlü aklından çıkara-
mıyor,uyuyamıyordu.Hemen Haru'ya
gerekli talimatları vermeliyim..!diye düşündü.