Karanlık Prens

Gölge Hançer

İki ay sonra..

Miyuki,uzun süredir ağzında sıkıntıy-
la kemirdiği kuru bir dal ot,elleri başı-
nın altında,bir bacağı diğer bacağının
üstünde sırtüstü yatıyor,Asahi'nin iki
ay önce şifalı otlarla dolu küçücük te-
rasta oluşturduğu hortumu düşünü-
yordu.Hortumun şiddetinden tutuna-
cak bir yer bulamayıp,korkuyla yere kapaklanan Hikari ve Rin'i,cezalandı-
rılırken yüzü gözü kanlar içerisinde  kalan Kasumi ve öfkeden gözü kara- ran Asahi'yi!Şimdiye kadar anneanne-
sinden bile duymadığı,efsanevi Hanza kuşuyla o gün tanıştı.Karanlık,sisli bir duman halinde uçan kuşun siyah ka-
natlarının,buna rağmen her biri kes-
kin bir hançeri andıran siyah tüyleri-
ni bir türlü aklından çıkaramıyordu.
Düşmanını alt ederken,vahşi kanatla-
rının çıkardığı o garip metalik sesi a-
deta beynine kazınmıştı.

İki aydır sarayda,kapalı kapılar ardın-
da fısıldaşılarak konuşulan tek konu buydu.Hanza kuşu..!Evrenin karanlık ruhu da denilen bu gölge kuş hakkın-
da çok da bilinen bir şey yoktu.Diğer bir adının,"Gölge hançer"olduğu söy-
leniyordu.Cismine tam da yakışır bir isim!Nereden ve nasıl geldiği bilinmi-
yor,o zamana kadar varlığı bile şüp-
heli,bir efsaneden ibaretti.Peki ama efsanevi kuşun,Asahi'nin içinde olma-
sının anlamı neydi?Sarayda bununla ilgili tek bir söylentinin dahi çıkma-
ması,belki de onu Asahi'nin bedenine girerken görmemiş olmalarındandı.O-
nun dışında orada bulunan herkes,bu efsanevi kuşun fırtınanın içinden çık-
tığına inanıyor ve fırtınanın dinmesi
ile kaybolduğunu düşünüyordu.Oysa kendi gözleriyle görmüştü.Efsanevi kuş Asahi'nin bedeninden çıktığı gibi aynı şekilde bedeninde kaybolmuştu.
O günden beri Asahi'nin kendisine bi-
le sormadığı,hatta dilinin ucuna dahi getirmediği bu bilgiyi kendine saklı-
yordu..

Üç sembole sahip olması yetmezmis  gibi,bir de Gölge hançere sahipti.Ne-
rede,ne zaman ve kim tarafından ve-
rilmişti ona bu?Gölge hançer evrenin karanlık ruhuysa,Asahi'nin içinde ne
işi vardı?Asahi bu karanlık ruhla baş
edebilecek miydi?Ya da Asahi Gölge
hançerin kendisi miydi..?Cevaplarını
Asahi'nin bildiğinden dahi emin ol-
madığı,aklındaki soruların ardı arkası kesilmiyordu.Yoksa Asahi'nin bu ani ruh değişimlerinin sebebi Gölge han-
çer miydi?Eğer öyleyse,o hançeri için-
den bizzat söküp çıkaracaktı Miyuki.

Rin'in sesiyle düşüncelerinden sıyrıl-
dı.Gölgesine uzandığı kalın Daga ağa-
cının,gökyüzüne doğru uzanan zarif,
ince dallarına baktı.Hemen gözlerini kapatarak uyuyormuş gibi yaptı.Onu iyi tanıyan Rin,tekrar seslendi.

"Hadi Miyukiii!"

"Uyumadığını biliyorum!"

"Kızlar artık saraya dönmemiz gerek-
tiğini söylüyor!"

Sabahın erken saatlerinde,Rin ile bir-
likte at binmeye karar verdiklerinde,
Terralı Sakura ve Minato dahil,Dağat-
lı Yuma da onlara katılmak istemişti.
Haru'yu bu konuda bilgilendirdikle-
rinde,bunu Asahi'ye söylemesi gerek-
tiğini belirterek yanlarından ayrılmış-
tı.Yarım saat sonra,yanında iki düzine Akemi muhafızıyla dönen Haru,onla-
ra eşlik edeceğini söylediğinde yola ćıkmışlardı.Zaten aylardır dışarı çıka- madıkları için iyice bunaldıkları sara-
ya bu kadar çabuk dönmek!Hızla doğ-
rularak oturdu.

"Ne?"

"Bu saatte mi?!"

"Henüz gün ortası bile değil!"

"Daha atlarımızı yarıştırmadık bile!"

Ayağa fırladı.Gölgelerde somurtarak
oturan Yuma ve Minato'ya baktı.Ken-
dini güneşten sakınmayan Sakura'nın yüzü kıpkırmızıydı.Akemi muhafızla-
rı onları rahatsız etmeyecek bir mesa-
fede etrafı kolaçan ederek geziyor,Ha-
ru,az önce gölgesinde oturduğu Daga ağacının tepesindeydi.Bir Dağatlı ola-
rak okyanuslarda olması gereken Ha-
ru'yu böyle kuş gibi  ağaç tepelerinde görmek onu güldürdü.Anlaşılan Asa-
hi sıkı sıkı tembihlemişti onu.Öyle ya!Gölge Hançer'in,hiç acımadan yüzünü
parçaladığı Kasumi düşünülecek olur-
sa,kim bilir Haru'ya neler yapardı?
Muhtemelen onu bin parçaya ayırır,
okyanusun her bir yerine balık tozu olarak serpiştirirdi.Haru'nun Dağatla-
ra özgü mavi vücudunu,un ufak edil-
miş olarak hayal edince içi ürperdi..!
İyice sıkıldıkları belli olan Yuma ve Minato,kuru bir dalla,yeri deşmekle meşkuldü.Demek Terra'nın geniş boz-
kırlarına,yeni köstebek yuvaları ka-
zandırmakta kararlılardı.