Karanlık Prens

Sen Miyuki,Ben Asahi

Terra Ormanı..

Alacakaranlık çökerken ufukta batan
güneşi izliyordu..!Yüzünün hatlarını  belli belirsiz hatırladığını düşündü.
Oysa daha iki hafta önce ,uzaktan da olsa görmemiş miydi onu!

Minicik ellerini yumruk yaparak sıktı.
Bir yerlere vurmak istiyor ancak,can
acısıyla haykırmaktan korkuyordu.Yi-
ne de dayanamadı.Bir elini dudakları-
na bastırarak,diğer eliyle yerde gördü-
ğü ince bir dala uzandı.Üst üste,tüm gücüyle,bir kırbaç gibi yere savurdu-
ğu dal toprağı havalandırıyor,içinde
bitmek tükenmek bilmeyen özlemle karışık öfkeyi adeta kamçılıyordu.Ko-
nuşamamak ne kadar da kötüydü.Anı-
lar beynine bombardımanlar halinde inerken,dile getiremediği sessiz cüm-
lelerle içerliyordu.

Elimi tuttun!Bana kendi dünyandaki
güzellikleri gösterdin!Terrada benimle
gün batımını kovaladın at sırtında..Da-
ğat Okyanusu üzerinde uçarken deniz-
kızlarının şarkılarını dinlettin bana.
Akemilerin gökyüzünde birbirimize sa-
sarıldık.Bana Abel Gezegeni'ndeki tek
kadın benmişim gibi bakıyordun.Senin
için vazgeçilmez olduğumu sanıyor-
dum!Bu güzel anların devam etmesini istedim.Oysa sen sadece kalıcı bir köle
arıyordun kendine!Hem!Şimdi senin
Asinen var değil mi!Neden beni arıyor-
sun ki!!

Miyuki yine iç sesiyle ama artık kendi özbenliğiyle savaşarak konuşuyordu..

Oooofff  ooooff..!Of!
Bir kapı kapandığında,bir pencere açı-
lır Miyuki!Neden kapanan kapıya o-
daklanıyorsun ki..!Açılan pencereye
baksana!Bak..!İyi bir şifacı oldun!An-
neanne seni görse..!Kimbilir ne kadar
gurur duyardı seninle!

Altı üstü bir defa yere düştün!Dizin sıy-
rıldı sadece!

Yaşadığın zaman Miyuki..!Hayat yete-
rince uzundur!O kadar uzundur ki!Ye-
niden ayağa kalkabilir!Yeniden güve-
nebilir!Yeniden aşık olabilir.Hatta ye-
niden sevebilirsin bile!Öyle değil mi..!?
Öyle değil mi Miyuki!?

HAYIR..!Hayır..!Hayır..!Bir daha başka birine aşık olamazsın ki!Bir daha onun dışında başka birini bu kadar sevemez-
sin ki..!Ama asla geri dönmeyeceksin
Miyuki asla!Hem!Şimdi seni bulsa,emi-
nim bir kaşık suda boğacaktır!

Miyuki ayağa fırlayarak,elini boynuna
götürdü.Mağaraya geri dönerek derin,
endişesiz bir uyku çekmek istiyordu..

Akemi Sarayı..

Alacakaranlık çökerken ufukta batan
güneşi izliyordu.Anılar ruhunun kıyı-
larına dokunuyor,demir atacak yer  bulamıyordu.Kıyısız dalgalar gibi kay-
bolduğunu hissetti.Bir yandan bu ka-
dar duygusal olduğu için kendi kendi-
ne kızarak Haru'ya söyleniyordu.

"Elini tuttum..!Ona kendi dünyamda
yol gösterdim!Gün batımını kovala-
mak için Terrada birlikte at koştuk!O-
na Dağat Okyanusu üzerinde uçarken denizkızlarının şarkılarını dinlettim.. Akemilerin gökyüzünde sevgiyle bir-
birimize sarıldık.Gözyaşlarını sildim.
Benim için vazgeçilmezdi.Kraliçemdi
o benim.Ona kraliçem dedim!Altı üstü bir defa bana güvenecekti.Ona yanlış yapmayacağımı bilecekti!

Haru,sabahtan beri kendi kendini yi-
yip bitiren çocukluk arkadaşına,asla
sarsılmaz dediği Abel kralına üzüle-
rek baktı.Genç yaşına rağmen,ne iste-
diğini bilen,sevdiği kadın için neler yapabileceğini bizzat gördüğü Asahi'-
nin,haklı olduğu yanlar yok değildi..! Peki ama son birkaç aydır Kral Peju'-
nun kızkardeşi Asine ile zaman geçir-
mesinin sebeplerini,Miyuki'nin anla-
masını beklemek ne kadar doğruydu!!
Karakterini az çok bildiği kızın bun-
dan daha farklı davranmasını bekle-
miyordu.Ancak bunu ona nasıl söyle-
yebilirdi ki.Birbirlerine ne kadar da benziyorlar!"diye düşündü.

Yeni bir hayata mı başladın?Bensiz bir
hayat öyle mi..!Belki de sırf bana inat,
başka birini bulmayı düşünüyor,hatta
buna kendini inandırmaya bile çalışı-
yorsundur sen!!Seni öylece bırakacağı-
mı mı sanıyorsun?Aslında bu kapıdan çıkıp, kayıplara karıştığın gün,senin için geriye dönüşü yoktu.Cesursun..!Ne de olsa Miyukisin değil mi!

Sen Miyuki,ben Asahi!
Seni geri getireceğim!Bana geri döne-
ceksin!Tam buraya!Dizimin dibine ge-
lip oturacaksın.Henüz evlenmemiş ol-
sak da benim kraliçemsin.Az kaldı az!!
Daha ne kadar dayanabilirsin!Ne za-
mana kadar susabilirsin ki!Hele seni
bir sağ salim bulayım!Abel'in kaç bu-
cak olduğunu öğreneceksin!

Gözlerini ona dikmiş Haru'ya dönerek

"HAZIRLAN!!"

"NE YAPACAĞIMIZI BİLİYORSUN!!"de-
di.

Harunun bunu bilmemesine imkan var mıydı!Her zaman olduğu gibi Ter-
ra pazarından başlayacak,ormana da- larak ,her çalının altını didik didik a-
rayacaklardı.Son iki aydır yaptıkları başka bir şey yoktu ki!