Governor's Illness ( BL ) Novel

Bölüm 52

Zamanın Aceleciliğinden Pişmanlık Duymak

........

Shu Qing bir konferans dinlemek üzere Qiu Ye'nin yanına gitti ve ardından Xiahou Lian ile birlikte Suzhou'ya gitmek üzere valizlerini hazırladı. Shu Qing bu yılki ilk işlemini almıştı ve Qiu Ye ona bu kez kesimi kendisinin yapmasını söylemişti. Xiahou Lian sadece kenardan yardımcı olacaktı ve bu saatten sonra artık kıdemli öğrenci arkadaşına güvenemezdi ve işlemleri tek başına yapmak zorundaydı.

Yolda çiçeklerin ve söğütlerin yanından geçerken telaşlandığını hissetti. Yol ormanın içinde belirdi ve yaprakların arasından süzülen ışık, dizginleri tutan ellerinin üzerinde, ellerinin arkasında yanan bir ateş topu gibi parladı. Ormanda ağustos böcekleri birbiri ardına cıvıldıyor, rüzgâr kulağının dibinde hışırdayarak esiyordu. Bazen uçan küçük siyah böcekler kafasına çarpıyor, onu korkutup başını öne eğmesine neden oluyordu. Güneş batıda batarken, ikisi de şehrin dış mahallelerinde açık havada uyumak zorunda kaldılar. Bir ateş yaktı, bir tavşan kızarttı ve kıdemli öğrenci arkadaşı onun karşısında dinlenmek için gözlerini kapattı. Ufuktaki yuvarlak aya baktı ve Liu Shao'er'i düşündü.

Suzhou'nun kurye evine vardılar. Yol boyunca caddelere paralel küçük nehirler, sırlı çinili ve kırmızı boyalı kapıları olan köşk binaları ve su köşkleri, insanlarla dolu dükkânlar ve kırmızı zemin üzerine siyah kelimelerle beyaz erişte yazılmış dükkân tabelaları, eksiksiz içki kapları, imal edilmiş altın ve gümüş takılar, kadın işçilerin çelik iğneli tarakları ve daha neler neler... Baktıkları her yer cıvıl cıvıldı. Sokaklarda akrobasi yapan gömleksiz insanlar, kukla gösterisi yapan bez ayakkabı ve keten giysili zanaatkârlar ve yol kavşaklarında gösteri yapan, geveze sesleri yarım sokak öteden duyulabilen birkaç şov kızı vardı.

Bu seferki şanssız şeytan dövüş sanatları dünyasından biri değildi. Renfeng Lane'de yaşayan bir tuz tüccarıydı ve Hudun Köprüsü'nü geçip yaklaşık on adım ilerlediğinde evi karşısına çıkıyordu. Dışarıdaki kanala açılan büyük bir göletin kazıldığı en büyük bahçeye sahipti. Üstüne su koridorları inşa edilmiş, ortasına bir su köşkü yapılmış, kayalıklar yığılmış ve her tarafa yamalar halinde lotus çiçekleri dikilmişti.

İşvereni ilk karısıydı ve hayatı boyunca bu işi yapmış, hayatı boyunca tuz taşımış ve hayatı boyunca çapkın kadınlarla takılmıştı. Bir keresinde başka bir tuz tüccarının yüksek rütbeli bir cariyesiyle uygunsuz bir ilişki yaşadığı söyleniyordu. Bazı insanlar ikisini Junpu Salonu'nda sevişirken görmüştü, zira o sırada iki tuz tüccarı Suzhou Eyaleti valisi tarafından operaya davet edilmişti.

Artık yaşlanmıştı ve uygunsuz düşünceleri değişmemişti ama zihni çok daha bulanık hale gelmişti. Geçmişte yedi ya da sekiz cariyeyle evlenmişti ve para konusunda asla taviz vermiyor, tüm cariyelerinin oğullarına sadece almaları gerektiği kadarını veriyordu. Şimdi de Nanjing'den bir fahişe getirmiş ve onun adına tek seferde beş ya da altı dükkân göndermişti. İlk karısı dudağını ısırmış, endişelenmiş ve yaşlı adamı Mutluluk Ülkesi'nde yeniden doğmaya biraz daha erken göndermek için bir suikastçı satın almak üzere bir dükkânı kullanmıştı.

Xiahou Lian ve Shu Qing duvarın üzerinden atlayıp bahçeye girdiler. Gece karanlıktı ve ay gökyüzünde parlıyordu, ay ışığı puslu bir su gibiydi, melankolikti. Yerleri kaplayan çiçekli ağaçlar ay ışığıyla ıslanmış, tek bir genişlikte eriyip gitmişti. Göletteki nilüferler tam zamanında çiçek açmışlardı ve gecenin içinde koyu kırmızıya bürünerek farklı bir tuhaflığa bürünmüşlerdi. Yaşlı adam ve yeni madamı göletin ortasındaki Shengyun Su Köşkü'ndeydi ve gölet suyu her tarafta pastoral güzellikte küçük bir araziyi izole ediyordu. Camgöbeği siyahı fayansları ve beyaz duvarları olan su koridoru dolambaçlıydı ve su köşkünü karaya bağlayan birkaç virajı dönüyordu.