Governor's Illness ( BL ) Novel

Bölüm 66

Brokar Gibi Sadakat

...........

Yemekten sonra Shen Jue, Xiahou Lian'ı Jinggong Yolu'na götürdü. Araba tıkırdayarak Fuxiang Tapınağı'nın önünden geçti ve Xiahou Lian perdeleri kaldırdı. Dışarıda bir uğultu vardı ve erkekler büyük kedi kuyruğu yaprağı yelpazelerini yelpazeleyip kollarını sallayarak geçip gidiyorlardı. Yolun kenarında, her biri bir öncekinden daha yüksek sesle bağıran bir dizi tütsü mumu tezgâhı vardı. Tapınağın önündeki açıklıkta akrobasi yapan dövüş sanatları dünyasının gömleksiz erkekleri bile vardı; sırtlarının her yerinde dövmeler olan üç adam, kafaları ayakları tutarak ve ayakları kafalara basarak bir araya yığılmış, oldukça uzun boylu duruyorlardı. Araba tapınağın arkasındaki sokağa döndü ve tüm dünyevi gelenekler duvarın arkasında ayrıldı. Uzaktan sesler geliyordu, sanki gürültülü dünyanın ortasından pastoral güzellikte temiz ve saf bir ülke açılmıştı. Ancak, insan gürültüsünden tekrar kaçmak için sadece bir adım atmak gerekiyordu.

" Üstat yer seçiminde çok iyiydi. Burası biraz gürültülü ama hayatın rahat olması açısından iyi. Sokağın dışında yiyecek ve içecek satan yerler var, caddenin karşısında yüksek kaliteli bir un yeri var ve sola döndükten sonra tahıl ve yağ satan bir yer var. Evin üç girişi ve üç çıkışı var, bu nedenle en içteki alan da oldukça sessiz ve gürültülü değil. Sadece kıyafet kesmek için daha az dükkan var, ama önemli değil, sadece malikaneme gelip kıyafet, ayakkabı ve çorap istiyorsun. Ne de olsa ev yapımı daha iyi, yabancılar aracılığıyla yapmaya gerek yok." Shen Jue konuşurken perdeleri kaldırdı ve dışarı çıktı. Xiahou Lian yere bir tabure koydu ve elini ona uzattı. Shen Jue biraz afallamıştı ama elini Xiahou Lian'ın avucuna koydu. Üzerinden bir sıcaklık geçti ve kalbini bile ısıttı.

"Annem canlılığı severdi." Xiahou Lian kapının önündeki taş aslana doğru yürüdü ve ona dokundu: "Yapacak bir şeyi olmadığında, diğer insanların akrobasi yapmasını ve sahnede dövüş sanatları icra etmesini izlemeye bayılırdı. Kendisi çok daha iyiydi, o hareketler ve vuruşlar çocuk oyuncağı gibiydi ama o sadece bu canlılığı seviyordu."

Başını kaldırdı. Önünde camgöbeği siyahı fayanslar ve beyaz duvarlar vardı; duvarlarda kat kat sarmaşıklar yükseliyordu. Sağ tarafta simsiyah bir kapı vardı ve kapının önünde iki taş aslan çömelmiş duruyordu. Sıradan bir insanın evine benziyordu, tıpkı başkentteki binlerce ev gibi, küçük kapıları ve küçük pencereleri olan, yiyecekleri ve giyecekleri yeterli olan, kapılarını kapatıp küçük bir ailenin kendi rahat ve mutlu hayatını yaşayan sıradan bir ev.

Shen Jue kapıyı iterek açtı ve onu içeri götürdü. Kapıdan girince nilüfer yaprağı ve nilüfer perdeli bir duvar vardı ve perde kapıyı ve iç avluyu geçince merkez oda ortaya çıktı. Mobilya ve eşyaların hepsi mevcuttu. İki sıra kırmızı sandal ağacından yapılmış resmi şapkalı sandalyeler ve ayak dayama yerleri vardı ve önlerinde seylan demir ağacından bir masa, onun üzerinde de bir manzara taşı perdesi vardı. Xiahou Lian deneyimli ve bilgiliydi, bu yüzden bunların Wu topraklarının ince ahşap el sanatları olduğunu biliyordu. Eşyaların hiçbirinde oyma yoktu, altın çizgiler veya kakma inciler de yoktu; sade ve basittiler. Xiahou Lian bir bakışta bunların Shen Jue tarafından düzenlendiğini anladı. Annesinin elinde olsaydı, tüm oda kesinlikle kılıçlar, mızraklar ve sopalarla dolu olurdu ve orta odada evi korumak için bir tılsım olarak kesinlikle çivili bir sopa olurdu.

"Teşekkür ederim, Genç Efendi." Xiahou Lian belli belirsiz gülümsedi.

Shen Jue bir sandalyeye oturdu ve öksürerek, "Bana neden teşekkür ediyorsun, evi ben satın almadım ki," dedi.