TYCDTN
Chapter 31
ယွီရှန်းက ခဏလောက် အိပ်လိုက်သည်။ နိုးလာတော့ လက်သည်းဆိုးဆေးတွေ ပျက်နေပြီမလို့ ထောင်ဟုန်ကို ဖုန့်ရှန်းပန်းရည် ပြင်ဆင်ခိုင်းလိုက်ပြီး
"လက်သည်းဆေးဆိုတဲ့အခါ အနံ့လေးမွှေးနေအောင်လို့ နှင်းဆီ ဆီလေးများများ ထည့်လိုက်၊ ဒါမှ အင်္ကျီလက်လေးဝေ့ယမ်းပြီး ဖြည်းဖြည်းလေး လက်ခါလိုက်ရင် နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းနေမှာ"
ထောင်ဟုန်ကလည်း အမိန့်နာခံစွာဖြင့် မြေပန်ကန်းလေးထဲမှာ ဖုန့်ရှန်းပန်းနှင့် ကျောက်ချဥ်လေးထည့်ကာ ရောကြိတ်လိုက်သည်။
လျိုလွီ့က ပန်းထိုးပိုးထည် သေတ္တာကြီးသယ်ကာ ဝင်လာခဲ့သည်။ သူ(မ)က လိုက်ကာမကာ တင်ပြေလေသည်
"သခင်မလေး ဆိုင်ရှင်က နွေဦးဝတ်စုံတွေနဲ့ ခေါင်းအဆင်တန်ဆာတွေ ယူလာပါတယ်၊ အရင်ဆုံး ရွေးဦးမလား ဒါမှမဟုတ် မမကြီးကို ပို့ပေးလိုက်ရမလား"
"သူ့ဆီပဲပို့လိုက် ဒီအချိန်ဆို ပြတင်းပေါက်မှာ လည်ပင်းရှည်နေလောက်ပြီ"
ယွီရှန်းက ကုတင်ထက်တွင် ကိုယ်တစ်ဝက်မှီကာထိုင်နေပြီး အပေါ်ထပ်လက်ရှည်လေးက လျှောကျနေကာ ဖြူဖွေးသည့်ပုခုံးလေးက လစ်ဟာနေသည်။
"နွေဦးရဲ့လေက အေးစိမ့်စိမ့်ကြီး၊ အနွေးဖက်ကနေ အအေးဖက်ကို ရုတ်တရက်ကြီး ကူးပြောင်းတဲ့ကာလမလို့ သခင်မလေး အဝတ်ထူထူဝတ်ထားပါဦး"
လျိုလွီ့က ပိုးထည်သေတ္တာကိုချပြီး သူ(မ)ရဲ့ ဝတ်ရုံကို သေချာပြန်ဝတ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် နားထင်နားက ကျနေသည့် ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးကာ သေချာစည်းပေးလိုက်သည်။ လျိုလွီ့က အစေခံလေး၂ယောက်ကို ခေါ်ပြီး သူ(မ)ရဲ့ သခင်မလေးကို မှန်တက်ခုံက ထိုင်ခုံပေါ် တင်ခိုင်းခဲ့သည်။
ယွီရှန်းက စားပွဲပေါ်မှာ ပျင်းရိပျင်းတွဲ လဲချလေသည်။ သူ(မ)ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက ပိုးထည်သေတ္တာက ပန်းဖွားအနီကို ဆော့ကစားနေသည်။ ထို့နောက် ဖြည်းညှင်းစွာ ပြောလေသည်
"ချုံရှီကို ယွီစီးယွီ့ကို စောင့်ကြည့်ဖို့ သွားပြောလိုက်၊ ယွီစီးယွီ့ ဘောင်ကျော်တာတွေ လုပ်လာရင် သူ့အဆင့်အတန်းတွေကို အရေးထားမနေဘဲ ချည်ထားလိုက်၊ ငါသူ့ကို သံဆူးသင်းပုတ်နဲ့ ရိုက်ရင်တောင် သူက ငါ့စကားကို နားထောင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ ငါက သူကောင်းစားတာကို မနာလိုလို့ ပြောတယ်ဘဲ ထင်နေမှာ၊ သူ့မှာ မကောင်းတဲ့အကြံရှိပြီး ဒီလမ်းကို ဆက်သွားရင်တော့ သေမှာပဲ၊ ငါ့အစ်ကိုကြီးကို ထိခိုက်စေမှာ မကြောက်ရင် သူသေသေ ရှင်ရှင် ငါဂရုမစိုက်ဘူး၊ အဲဒီမီးတွင်းထဲကို ခုန်ချခိုင်းလိုက်မှာ"
