အခန်း(၁၀၅)
လင်ရှီနောက် နောက်ထပ်တစ်ကြိမ် အပြစ်တွေအားလုံးကို ခံယူခဲ့သည်။ ယွီမောက်ချီကို အသိအမှတ်ပြုပြီး သူမက အမကောင်းခေါ်ခံရဖို့ ထိုက်တန်သည်။ သမီးဖြစ်သူ ဘယ်လိုအမှားကိုပဲလုပ်လုပ်ခွင့်လွှတ်ပေးနိုင်ပြီး သည်းခံနိုင်သည်။
ယွီဖင်ယန်ကိုတော့ အာရုံမထားဘဲ ထိုကလေးကို တစ်ခါမှမမွေးဖူးခဲ့သလို ပြုမူခဲ့သည်။ အဲနှစ်က ယွီဖင်ယန် မှောင်းမည်းနေတဲ့ထောင်ထဲမှာရှိနေပြီး လူတစ်ယောက်ကိုသတ်မိပြီး ကြောက်ရွံ့ကာ အပြင်းဖျားနေတဲ့အချိန် မိခင်ဖြစ်သူဆီက နွေးထွေးမှုကို ဘယ်လောက်တောင့်တနေမလဲဆိုတာ ယွီရှန်း တွေးမိလိုက်သည်။ အဲတုန်းက လင်ရှီ ဘာလုပ်ခဲ့လဲ။ သူ မလာတွေ့ချင်တာကိစ္စမရှိပေမယ့် သူ့ရဲ့သားဖြစ်ဖို့ မထိုက်တန်ဘူးဆိုတဲ့ စကားကိုပြောခဲ့တယ်။
ဒီစကားတွေက လင်ရှီကဓားနှင့် ယွီဖင်ယန်ရဲ့ ရင်ဘတ်ကို ထိုးစိုက်လိုက်တာနှင့်တူသည်။ လင်ရှီ ယွီမောက်ချီကို ကာကွယ်လေလေ ယွီရှန်းက လင်ရှီကို ပိုရွံလာခဲ့တာကြောင့် သူမက ခနဲ့ခဲ့သည်။ "အမေ သူ့ကိုကာကွယ်လို့မရဘူး၊
လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ဝက်အတွင်း ယွီမောက်ချီက အန္တရာယ်များတာတွေလုပ်ပြီး လူတိုင်းကို သူ့အစွမ်းပြချင်နေပြီး သူက ဘာဆိုတာ... "
သူမ စကားမဆုံးသေးခင်မှာပဲ ယွီမောက်ချီက ဖြတ်ပြောခဲ့သည်။ "ယွီရှန်း နင့်ပါးစပ်ပိတ်ထား၊ လူတိုင်းငါ့ကိုအပြစ်တင်ဖို့ အရည်အချင်းရှိပေမယ့် နင်တော့မပါဘူး၊ နင်နဲ့ယွီမိသားစုက ဘာဆိုင်လို့လဲ၊ နင်က ၁၅နှစ်လုံးကပ်နေခဲ့ပြီး ယွီမိသားစုက သဘောထားကြီးစွာ နင့်ကိုပျိုးထောင်ပေးခဲ့တာ၊ ယွီမိသားစုရဲ့စီးပွားရေးတွေကို နင်လက်လွှဲယူလို့ရမလား၊ နင်နဲ့တန်လို့လား။"
ယွီရှန်းက ရင်ထဲက ခါးသီးမှုအစိုင်အခဲကို ထုတ်ဖော်မရသလို ရယ်ခဲ့သည်။ ယွီမောက်ချီသာ သူမရဲ့ မျိုးရိုးအမှန်ပေါ်သွားတာကိုသိရင် ထိုစကားတွေဖြင့်ဖိနှိပ်မှာကိုသိပေမယ့် တကယ်ကြုံလိုက်ရတော့ သူမ မပျော်ပေ။ ယွီရှန်းက လက်ဖက်ရည်သောက်လိုက်ပြီးနောက် ယွီဖင်ယန်ရဲ့လက်ကို သူမ ခြုံထားသည့် စောင်အောက်ကိုဆွဲယူပြီး လက်ဖဝါးပေါ်စာရေးခဲ့လေသည်။ ဘာလို့မတန်ရမှာလဲ။ ညီမလေးက မှူးမတ်ကြီးရဲ့ အနာဂတ်ဇနီးလေ။ အစ်ကိုကြီးရဲ့ပိုက်ဆံက ညီမလေးရဲ့ပိုက်ဆံပဲလေ။ သူက ညီမလေးတို့ရဲ့ပိုက်ဆံတွေကို အလွဲသုံးစားလုပ်ပစ်ခဲ့ပြီး စကားဝင်မပြောအောင်တားမြစ်လိုက်သေးတယ် ဘယ်လိုတောင် မဆီလျော်လိုက်သလဲ။
