72 01
TYCDTN
Chapter 72
ခန်းမကြီးက တစ်ဖန် ပြန်လည်တိတ်ဆိတ်သွားကာ တံခါးအပြင်က ယွီစီးယွီ့က ယွီဖင်ယန်လို အစ်ကိုကြီးရှိတဲ့အတွက် ဝမ်းမြောက်ကြည်နူးနေသည်။ တခြားအိမ်တော်ဆိုပါက ဒီလောက်ဒုက္ခခံကာ အမှန်တရားကို ရှာမည် မဟုတ်သလို သပုတ်လေလွင့်စကားတွေကို မယုံဘဲ ခုခံပေးမည် မဟုတ်ပေ။ ငွေဒင်္ဂါးရာဂဏန်းလေးလောက်ပေးကာ အထမ်းစင်ဖြင့် အပြင်ထုတ် ခံနေရလောက်ပြီ ဖြစ်သည်။ မိသားစုရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကို ဆယ်ဖို့အတွက် သူ(မ)ကို စွန့်ပစ်လောက်ပြီ ဖြစ်သည်။
အစ်ကိုကြီးရဲ့ ကာကွယ်ပေးမှု အောက်မှာ ကြီးပြင်းလာတာ ကောင်းချီး မင်္ဂလာတစ်ပါး ဖြစ်သည်။ ထိုသို့တွေးမိတော့ ယွီစီးယွီ့က မျက်နှာကို လက်ဖြင့်အုပ်ကာ ငိုခဲ့ပြီး အရင်တုန်းက အဖွားနှင့် အစ်ကိုကြီးကို သံသယဝင်ကာ မနာလို ဖြစ်ခဲ့သမျှကို နောင်တရနေမိသည်။
ရိုရိုသေသေဖြင့် ဖန်းမောမောက သူ(မ)ကို လက်ကိုင်ပဝါကမ်းပေးခဲ့သည်။
နောက်ဆုံး ပုတီးစေ့လှိမ့်နေတာ ရပ်သွားတော့ ခန်းမထဲက အသံတွေ ချက်ချင်း တိတ်သွားခဲ့သည်။ ထိုအခါမှ ကြောက်လန့်နေသော ယွီမောက်ချီကို ယွီဖင်ယန်က ကြည့်ပြီး လက်ညှိုးဖြင့် အချက်ပြကာ ခေါ်လေသည်။
"ဒီမှူးမတ်ကြီးဆီလာခဲ့"
သူ့ရဲ့အေးတိအေးစက်အမူအရာနှင့် နူးညံ့သည့်လေသံက အလွန်ရင်းနှီးနေတာကြောင့် ယွီစီးယွီ့ ပြန်တွေးလိုက်တော့ ယွီရှန်း ဒေါသထောင်းခနဲ မထခင် ဖြစ်သည့်ဟန်ဖြစ်ကာ ထိုဟန်ပန်က အစ်ကိုကြီးနှင့် သွားတူနေသည်။ ယွီးစီးယွီ့က မျက်စိမှေးကျဉ်းကာ လှောင်ပြောင်လေသည်။ ယွီမောက်ချီရဲ့ ကံကောင်းမှုတွေ ပျောက်တော့မယ် ဟုလည်း တိတ်တဆိတ်ပြောနေခဲ့သည်။
ယွီမောက်ချီက အမိန့်မနာခံဘဲ မနေရဲပေ။ ယွီမောက်ချီက ဆင်ခြေပေးဖို့ စဉ်းစားနေတုန်း အခေါ်ခံလိုက်ရတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းချင်း ခန်းမရှေ့ကို တိုးသွားခဲ့သည်။
ယွီဖင်ယန်က ငယ်ငယ်ကတည်းက တိုက်ရေးခိုက်ရေး လေ့ကျင့်ခဲ့တာကြောင့် သူ့လက်အားကို သာမာန်လူတွေ မမှန်းဆနိုင်ပေ။ မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း ယွီမောက်ချီရဲ့ ပါးယောင်ကိုင်းသွားကာ သွားကြားက သွေးထွက်လာသလို နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာလည်း သွေးစွန်းနေခဲ့သည်။
