Part 1 - Yüzleşme

3.3K 42 8
                                    


27. Bölümde Gamze'nin terfisi sonra Ömer'le birlikte Tuna'yı da okuldan alıp Fatma'lara gitmişlerdir. Tuna, Erdem'le birlikte oyuna daldığı için Gamze ve Ömer'le eve dönmek yerine ananesinde kalmak istemiştir. Nisa'ysa çalıştığı ailenin -Kamil'lerin- müştemilatından kendi evine taşınacaktır, babasını yardım için yanına çağırmıştır. Gamze ve Ömer eve döndüklerinde yalnızlardır. Gamze, Ömer'in o gün Vicdan'la görüştüğünü öğrendiği için sinirlidir ama artık uzun zamandır erteledikleri yüzleşmeyi yapmaya ve bu evden gidecekse de bu zamana kadar katlandığı şeyler için konuşup öyle gitmeye karar verir. Sinirli bir şekilde merdivenleri çıkarken bir anda arkasını döner, Ömer'e bakar.

Gamze: İçeri geçme hiç. Sen de gel, konuşacağız. (Ömer bir şey demeden merdivenlerde onu takip eder, o da gergin ve sinirlidir.)

Ömer: (Odadalardır. Gamze yatağa oturur, Ömer de karşısında yere oturur.) Ne konuşacağız?

Gamze: Konuşacak o kadar çok şeyimiz var. Yaşadığımız, yaşattığımız şeyler hakkında...

Şimdi o konulara geri dönmeyelim.

Niye? (Cevapsız kalır.) Niye Ömer? Sen kendin demedin mi bana, artık bana hep laf sokuyorsun eskisi gibi değilsin diye. Ben yaşadıklarımızdan sonra bir anda öyle eskisi gibi olamam ki. Biz bir şeyleri konuşmadıkça, çözmedikçe ben eskisi gibi olamam.

(Ömer bakışlarını kaçırır.) Konuşunca da eskisi gibi olmuyorsun ki. Düğünden döndüğümüzde sana söylediklerim hiçbir şey değiştirmedi.

Vicdan'ın seni öpmesinden on dakika sonra yaptığın konuşmadan mı bahsediyorsun? O konuşma neyi değiştirecekti?

Şimdi yapacağımız konuşma da bir şey değiştirmeyecek yine boşu boşuna kavga edeceğiz. Ama konuşalım. Konuşalım, buyur başla.

(Gamze sinirle oturduğu yerden kalkar, merdivenlere yönelir.) Nereye? Gamze nereye gidiyorsun?

Çabalamama gerek yokmuş.

Gamze? Geri gel, konuşalım. (Gamze ayakkabılarını giyiyordur. Ömer kolundan tutup onu çeker.) Gitme lütfen.

Bırak kolumu!

Sen konuşmak istemiştin şimdi böyle arkanı dönüp gitme.

Evet ben istedim çünkü konuşursak şu durumumuza bir çözüm bulabiliriz sandım ama mümkün olmadığını görüyorum. Daha fazla da seninle zaman kaybetmeyeceğim, yeter.

(Gamze kapıyı açmıştır ama Ömer kapıyı kapatır.)

Özür dilerim. İkimiz de gerginiz. Annenin söyledikleri yüzünden canım sıkkındı ama sakinleşelim, konuşalım. Lütfen gitme şimdi. (Gamze'nin kolunu okşar.) Gel. Ne istersen konuşalım.

(Gamze'nin siniri biraz olsun yatışmıştır. Ayakkabılarını çıkarıp tekrar yukarı çıkar.) Derin bir nefes alıp oturuşunu düzeltir ve Ömer'in gözlerinin içine bakar. Konuşmaya en başından başlamak istiyordur, içine oturan ve dışarı çıkmak isteyen her şeyi konuşmak.) Neden sormadın bana, nasıl olduğumu? Amerika'dan döndüğüm zamandan bahsediyorum. İlk geldiğimde öfkeliydin, üzgündün ama sonra ben sana nezarette kaldığımı söyleyince niye sormadın? Biz birbirimizi merak ederdik eskiden, sen merak etmedin benim neler yaşadığımı. Bu akşam yemekte annem sana Tuna senin de oğlun artık dediğinde evet dedin, tabii dedin ama Tuna nasıldı onu bile sormadın. Babasını belki bir daha göremeyecek, gözetim altında kaldı o da kaç zaman. İkimizin de psikolojisini çok etkileyen bir şey yaşadık ve sen, hiçbir şey sormadın.

Benim yüzümden yaşadınız bunları çünkü. Ben nasıl karşınıza geçip sorular sorabilirdim, nasılsınız diyebilirdim ki size üzüntünüze benim sebep olduğumu bilerek. Dalga geçer gibi.

ÖmGam: YenidenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin