Daha sonra not yayınlayacağım. Okursanız gerçekten sevinirim.
İyi okumalar. :)
''Diegolarda mıydın gece?''
''Evet.'' dedim.
''İyi. Benim de aklım sende kalmıştı.''
Gülümsedim. Sahile gelmiştik. Ama daha güneş bile doğmamıştı.
''Ben de senin o evde olduğunu düşünüp durdum. Anilayla birlikte.''
Bir şey demeden başıma bir öpücük kondurdu. Göğsüne yaslanmıştım.
''Şarkıyı... Ne zaman planladın? Yani birlikte söylememizi.''
''Konseri ilk duyduğumda. Ama dün sabah karar verdim. Benito'ya gidip durumu anlattım. Sonra birlikte müziği kaydettik. O sırada Ruggero'yu aldım. O yüzden geç kaldım.''
Gülümsemiştim. ''Sürpriz yapmasını iyi biliyorsun.''
Kısa bir süre sessiz kalmıştık. Hala bunun gerçek olup olmadığını düşünüyordum. Ama gerçekti. Arkamdaydı, ona yaslanıyordum. Kokusu etrafımdaydı. Gerçekten yanımdaydı.
Esnediğimi duymuş olmalı ki ''Biraz uyumalısın. Çok yoruldun.'' demişti.
''Tamam. Sanırım bu şekilde uyuyabilirim.''
Güldü. ''Sırtın ağrır, boynun tutulur. Eve gidelim.''
Doğruldum. ''Anahtarım yok ki. Çok erken. Hepsi yorgun. Uyandırmayalım.''
''Arabada uyuyalım o zaman. Ama bir farkı olmayacak.''
Arabaya döndüm.
''Çantam. Çantam arabada mıydı?''
''Sanırım.'' dedi kaşlarını kaldırarak.
''Mer ile tuttuğumuz eve gidebiliriz. Anahtarım yanımda. Hem evi görmüş olursun.'' diyerek gülümsedim.
Başıyla onayladı. ''Güzel fikir.''
Kısa sürede eve gelmiştik.
''İştee!'' diyerek kapıyı açtım.
''Burası çok güzel olmuş.''
İçeriye baktım. Burayı biraz ihmal etmiştik son günlerde. Daha yapılacak çok şeyi vardı. ''Diego'nun hediyesi. Karşısı da benim odam.''
Gülümseyerek odaya girdi. Henüz pek bir şey yoktu. Her şeyi geçtim yatak yoktu. Nedense Mechi'nin odasına öncelik vermiştim. Onun işleri vardı, bende oda döşemeyi sevdiğim için onun zevkine göre döşemiştim. Geriye bir tek benim odam kalmıştı. Ama geçen hafta burada kalmak istediğimiz için yere minder yastık falan koymuştum.
Köşedeki battaniyeyi görünce kahkaha atmıştı.
''Evet. En sona burası kaldı.''
Gülerek bana döndü. Elini yanağıma koyduğunda gözü dudaklarıma kayıyordu. Bakışı derinleşmişti. Ama ondan önce ben davranmıştım. Öpüşmemiz gittikçe şiddetlenirken beni minderin üzerine yatırmıştı. Nereye varacağını biliyordum. Ama şu an ona karşı koyamayacak kadar tutkuluydum. Bu yüzden dudakları boynuma kaydığında sadece anı yaşıyordum. Dokunuşları içimi titretiyordu. İlk kez böyle dokunuyor değildi. Ama bu farklıydı. Birbirimize en karşı koyamadığımız, bunu en istediğimiz zamanlardan biriydi. Çünkü birbirimizi özlemiştik ve sonunda, iki sene sonunda birbirimizi hissedebiliyorduk.
Evet, onu deli gibi özlemiştim. Tenime dokunmasını, beni özel hissettirmesini özlemiştim. Onun olmayı özlemiştim.
---
