''Tini?''
Jorge'ye döndüm.
Korktuğum şey yokluğunu birileriyle doldurduğumu düşünmesiydi. Benim sadakate ne kadar önem verdiğimi biliyordu. Buna uymadığımı düşünürse bana asla güvenemezdi. Sorun tam olarak buradaydı işte. ''Ayrıydık zaten. Sorun yok.'' dese bile, ayrıyken de onunla olduğumu bilmesi lazımdı. Her tartışmamızda birisiyle olabileceğimi düşünmemeliydi.
Biz farklıydık. İkimiz. Onunla ayrı olduğumuzda neler yaptığını biliyordum, en azından tahmin ediyordum. Gerçi hala yapmadığıyla ilgili umudum vardı. Ama ben öyle değildim. Acımı başkalarıyla gideremezdim. Başkasıyla olamazdım. Belki kızlar ve erkekler arasındaki bir farktı bu.
Sonuç olarak ben bunu yapmamıştım. O da anlayacaktır, inanacaktır. Ama içinde şüphe bile olmamalıydı.
Cevap bekleyen sevgilime döndüm. Ona böyle seslenmeyi seviyordum.
''Bazı haberler var.''
Merakla bana baktı. Doğrusu, tepkisini çok merak ediyordum. ''Ne gibi haberler?''
Derin bir nefes alıp devam ettim. ''Luke ve... Luke ve benim birlikte olduğumuza dair bir şeyler.''
''Birlikte miydiniz peki?'' Gerilmişti. Yüzündeki endişeyi ve merakı görebiliyordum.
''Elbette hayır. Birlikte değildik. Sadece...'' derin bir nefes alıp devam ettim.
''Bir resim yayılmış ve bunun aksini gösteriyor.''
''Tini, açık konuş.''
Derin bir nefes daha alıp devam ettim.
''Öpüşüyor gibi görünüyoruz. Ama öyle bir şey olmadı, yemin ederim olmadı. Neredeyse olacaktı ama olmadı. İzin vermedim ama o da ne yaptığımı fark edip durmuştu zaten. Ama ben bu defa öyle aptal gibi durup beklemedim. Gerçekten. Senden başkası asla olmadı. Jorge ben...''
Ben ne olduğunu anlamadan konuşmaya devam ederken beni göğsüne çekmişti. Ağlayacaktım neredeyse. Fazla heyecan yapmış, gerilmiştim.
Başımı öptüğünde öyle bir rahatlamıştım ki...
''Biliyorum bebeğim. Haberi görmüştüm zaten. Sadece bana anlatmanı bekliyordum.''
''Sen... Nasıl?''
''Sen lavaboya gittiğinde linkin mesajı geldi.''
Yeni Jorge en yakın arkadaşı Diego'yu bile şaşırtacaktı anlaşılan. Hiçbirimiz bu tepkiyi beklemiyorduk. Nasıl böyle sakin ve anlayışlı kalmıştı? Ama sevinmiştim. Bana güvenmişti sonuçta. Anlatacağımı düşünmüş, üstüme gelmemişti.
''Kim atmış?'' derken hala göğsünde yatıyordum.
''Boş ver.'' dediğinde kafamı kaldırıp yüzüne baktım. İşte tek kaşımı kaldırmam gereken bir yer daha.
''Boş vermek istemiyorum.''
''Bebeğim...''
''Jorge!''
''Tamam. Stephie. O atmış linki.''
''Tanrım! Bu kız hala ne istiyor bizden? Alıp veremediği ne? Her şeyi mahvetti zaten. Artık bittiğini kafası almıyor mu?''
Jorge tekrar sarıldı bana gülerek. ''Hiçbir şeyi mahvetmedi. Yani evet başta biraz ama şu an iyiyiz değil mi? Sen hep demez misin önemli olan şu an diye? Burada benimlesin. Ve bunu hiç bir şey değiştiremez.''
Bir süre gözlerine baktım.
''Seni gerçekten seviyorum.''
Başımı öptü. ''Ben de seni baş belası.''
