FLASHBACK
JORGE
Peter'ın bir iş çevirdiğinin farkındaydım. Ne olduğunu bilmesem de bir şeyler yaptığını biliyordum. Bende arabama atlayıp Stephie'yi aradım. Biraz onunla uğraşmak zorundaydım. Tabi ne çevirdiklerini öğrenmek istiyorsam...
''Jorge?'' Resmen bağırmıştı.
Salak.
''Neredesin?''
''Ben mi?''
Bir anda sinirlenmiştim. Sanki neredesin sorusunun on değişik anlamı vardı.
''Tabi ki sen Stephie!'' Sesimi sabit tutmaya çalışarak devam ettim. ''Neredesin?''
''E-evdeyim.''
''On dakikaya oradayım.''
Bir şeyler dediğini duymuştum ama dinlemeden kapatmıştım. Muhtemelen şimdi evin içinde koşturuyor saçını yapıp makyajını falan yeniliyordu.
Stephie'nin evinin önüne arabayı park edip kapıya gittim. Tam zili çalacağım sırada kapı zaten açılmıştı.
''Hoş geldin!''
Doğru tahmin.
Makyaj, ev için tuhaf bir kıyafet, heyecanlı aksan.
Bu kız böyle değildi. En azından biz çıkarken. Özellikle Tini'yi tanıdıktan ve Tini'yle onun yüzünden kavga ettikten sonra gözüme çok daha itici görünmeye başlamıştı. Yaptığı her şey gözüme batıyordu.
Belki Tini'nin sadeliğine, doğallığına, masum güzelliğine alıştığım için bu abartı, kadınsılık artık hoşuma gitmiyordu. Artık diyorum çünkü ben olgun kadınları severdim. Bir aralar.
Aptal olduğum zamanlar
''Merhaba.'' diyerek yol verdiği yerden içeri geçtim.
Yanıma oturup yüzüme bakmaya başladı.
Bu tuhaf.
Ama söz konusu Stephie'ydi.
''Dönmene çok sevindim.''
Gülümseyerek başımı salladım. Buna çok katlanamazdım. Bir an önce konuya girmeliydim ama nasıl?
''Şey... Gelmene çok sevindim ama... Beklemiyordum. Yani henüz. Açıkçası şaşırdım.''
İşte başlıyoruz.
Kendi elleriyle bana fırsatı vermişti.
Eski çapkın gülümsememle ona döndüm. Kızları bu yüzle tavlardım ben. ''Seni görmek istedim.''
O da en büyük gülümsemesiyle bana döndü. ''İyi ki geldin.''
''Tini'yle ayrılmışsınız. Uzun süredir konuşmuyorduk seninle. Haberlerini başkalarından almak sinir bozucu. Biz her şeyimizi bilirdik.'' derken dudak büzmüştü. Ona bakarken onun yerine gördüğüm Tini'yi kafamdan atmaya çalıştım. Yoksa bu şey daha da çekilmez olacaktı.
Tini duyarsa hiç hoşlanmayacaktı. Tabi önce beni affetmeliydi. 'Bunu bizim için yapıyorum baş belası.' diye düşündükten sonra Stephie'ye döndüm.
''Ayrıldık, evet.''
Senin yüzünden.
''Artık müsaitsin yani.'' derken bana yaklaşmış elini omzuma koymuştu.
