Bu bölüm pek içime sinmedi :/ Ama sonra ki bölümde yeni bir karakterimiz olacak. :)
''Akşam partiye gidiyor muyuz?''
''İstersen tabi gideriz.''
Fran'ın djlik yapacağı partiden bahsediyorduk. Jorge gelmese de giderdim ama gelmesi daha iyi olurdu. Mümkün olduğunca kardeşime destek oluyordum. Genelde küçük partilerde çalardı ama bu pek küçük sayılmazdı. Gittikçe popülerleşiyordu. Ve bu önemli bir partiydi. Yeni bir mekanın açılışıydı.
''Peki o zaman. Orada görüşelim.'' dediğim sırada Mechi aradı.
''Fran iyi gidiyor. Yani bu büyük bir adım. Gidiyoruz değil mi?''
''Biz gidiyoruz. Sen de istersen gel tabi.''
''İstersen mi? Bensiz partilere de mi gider oldun?'' dedi yapmacık bir kızgınlıkla.
''Ah olur mu? Bize gel de birlikte hazırlanalım. Hem Francisco'yu sinir etmek ikimizin de görevi. Özellikle sahneye çıkmasından önce, biliyorsun. Tek başıma yapamam.''
Güldü. ''İkna etmesini biliyorsun. Ah bu arada... Diego? Gelecek mi?''
''Diego mu? Ne alaka?'' dediğimde Jorge bana dönmüştü.
''Bilmem merak ettim sadece. Başka bir şey arama altında. Yani son zamanlarda aramız bir tuhaf. Aslında biraz uzun süredir. Rio gezisinde bana baya kızmış olmalı. Ama kendisi dengesiz. Ne yapıyım yani. Şizofren gibi ne düşünüyorsa ona göre davranıyor.''
Uzun konuşmasının ardından gülmüştüm. Haklıydı ama atladığı ufak bir detay vardı. Diego aynı kendisine benziyordu.
''Gelecek mi bilmiyorum.'' derken Jorge'ye dönmüştüm. Bilmiyorum anlamına omuz silkti. Jorge'nin duyduğunu bilse beni öldürürdü.
''Davet edebilirim istersen. Ama partiyi herkes duydu zaten. Partiler de Diego'ya göre bir olay olduğuna göre gelir büyük ihtimalle.''
''Pekala. Eve uğrayıp geliyorum size. İstediğin bir şey var mı?''
''Yok, teşekkürler. Sakın geç kalma.'' diyerek telefonu kapattım.
Jorge ''Sizi alırım.'' dediğinde boş boş baktım.
''Orada görüşelim dedin ya. Ben alırım sizi.''
''Ah, tamam olur. Parti dokuzda başlıyor. Eve git, hazırlan.'' diyerek yanağını öptüm.
''Benim hazırlanmam kolay güzelim. Bence artık sen gitsen iyi olur.''
Haklıydı. Ama başka bir şeye takılmıştım.
Güzelim!
Güzel olduğumu mu düşünüyordu? İçimden hoplaya zıplaya ayağa kalktım.
''Seni bırakmamı ister misin?''
İsterdim ama bir yere uğraması gerektiğini biliyordum.
''Hayır, sağ ol.''
''Pekala.'' diyerek başını salladı.
''Akşama görüşürüz o zaman.''
Gülümsedim. ''Görüşürüz.''
Ve eve doğru yürümeye başladım. Bizi bırakmasına tamam demiştim ama Fran'ı unutmuştum. Aynı yere aynı evden gidecektik sonuçta. Ama artık Jorge'ye alışsa iyi olurdu. Hem bence o biraz daha erken gitmeliydi. Görevliydi sonuçta. Biz eğlenmeye gidecek tayfaydık.
Eve gittiğimde kendimi hemen duşa attım. Uzun uzun duş alıp çıktığımda Mercedes çoktan gelmiş Fran'la birbirlerine girmişlerdi bile. Aynı bizim gibi olduklarını söylemiştim. Hiç çekinmezlerdi ki çekinecek bir şey de yoktu. On senedir birlikteydik.
