Sahneden el ele inmiştik. Kulise girdiğimiz anda herkes başımıza toplanınca gülmeye başladım.
Mercedes ve Ruggero aynı anda ''Ne olacak şimdi?'' demişlerdi.
Gülmemizi bastırarak Lodo ile bakıştık. Mer ise Ruggero'ya anlamsızca bakıyordu. Jorge kolunu omzuma attığında ona döndüm.
Sırtımı ona yasladım. Ateşle oynuyorduk ama huzurum buradaysa ne yapabilirdim başka?
Saçıma küçük bir öpücük kondurduktan sonra kulağıma yaklaştı.
''Sanırım artık çözmemiz gereken pek bir şey kalmadı. En büyük problemimizi hallettik.''
Gülerek ona döndüm. ''Asıl şimdi başlıyoruz Blanco.'' Ona doğru döndüğümde beni iyice kendine çekip ellerini belimde birleştirdi.
''Dünyaya karşı ikimiz.'' diye fısıldadım. Gülümseyerek bana doğru yaklaştı. Yeniden gözlerimi kapatmıştım.
''Jorge!''
Duyduğum sese karşılık hızla geri çekildim.
''Ne yaptığını sanıyorsun sen?'' Diego kollarını omzuma koyarak beni geri çekti. Ruggero anlamayan gözlerle etrafına bakıyordu. Ona anlatmamız gereken çok şey vardı. Anila'yı elbette tanıyordu. Üniversiteye birlikte başlamıştık sonuçta ama sonradan olanları kaçırmıştı.
Skype görüşmelerinden hatırladığı kadarıyla idare etmesi gerekecekti.
Ben Diego'nun ellerini sımsıkı tutuyordum. Anila umurumda bile değildi. Özellikle bana yaşattıklarından sonra bunu dert etmemem gerekirdi ama ben onun gibi değildim. Vicdanım vardı. Her şeye rağmen onu üzmek istemezdim. Jorge'yi seviyordu. Yani sanırım. Hiç gözlemleme fırsatım olmamıştı ama öyle olduğunu tahmin ediyordum.
Jorge ise benim aksime çok rahattı. Tek yaptığı şey omuz silkmek olmuştu.
''Ve sen! Bıkmadın mı hayatımı mahvetmekten?'' Parmağını doğrultmuş bana doğru yürümeye başlamıştı. Şaşkınlıkla ona baktım. Ben mi onu hayatını mahvetmiştim? Onun tüm yaptıklarından sonra.
Diego beni arkasına aldığında Jorge Anila'nın önünde durdu. ''Kendine gel. Onunla böyle konuşamazsın.''
Anila'nın yüzünü görmesem de alaycı bir ifadeyle baktığını biliyordum. ''Ah, neden? Küçük fahişene laf ettiğ...''
''Yeter!''
Bu da Peter'ın sesiydi. ''O haklı. Onunla böyle konuşamazsın.''
Anila kahkaha attı.
''Kimse senin hayatını mahvetmedi Anila. Bence önce kendi yaşattıklarını düşün.'' Lodo Anila'ya cevap vermişti.
''Sadece şarkı söylediler. Uzatmayın bunu bu kadar.'' Bu da Mercedes'ti.
''Onu savunacaksınız tabi. Arkadaşınız o sonuçta. Kim haklı kim haksız hiç sorun değil. Söylesene Peter. Sen de mi körsün? Yoksa aptal mısın? Arkandan dönen işlerin farkına varsana artık.''
''Git Anila.''
''Sensiz gitmeyeceğim Jorge.''
''Anila git!'' Jorge bağırdığında irkilmiştim. Dik dik gözlerine baksa ve neredeyse ağlayacak gibi dursa da yüzüne bir gülümseme eklemeyi ihmal etmemişti.
''Pekala, gidiyorum. Gece görüşürüz sevgilim.'' Jorge'nin dudaklarına uzanmıştı ama Jorge kafasını çekmişti. Bir süre bize baktıktan sonra çıktı.
''Ruggero!'' Diego Ruggero'ya seslendiğinde Ruggi yanıma gelip beni oturtmuştu. Başımı ellerimin arasına aldım.
''Bize biraz izin verir misiniz?'' Peter kibarca sorduğunda Lodo karşı çıkmıştı.
