Dışarı çıktıktan sonra gözyaşlarımı serbest bıraktım. Bahçede insanların beni göremeyeceği bir yere hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Çünkü ağlıyordum ve... Evet, böyle görünmeyi kimse istemezdi.
Ben banka yaklaştığım sırada Jorge de okuldan çıkıyordu. Nereye gidiyordu acaba? Beni görmemesi iyi olmuştu. Daha da zayıf olamazdım gözünde.
O sırada Mercedes okula girdi ve Jorge'ye hızlı bir bakış attıktan sonra bozuntuya vermeden yürümeye devam etti. Bir şeyler olduğunu anlamış olmalıydı çünkü Jorge selam vermemişti. Bahçeye bakındığında beni aradığını anlamıştım. Ve gördüğünde hızla yanıma doğru yürümeye başladı.
''Çok geciktim. Sen neden telefonlarıma cevap... Hey, bir dakika. Ne oldu sana?''
Ve ardından sımsıkı sarıldı. Ona sarılmak iyi geliyordu.
''Ne oldu canım anlatsana.'' Cevap vermeden sarılmaya devam ettim. Bir yandan da ağlamaya devam ediyordum.
''Evine gelecektim ama vazgeçmiştim. Keşke gelseydim.''
''Ayrıldık.'' Bunu sesli söylemek çok daha kötüydü. Daha fazla ağlamaya başladım. O da tepki veremedi en başta. Ne diyeceğini bilememişti muhtemelen. O yüzden sarıldı.
''Hadi ya. Çok üzüldüm. Neden? Ne oldu?''
''Ben yaptım. Terk ettim onu.''
''Terk mi ettin? Sen? Ciddi misin? Ah Tin, onu zaten pek sevmediğimi biliyorsun ama bunu neden yaptın ki? Seni bu duruma getirecek ne yaptı?''
''Lütfen Mercedes. Şu an gerçekten konuşmak istemiyorum.''
''Peki, nasıl istersen.''
Bir şey demeden sakinleşmemi bekledi. Bir yandan saçlarımla oynuyordu. Ağlamam tamamen durduğunda konuşmaya başladı.
''Bugün okulda takılmaktan daha güzel şeyler yapabiliriz istersen.''
''Daha derse bile girmedin. Ve ben...'' Bir anda ayağa fırladım.
''Provadan çıkmıştım unuttum!''
''İzin alıp okuldan çıkamaz mıyız?'' Özel okul olunca her kafamıza eseni yapamıyorduk tabi.
''Benito'yla konuşmam lazım.'' diyerek okula doğru yürümeye başladım.
Provadaki halimi de göz önüne alarak Benito çıkmama izin verdi. Hatta müdürle konuşup işimi kolaylaştırdı. Ama tabi yarınki provayı aksatmayacağıma söz verdim.
Sonunda okuldan çıktığımızda ben eve gitme taraftarıydım. Ama Mercedes'in zoruyla alışveriş merkezine gittik. Her zamanki tarzımdan birazcık daha farklı şeyler almıştım. Belki biraz daha olgun ya da şık denebilecek şeyler. Alışveriş sonrası bir şeyler yemeye giderken Mechi aniden durdu. Baktığı yere bakarken ne düşündüğünü anlamıştım.
''Saçmalama.''
''Hadi ama! Çok eğlenceli olur.'' diyerek beni çekiştirmeye başladı. Geldiğimiz yer gelinlik dükkanıydı. Genelde böyle fikirler benden çıkardı. Koşarak mağazaya gittiğinde bende gülerek peşinden gitmiştim. Çalışanların fazla dikkatini çekmeden birer gelinlik kapıp kabinlere koştuk.
Giymek için insanüstü bir çaba sergilemiştim. Ama üstüme büyük olduğundan ters giyip arkasını kapattıktan sonra üstümde çevirebilmiştim.
''Hazır mısın?'' diye seslendi Mechi.
''Kızmazlar değil mi?''
''Hadi çıkıyoruz. Bir... İki... Üç!''
