Loving The Devil

Chapter 11

ANNA

Agad kong inalis ang kambal sa stroller. Kinuha naman ni Brent si Casper na tawang tawa pa ng buhatin niya ito.

"Anna!" Habol samin ni Lucifer. Dire diretso lang kami hanggang makalabas kami ng mall at makarating sa parking lot.

"Anna..." Brent called me. Lumingon ako sa kanya.

"I-uwi mo na kami." Sagot ko at pumasok sa backseat.

🍼🔱

"Anna I'm sorry." Hindi umalis si Brent hangga't di ko siya pinapansin. Kanina pa nga siya sunod ng sunod dito sa loob ng kuwarto.

"Anna naman." Nilagpasan ko siya at binigay ang gatas ng kambal.

"Anna. Hey, kailangan ko bang lumuhod?" Napahinto ako ng makita ko siyang lumuhod.

"Brent! Tumayo ka nga diyan." Sita ko sa kanya.

"No. I'll stay like this. Galit ka eh." Napairap ako.

"Tsk, tumayo ka na diyan! Lalo akong magagalit." Bigla siyang tumayo.

"Sorry. Di ko naman sinasadya eh."

"Mukha mo. Hindi daw!" Sabi ko.

"I'm sorry okay? Gusto ko lang silang gantihan. For hurting you." He said.

Lumingon ako sa kanya. Sobrang saya ko at may pinsan ako na tulad niya.

"Brent, hindi mo naman kailangan gawin 'yon. Dahil matagal na 'kong walang pakialam sa kanila."

"I know. And I'm sorry. Last na 'yon." He said.

"Talagang last na 'yon." Sabi ko. Tiningnan ko ang mukha niya. Buti na lang at wala siyang galos na natamo.

"Babantayan ko kayo ng kambal." Napatingin ako sa kanya.

"Bakit naman?"

"Lucifer already knew that he has a son. And it's two. Kaya malamang ay 'di ka na niya titigilan."

"No Brent. Hindi niya 'yon gagawin. He hates me so much. And for him, I'm just a trash." Sabi ko.

"Asshole. Demonyo talaga ang lalaking 'yon. How could you love that kind of man?" He asked me.

Napaiwas ako ng tingin.

"I know that I'm stupid Brent. Maski ako ay hindi ko alam kung bakit ko nga minahal ang tulad ni Lucifer."

Tumayo ako pumunta sa crib ng kambal.

"Tsk, an Angel fell with the devil huh?" Napatigil ako sinabi niya.

"What are you saying, Brent?"

"What? You're an angel. And he's the devil." Napailing na lang ako at pinagmasdan ang kambal.

"If ever he tried to get you back. Don't. Don't you dare fall on his trap." Napatingin ako ulit sa kanya.

"Brent..."

"Remember, mapanlinlang ang mga demonyo." Nanlaki ang mata ko.

"Brent!"

"What?"

"Stop it. Natatakot ako."

"Oh sorry. Lucifer is still a human anyway. Baka kasi iniisip mo, satanista na 'ko." Sabay tawa niya.

"Hindi naman. Thank you Brent ha?" Ngumiti ako sa kanya.

"It's just a small thing. I'll go home."

"Ingat ka." Hinatid ko ito hanggang sa labas ng bahay.

Mahirap na at baka nasundan kami ni Lucifer. Tapos, inabangan niya si Brent.

No! I shouldn't think of that!

Hindi ako pumasok hangga't hindi nawawala sa paningin ko ang sasakyan niya.

🍼🔱

"Nasaan si Brent?" Tanong ni papa pagkapasok ko.

"Umuwi na po papa."

"Akala ko ay dito siya magpapalipas ng gabi. Kamusta ang pamamasyal niyo?" Umupo ako sa sofa. Bigla na lamang nagbalik sakin ang mga nangyari kanina.

"Okay ka lang anak? May, hindi ba magandang nangyari?" Tumabi ito sakin.

"Papa..."