Loving The Devil

Chapter 5

ANNA

"Finally, you talked. Come here, Anna. Let's start."

Tuluyan na 'kong humarap sa kanya.
I was right. He's really here, in front of me.

Our gaze met. Blanko lang ang ekpresyon nito at titig na titig sa'kin.

"Come here." He said.

Don't be scared, Anna. Not now.

Dahan dahan akong lumapit.

Pagkalapit ko sa desk niya ay napako ang tingin ko sa pangalan na naka-engraved doon.

Nick Lucifer Madrid
President

President?

"Anna." I looked at him.

"Sit down Anna." Umupo ako sa upuan na nasa harapan ko.

Nakayuko lamang ako habang tinitingnan niya ang resume ko.

"So this is your first time huh? You don't have any experience? Seriously?" Sarcasm is evident in his tone.

Nag-angat ako ng tingin.

"Huh?"

"You don't have any experience. It says here. Are you sure Anna?" Tanong niya.

Naguguluhan na napatingin ako sa kanya. Ano bang ibig sabihin niya? Totoo naman na wala pa akong nagiging trabaho bukod sa kanya. At isa pa, hindi ko itinuturing na trabaho ang ginawa ko noon.

"Totoo ang nakasaad diyan sir. Pagkatapos kong maka-graduate ay hindi pa ako nagkakaroon ng masasabi ko na trabaho." Sagot ko.

He smirked.

"Oh really? Let's just say you'd cleaned, cooked, moaned, and had been my bed warmer 7 years ago. Wasn't it a job?" Napahinto ako sa mga sinabi niya.

Bakit niya pinapaalala sakin ang lahat ng mga ginawa kong katangahan noon?

"I thought, this is an interview. Hindi ko alam na ibabalik mo pala ang walang kwenta kong nakaraan." Matapang na sabi ko.

"Anna. This is an interview. Dapat kong malaman ang nakaraan mo. Because it will reflect on my company." Sabi nito na parang nang-uuyam.

"Diretsuhin mo na 'ko. Dahil gusto ko ng umalis at matapos 'to. So please, stop this." I said. Gusto ko na namang maiyak.

God! I'm so weak!

"Okay. I'll tell you. You're not applicable. Sa tingin mo ba ay tatanggap ako ng maruming babae na tulad mo?" Tumayo ako at sinampal siya.

"Hayop ka! Wala kang kwenta! Demonyo ka! Naging marumi ako ng dahil sayo! Ng dahil sayo, hindi ko naranasan maging masaya! You wrecked me Lucifer! Kaya wala na 'kong pakialam kung patuloy mo pa din akong sabihan ng kung ano ano. You don't know what you're doing Lucifer. Sariling mong obra, nilalait mo." I said.

Hindi siya nakasagot at nakatingin lang sakin. Tumayo ito at pumunta sa puwesto ko.

"Wow. You're not Anna that I ravaged 7 years ago. Trash turned into what? Tell me, Anna."

Pinunasan ko ang mga luha ko at buong tapang na nag-angat ng tingin sa kanya.

"I'm the trash that you'd waste 7 years ago." Sagot ko.

"Really?" He said.

Napangiti ako. Hindi lang pala 7 years. Above more than that. Siguro ay dapat malaman niya na kung ano ang kagaguhan na ginawa niya at kung ano ang nawala sa kanya.

"Remember this Anna. You're trash—"

"I know, Angel." He stopped.

Hindi ito makapaniwala sa narinig niya.

Hinablot niya bigla ang braso ko.

"What the fuck did you say?"

Hindi ko siya sinagot. Nakatitig lang siya sa'kin.

I smiled at him. Tumulo muli ang mga luha ko.

"There's a child named after the devil. He doesn't like it. Because it was the name of the devil who depicted as a powerful but proud angel who leads a revolt against heaven." I said.

"What the fuck are you saying, Anna?!"

"That devil has a friend. And that girl was me. The one who calls you "Angel" 17 years ago."

Napahinto ito at binitawan ang braso ko.

"Why? You're surprised?"

He chuckled.

"Oh please Anna. You're so desperate." Mapait akong ngumiti.

Wala na 'kong pakialam kung hindi siya maniwala.

"Am I desperate? No. Not anymore. Hindi na ako ang babaeng desperada na gagawin ang lahat para mahalin lang ng lalaking mahal na mahal niya noon."