🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 16°🔥

-"Ωραίο άρωμα Ε;" Ρ ταει τρομάζοντας με. 

Πως το κάνει αυτό ρε παιδιά;
Γυρνάω γρήγορα ξαφνιασμένη και τον κοιτάω. 

-"Εσύ δεν υποτίθεται πως κατέβαινες κατω;" ρώτησα
-"Ναι αλλά γύρισα για την μπλούζα μου γλαστρακι" είπε και ήρθε κοντά μου.
Αμ. Μπορεί να πάει πιο πέρα; με κάνει αμήχανη... 

《αυτός ή οι κοιλιακοί του;》

Τα κέρατα που βγαίνουν από το κεφάλι του...
-"Θα την εφερνα εγω" του λέω και γυρίζω για να κατέβω κάτω. Πριν προλάβω όμως με πιάνει με το καλό του χέρι.
-"Τελικά δεν μου απαντησες" είπε σοβαρός "ωραίο το άρωμα;"
Γκουλπ
-"Ν-ναι" απάντησα.
-"Εγώ είμαι έτοιμη εσάς δεν σας βλέπω!" φωνάζει η μαμά μου από το σαλόνι και, δόξα τον θεό, μου άφησε το χέρι.
-"Ερχόμαστε" απαντάω και πάω προς τα εκεί, με τον Στέφανο ακριβώς από πίσω μου.

[......]

-"Κάτσε" του λέει η μαμά μου και δείχνει τον καναπέ.
-"Χμ.. Αχα.. Πονάει αν το λυγίσω έτσι;" του λέει και λυγίζει το χέρι του.
Αυτός παίρνει μια βραδιά ανάσα πόνου και νεύει θετικά.
-"Ναι" απαντάει 

《Νομίζω το παρατηρήσαμε..》
Κατίνα σκάσε, νομίζω είναι σοβαρό. 

Η μαμά μου έκανε ένα σωρό αλλά πράγματα εκεί πέρα με το χέρι του να δει πως είναι τα κόκαλα και που πονάει και πόσο άσχημη είναι η κατάσταση του. 

-"Λοιπόν... Και επισήμως το έσπασες!" λέει η μαμά μου ξαφνικά χαρούμενη.
Γιατί είναι χαρούμενη; Το παιδί έσπασε το χέρι του! 

《είναι επειδή τώρα δεν χρειάζεται να το σπάσει η ίδια 😊》
Αχα... 

-"Και..." ρωτάει αυτός.
-"Και... Είσαι ένας πολύ τυχερός νεαρός καθώς και έχω κάτι extra στην αποθήκη. Μπορώ να στο βάλω σε γύψο εδώ και τώρα για να μην χρειαστεί να πας νοσοκομείο. Αν θες βέβαια."
Αχ τι καλή καλέ...
-"Αμ... Γίνεται αυτό;" ρωτάει και ξύνει τον σβέρκο του. 

《Καλά ε... Αυτό που νιώθει τόση αμηχανία μπροστά στην μάνα σου είναι όλα τα λεφτά!》

Θα συμφωνήσω μόνο γιαυτό μαζί σου Κατίνα...
Μόνο γιαυτό.
-"Ναι απλά πρέπει να περιμένεις να φέρω τα πράγματα από εκεί."
-"Σας ευχαριστώ πολύ" λέει και της δίνει ένα αστραφτερό χαμόγελο.
Σχεδόν ξεχνάς ότι είναι ο διάβολος προσωποποιημένος.
-"Α-αρα, θα μείνει εδώ περισσότερο;" ρωτάω εγώ.
-"Για λίγο μόνο....Αν θες μπορείς να πας και στον ξενώνα. Νομίζω πρέπει να παρατηρώ τους ασθενείς μου. Αν δεν έχουν πρόβλημα σπίτι σου " τον ρωτάει.
-"Δεν νομίζω Καλό κακό ας τηλεφωνήσει μια. "Πετάγομαι και του δίνω το σταθερό.
-"Μιλά εσύ. Εμείς πάμε να φέρουμε τα πράγματα. "Του λέει η μητέρα μου και με τραβάει από το χέρι.
Αποκρυνομαστε λιγάκι.
-"Λοιπόν...Πάρε αυτό, αυτό και αυτό. "Λέει δίνοντας μου κάτι ιατρικά.