🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 44°🔥

-"Που πας;" τον ακούω που ρωτάει αλλά δεν απαντάω.
Στο διαόλο πάω καλέ...
Που να πάω χριστιανε μου έτσι; Ή στο μπάνιο ή στην κουζίνα να φέρω ποτήρια. Έλεος!

Κατεβαίνω γρήγορα κάτω και ψάχνω για ποτήρια. Βασικά ένα ποτήρι αφού εγώ δεν θα πιω.
-"Πρόσεχε μην ξανασπάσουμε κανένα ποτήρι. "Λέει ξαφνικά θέλοντας να με τρομάξει αλλά εγώ άκουσα τα βήματα του που  με ακολούθησαν.
Όχι αυτή την φορά Στέφανε! Εγώ νίκησα..
-"Πάρε"του λεω και του δίνω το ποτήρι.
-"Εσύ;"
-"Δεν έχει για εμένα."
-"Καλά θα πιούμε και οι δυο από το ίδιο."
Χαρηκες!
-"Είμαι άρρωστη."λέω την πρώτη δικαιολογία που μου έρχεται στο μυαλό.
-"Ωραία δικαιολογία... Εδώ δεν σε πείραξε που σε φιλήσα και τώρα ενόχλησε με ένα ποτήρι." Μου λέει.
-"Μα δεν είπα ότι με ενοχλεί το ποτήρι απλά δεν θέλω να πιω αλκοόλ. Αυτό εννοούσα. "
-"Μια γουλιτσα;"
-"Όχι."Αρνούμαι κατηγορηματικα
Με αυτά και με κείνα φτάνουμε στο δωμάτιο μου. Μπαίνω πρώτη και αυτός ακολουθεί κλείνοντας την πόρτα στο τέλος.
-"Η πόρτα θα παραμείνει ανοιχτή. " Του λέω και την ανοίγει.
Έτσι μπράβο να με ακούς!
-"Ωραία τώρα θα πιεις και εσύ μία γουλιά. "
-"Τι όχι! "
-"Να σου πω εγώ άνοιξα την πόρτα για εσένα. Πιες μια γουλιά να τελειώνουμε τώρα!"λέει εκνευριασμενος.
-"Μην μου φωνάζεις εμένα αλλιώς ..."αρχίζω να πω αλλά με πλησιάζει υπερβολικά.
-"Αλλιώς τι;"
Αφού ξέρεις πως δεν έχω συνέχεια άνθρωπε μου τι ρωτάς;
-"Αλλιώς...Αλλιώς" λέω τραυλιζοντας.
-"Αλλιώς Φαιη τι;" μου ψιθυρίζει με την βραχνή φωνή του στο αυτί μου.
Κάθομαι στο κρεβάτι και αυτός παραμένει όρθιος.
Φεύγει και σε λίγο έρχεται πίσω.
-"Ορίστε."μου λέει και τείνει το χέρι με το ποτήρι γεμάτο.
-"Πφφ...."
Το παίρνω και σιγά σιγά το δοκιμάζω.
Η γλώσσα μου είναι ακόμα στην αρχή και αυτό καίει. Είναι τόσο χάλια.
《Ναι αλλά άμα πιεις δύο τρία να δεις πως θα σου αρέσει. 》
Γιαυτό δεν πίνω! Ούτε μία ολόκληρη γουλιά δεν πίνω και εσύ παραφερεσαι.
-"Όλο. "Τον ακούω που λέει και γυρίζω το ποτήρι προς τα πάνω.
Ο λαιμός μου καεί όσο δεν πάει άλλο. Η γεύση του πικρή. Πως γίνεται να αρέσει αυτό το πράγμα;
Βήχω λίγο.
Χάλια είναι.
《Ενώ το τσιγάρο...》
Το τσιγάρο είναι άλλο πράγμα. Έτσι και αλλιώς δεν καπνίζω πάντα. Μια φορά στο  τόσο. 
Τώρα που το λέμε θυμάσαι που μου είχε πάρει το πακέτο ο Στέφανος;
-"Τι έγινε γιατί γελάς, γλαστρακι;"με ρωταει.
Τοσο παρατηρητικος είναι; Βάζω στοίχημα πως ήταν ένα αχνό χαμόγελο αλλά όχι αυτός το είδε και τόσο Κουτσουμπολης είναι που θέλει να τα ξέρει όλα
-" Μεγάλη ιστορία. " Του απαντάω.
-"Όπως;"
Το είπα εγώ. Θέλει να τα ξέρει όλα.
-"Είχα μια συζήτηση με τον ευατό μου και μετά θυμήθηκα την στιγμή που μου είχες πάρει το πακέτο με τα τσιγάρα."
-"1 ον θες να πάω στο Δαφνί; 2 ον Ναι το θυμάμαι και ακόμα έχω το πακέτο. Αλλά σπίτι."λέει και του πετάω το μαξιλαράκι
-"Δεν είμαι τρελή. Εσύ δηλαδή δεν έχεις συζητήσεις με τον ευατό σου ;"
Κουνάει το κεφάλι του αρνητικό.
-"Λες ψέματα. Δηλαδή δεν έχεις συμφωνήσει πότε το υποσυνείδητο σου όταν βλέπεις μια καλλονή και μιλάτε για τα προσόντα της;" τον ρωτάω.
-"Ναι οκευ έχεις δίκιο."
-"Το ξέρω. Τώρα θες να σε πάω εγώ στο Δαφνί;"
Όχι που θα με βγάλει και τρελή από πανω.
-"Γλαστράκι. "
-"Καλά καλά. "
-"Πάρε. "
-"Τι; ΚΑΙ δεύτερο; Αποκλείεται. Οχι"
Του Αρνούμαι αλλά με κοιτάζει σοβαρός.
Οκευ τώρα το φοβάμαι. Έχει άγρια χαρακτηριστικα στο πρόσωπό του.
Παίρνω το ποτήρι του από το χέρι και το πίνω σιγά σιγά.
-"Να σου κάνω μια ερώτηση;" ρωτάει
-"Για πες"
-" Σίγουρη;"
-"Όχι άλλα πες. "
-"Είσαι παρθένα;"
Πάει το ποτό που είχα στο στόμα μου. Χάλια όλο το άσπρο χαλί. Υπέροχα.
-"Αχαχαχαχχ" Γελάει.
-"Έπρεπε να δεις την φάτσα σου. !" Λέει
-"Αι στο διαόλο." Λέω ψιθυριστά.
Σηκώνομαι και πάω στο μπάνιο.
Γαμώτο και η μπλούζα έγινε χάλια!
Βγαίνω και πάω να πάρω άλλη μια από την ντουλάπα.
Μπαίνω μέσα και βλέπω τον Στέφανο στον υπολογιστή μου.
-"Σαν το σπίτι σου. "Του λέω.
Δεν απαντάει όμως
Παίρνω την μπλούζα μου και πάω τουαλέτα.
Βγάζω την μπλούζα και την βάζω στα άπλυτα.
Η πόρτα ανοίγει διάπλατα.
Παίρνω γρήγορα την μπλούζα μου και την βάζω μπροστά από το στήθος μου. Όχι δεν ήμουν topless αλλά δεν τον ξέρω! Και είναι άβολο!
-"Τι στο καλό;" λέω.
Τι κάνει αυτός ο άνθρωπος εδώ μέσα;
-"Βγες. " Του φωνάζω.
Μπαίνει μέσα και κλειδώνει και την πόρτα πίσω του.
-"Αυτή την φορά θα μας ακούσεις θες ,δεν θες. "Λέει και πλησιάζει.
-"Φαιη σε θέλω."λέει και γουρλωνω τα μάτια μου.
Ακούσατε τι είπε; Γιατί εγώ κουφάθηκα.
《Σε θέλει Φαιη σε θέλει》
Μα εγώ δεν τον θέλω! 
《Να τον θελήσεις.》
Τι λες;
-"Φαιη πες κάτι!" Απαιτεί.
-"Ε - εγώ δεν..." λέω τραυλιζοντας.
-"Εσύ τι Φαιη;"
-"Δ-δεν σε θέλω." Του λέω.
Με κοιτάζει λες και είδε φάντασμα.
Απομακρύνεται λίγο.
Με κοιτάζει ακόμα όταν αποφασίζει να φύγει. Ξεκλειδώνει την πόρτα ενώ εγώ βάζω την μπλούζα .
-"Θα τα πούμε αύριο!"λέει χαμηλόφωνα και φεύγει.
《Φαίη αγάπη μου είσαι ηλίθια 1000%》
Αφού δεν το θέλω!
《Ωραία γιατί κάθε φορά που σε αγγίζει νιώθεις κάτι μέσα σου. Καις. Ανατριχιάζεις, οι ανάσες σου επιτυχανονται. Τα μάγουλα σου κόκκινηζουν. Γιατί όταν σου λέει για άλλες ζηλεύεις. Που είναι ζήλια και δεν μπορείς να ξεφύγεις από αυτή! Φαιη απλώς κάνε μια προσπάθεια. Δεν χρειάζεται να ξαναθάψεις τα συναισθήματα σου πάλι. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Πάντα θα νιώθεις κάτι για εκείνον. Δεν μπορείς να συνεχίσεις να λες όχι επειδή έκανε όλα αυτά που έκανε στο παρελθόν》
Κατίνα τι λες;
Σε έπιασε το ποτό;
《Φαίη την αλήθεια λέω.Εισαι ερωτευμένη μαζί του》
Μα δεν ει-... Μα τι λέω; Είμαι ερωτευμένη από τότε μαζί του.
Αρχίζω και τρέχω προς τα σκαλιά.
Δεν άκουσα μηχανή οπότε πιστεύω να μην έχει φύγει.
-"Στέφανε;" Φωνάζω για να με ακούσει.
Είμαστε σχετικά κοντά.
-"Ρέ Στέφανε!" Του φωνάζω αλλά δεν γυρίζει.
Ανεβαίνει στην μηχανή και φεύγει.
Γαμώτο! Γιατί τόσο αργά για να το καταλάβω πως είμαι τρελή για εκείνον. Όλο αυτό το μίσος όμως που είχε με απομάκρυνε!

By kleiw🌙