🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 61°🔥

-"Πια είναι η Ειρήνη;"τον ρωτάω. Γυρίζει και με κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια.
-"Πρόσεχε! "Του φωνάζω εφόσον χάνει λίγο τον έλεγχο του αμαξιου .

-"Ηρέμησε προσέχω!" Μου λέει 
-"Ότι πεις εσύ! Λοιπόν πια είναι η Ειρήνη;"τον ξαναρωτάω.
-"Η μικρή μου αδερφή " απαντάει.
Όχι η αδερφή σου είναι η Αθηνά!
-"Η Αθηνά είναι αδερφή σου! "Του υπενθυμίζω.
-"Όχι έχω και μια μικρότερη 14 ετών."
Οκευ παιδιά περιμένετε να καταλάβω γιατί μου τα έκανε σαλάτα.
Ο Στέφανος έχει και άλλη αδερφή; 14 ετών;
Εμένα γιατί δεν μου έχει πει τίποτα;
-"Δεν καταλαβαίνω."Του λέω μπερδεμένη.
-"Θυμάσε που σου είπα πως εκείνος ο άνθρωπος που μένει στο σπίτι μας δεν είναι ο πατέρας μου αλλά πατέρας μου είναι εκείνος στην φωτογραφία στο σπιτάκι;"ρωτάει.
-"Ναι,ναι θυμάμαι. Αλλά που κολλάνε αυτοί τώρα."
-"Είναι η κόρη του κανονικού μου πατέρα ρε συ Φαίη! "Λέει νευριασμενος.
-"Καλά ντε μην νευριάζεις!  Άρα οι γονείς σου είναι χωρισμένοι;"τον ρωτάω για να συννενοηθουμε
-"Ναι είναι χωρισμένοι . Ο πατέρας μου ζει με την Τασία,δεύτερη γυναίκα του και την κόρη του την Ειρήνη. Ενώ η μητέρα μου ζει με τον άλλον τον μαλακα και εμάς! "Λέει θυμωμένος αναφέροντας τον πατέρα του...Όχι όχι πατέρα τον μη πατέρα...καταλάβατε τι εννοώ.
Μα καλά γιατί να τον μισεί τόσο;
-" Και μένα χωρισμένοι είναι."Του λέω στεναχωρημενη.
-"Νομίζω το έχω καταλάβει."Με ειρωνευεται.
-"Να σου πω τώρα που ανοίξαμε την κουβέντα για την οικογένεια μου αύριο με κάλεσε η Τασία να πάμε από εκεί. Άμα θες βέβαια."
Δεν ακούγεται καθόλου κακή ιδέα.
-"Αμε γιατί όχι! "Του απαντάω και κάθομαι πιο βολικά στο κάθισμα.
-"Θα τους λατρέψεις! "Λέει χαρούμενος.
Παιδιά μου φαίνεται ή αγαπάει περισσότερο αυτή την οικογένεια πάρα την άλλη; Εκτός από την Αθήνα βέβαια που την αγαπά όσο τίποτα άλλο.
-"Φτάσαμε."Με ενημερώνει.
Κατεβάζει ταχύτητα και ψάχνει για να παρκάρει αλλά για κακή μας τύχη γίνεται ο χαμός.
-"Και είπα στην Αθανασία να μην έρθουμε εδώ αλλά τόσο χαζή που είναι! "Μου λέει αλλά ξεχνάει κάτι. Πως είμαι φίλη εκείνης της κοπέλας που την είπε χαζή.
-"Μαζέψου. Μην ξαναβρίσεις την Αθανασία θα φας ξύλο! "Του λέω "γλυκά"
-"Απο ποιον ;" με ρωταει με υποτιμητικό ύφος.
-"Έλα...."του λέω.
-"Εδώ είμαι..."Με κοροϊδεύει.
-"Ρέ Στέφανε! "Του λέω φωναχτά.
Βρίσκει επιτέλους πάρκινγκ. Βγαίνω έξω και φτιάχνω λίγο το φόρεμα.
Κάνει κρύο... Και το φόρεμα είναι στράπλες. Βοήθεια κάποιος. Κρυωνω.
Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από το σώμα μου.
-"Έλα πάρε τζάκετ μου."λέει ο Στέφανος με το που με βλέπει να τρεμω.
-"Μα εσύ θα κρυώσεις..."του λέω αλλά εκείνος το τυλίγει γύρω μου.
-"Σσσ..."μου λέει
-"Ευχαριστώ."Λέω σιγανά.
-"Πάμε" μου  λέει χαμογελαστος  και τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου.
Μπορώ να πω πως ζεσταθηκα.
Μπαίνουμε μεσα και ήδη με έχει πιάσει το κεφάλι μου.
Η μουσική στο φουλ, ο καπνός από τα τσιγάρα έχει καλύψει το πάνω μέρος του μαγαζιού. Ένας χαμός.
Με πιάνει από το χέρι και προχωράει πρώτος.
Με δυσκολία περνάμε ανάμεσα από τα παιδιά που βρίσκονται εκεί.
-"Χρόνια πολλά ρε μεγάλε ότι επιθυμείς."Ακούγεται ο Στέφανος να λέει στο Κώστα και τον αγκαλιάζει.
-"Ευχαριστώ ρε.."του απαντάει.
-"Χρόνια πολλά ότι επιθυμείς. "Του λέω και εγώ ντροπαλά.
Ξέρετε ούτε οι σχέσεις μου με τον Παύλο δεν ήταν καλές παλαιότερα. Και τώρα να πηγαίνω και στο πάρτι του είναι κάπως.
-"Σε ευχαριστώ πάρα πολύ."μου λέει και με αγκαλιάζει. Ανταποδίδω.
-"Φαιη!!!"ακούω κάποιον από πίσω μου να με φωνάζει.
Γυρίζω και αισθάνομαι κάποιον να πέφτει πάνω μου.
Ποιος άλλος θα ήταν εκτός από την τρελή Αθανασία;
-"Ξέρεις το πρωί σε είδα."Της λέω
-"Ναι το ξέρω αλλά μου έλειψες. Φαιή δεν κάνουμε πια παρέα " μου λέει στεναχωρημενη.
Κάτι δεν πάει καλά εδω. 
-"Πόσα έχεις πιει;"
-"Ένα cosmopolitan και 3 σφηνάκια."Απαντάει γελώντας σαν χαζό.
Έτσι εξηγείται γιατί έκανε σαν τρελή! 
Καλά πότε πρόλαβε;
-"Θα κάτσουμε εδώ ή πιο κοντά στον barman; "με ρωταει με σηκωμένο φρύδι.
Μάλιστα κόλλησε με τον μπάρμαν τώρα!
Υπέροχα.
Κοιτάζω μια την παρέα των παιδιών. Αυτοί και αυτές που με κορόιδευαν είναι.
-"Πάμε πιο κοντά στον μπάρμαν."Της λέω τελικά.
-"Είσαι υπέροχη."μου λέει μέσα από το μεθύσι βέβαια γιατί. Αυτή χαζή με ανεβάζει ηλίθια με κατεβάζει. Αλλά δεν πειράζει εγώ την αγαπώ! (Σαρκασμός)
Απομακρυνομαστε από την παρέα παιδιών και καθόμαστε στα ψηλά σκαμπό.
-"Μια μαργαρίτα εγώ."λέω στο μπάρμαν.
-"Εσύ ένα από το ίδιο κούκλα;"λέει στην φίλη μου.
Εκείνη σαν ηλίθια συμφώνησε.
-"Γιατί φύγατε ρε κορίτσια;"Μας ρωτάει κάποιος από πίσω μας.
Και αυτός ο κάποιος ήταν ο Κώστας.
-"Ήρθαμε να πάρουμε τα ποτά μας."Απαντάω.
-"Τι πήρες εσύ Φαιη;"με ρωταει ο Στέφανος
-"Μια μαργαρίτα."Απαντάω.
-"Ωραία πες του να βάλει και μια βότκα σε εμένα. Έρχομαι σε λίγο Οκευ;"μου λέει.
Που πάει; Πριν λίγο ήρθαμε.
-"Άντε ρε μαλάκες τελειώνετε να πάμε." Έρχεται ο Παύλος. Ο εορτάζων.
-"Τα λέμε."λέει και φεύγει πριν φύγει όμως με φιλάει.
-"Πρόσεχε κακομοίρα μου μέχρι αν έρθω."είπε και γέλασα αχνά.
Και απομακρυνονται και χάνονται στο βάθος μια μαύρης πόρτας.
-"Αυτοί που πήγαν ξέρεις;"ρωτάω την Αθανασία. Κάτι παραπάνω θα ξέρει έτσι δεν είναι;
-"Δεν έχω ιδέα."Απαντάει καθώς κοιτάζει με γλυκά μάτια τον μπάρμαν.
Βοήθησε και αυτή!

[......]

Η ώρα έχει περάσει και τα παιδιά δεν έχουν γυρίσει ακόμα. Ο Κώστας ο Πέτρος ο Παύλος και ο Στέφανος δηλαδή.
Η μαύρη πορτουλα είναι κλεισμένη εδώ και ώρες.
Άμα έμπαινα εγώ; Γίνεται;
Κατεβαίνω από το σκαμπό και προχωράω προς την πόρτα.
Όταν επιτέλους φτάνω μπροστά της μπορώ να ακούσω από μέσα φωνές.
Ξαφνικα η πόρτα ανοίγει διάπλατα και ο πρώτος πρώτος είναι ο Στέφανος.
Κοιτάω πάνω και η μάτια μου πέφτει πάνω στην μάτια του Στέφανου.
Τι στο καλό;
-"Στέφανε τα μάτια σου. Είναι κατακόκκινα. Τι έπαθες;!"λέω φοβισμένη.
Παιδιά τα μάτια του είναι κατακόκκινα. Κοιτάζω και τον υπολοίπων.
-"Κώστα και τα δικά σου. Παύλο και συ;"ρωτάω του άλλους.
-"Μωρό μου τίποτα δεν συνέβη."μου λέει με ένα ύφος το οποίο δεν έχει ξαναχρησιμοποιησει. Είναι μεταξύ μεθυσμένος και γλυκός,από την άλλη όμως είναι ένας διαφορετικός Στέφανος. Και Συγγνώμη με είπε μωρό του; Δεν με έχει ξαναπεί έτσι.
-"Παιδιά τι συμβαίνει;"ρωτάω ανήσυχη.
Κοιτάζω γύρω μου και όλοι οι άλλοι με κοιταζουν με ανησυχία.  Σαν να κρύβουν κάτι.

By kleiw🌙

Καλημέρα!!! (Όταν μπαίνω στην τάξη το πρωί το λέω τραγουδιστά..
Ναι είμαι χαζοχαρουμενη αλλά τι να κάνουμε 😂😂.Ολοι όμως με αντιγράφουν! 😈😢😑)

Τέλος πάντων θα πω και εδώ ένα Χρόνια πολλά σε μια πολύ καλή  μου φίλη... iBelieveInUrnicons ❤💕🎉🎊🎂🎀🎈
Επίσης το επόμενο κεφάλαιο θα είναι αφιερωμένο σε εκείνη οπότε να μου πεις τι θες να συμβεί 😊😈❤💕