🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 68°🔥

-"Πες μου Αθήνα τι συμβαίνει! "Της λέει ανυπομονη.
-"Αμ...Ξέρεις..."πάει να πει αλλά της παίρνει αιώνες.

-"Ε πες μου ρε Αθηνά!"Φωνάζω.
-"Ε δεν είναι και εύκολο ξέρεις να στο πω! "
-"Αθηνά πες μου."
-"Κάτι συνέβη."μου λέει και είναι έτοιμη να κλάψει.
-"Τι συνέβη και σε ποιόν;"ρωτάω μπερδεμένη.
-"Στο Στέφανο ρε συ Φαίη κάτι συνέβη " λέει κλαίγοντας.
Και το ' λεγα να μην πάει αλλά δεν με άκουσε.
-"Τι..Τι του συνέβη;"ρωτάω ανήσυχη.
-"Δεν  ξέρω τώρα πάμε να μάθουμε. Δεν μπορέσαμε να μάθουμε λεπτομέρειες."λέει
-"Τι λες ρε Αθήνα!"Φωνάζω.
Σηκώνομαι στα γρήγορα και παίρνω ότι ρούχο υπάρχει μπροστά μου.
Και το λεγα αλλά όχι εκεί να κάνει του κεφαλιού του! Ε ρε κάτσε να γίνει καλά και θα του πω εγώ!.
-"Έρχομαι!"της λέω.
-"Καλά θα σου στείλω με μήνυμα το νοσοκομείο."
Της το κλείνω γρήγορα και πηγαίνω τουαλέτα. Βάζω στα γρήγορα τα ρούχα και μαζεύω έναν κότσο.
Πφφφ άμα πάθει κάτι; Γιατί τόσο ξεροκέφαλος θεέ μου ;
Δεν βλέπει πως για το καλό του, του τα λέω; Αλλά όχι! Μόνο αυτός ξέρει το καλό του!
Κατεβαίνω γρήγορα κάτω παίρνοντας κλειδιά κινητό και λεφτά.
Που να βρω εγώ τέτοια ώρα ταξί μου λέτε;
Έλεος ας με άκουγε και μια φορά!
Βλέπω κάτι φώτα να πλησιάζουν και σηκώνω το χέρι μου κουνώντας το πάνω κάτω.
Μακάρι να είναι ταξί!
Σταματάει ακριβώς μπροστά μου και κατεβάζει το παράθυρο.
Μόνο και μόνο από την εμφάνιση του κανένας πέφτουλας θα είναι. Δεν θέλουμε να έχουμε και άλλα. Ας μην μπω καλύτερα.
《Μωρή δεν θα βρεις άλλο τώρα. Μπες και μην σκέφτεσαι το χειρότερο.》
Πηγαίνω στις πίσω θέσεις. Ανοίγω την πόρτα και κάθομαι.
Του λέω το όνομα του νοσοκομείου και βάζει μπρος.
^Φτάσατε;^ στέλνω στην Αθηνά και δεν αργεί να απαντήσει:
^Ναι,είναι και τα παιδιά εδώ.^
^Λοιπόν τι του συνέβη. Είναι καλά; Τι του συνέβη;^ πληκτρολογώ όσο πιο γρήγορα μπορώ.
^Έλα καλύτερα από εδώ.^μου γράφει.
^Γιατί ρε Αθηνά τι συμβαίνει πες μου!^της γράφω.
^Έλα από δω για να μάθεις.^ μου στέλνει.
Ξεφυσαω και κλείνω τα μάτια μου.
-"🎶 Γύρνα πίσω θα πεθάνω
Έχω αρχίσει και τα χάνω
Πίνω και καπνίζω σαν τρελός
Ψάχνω κάποια να σου μοιάζει🎶" Ακούγεται ο ταξιτζής να τραγουδάει μαζί με τον Κιαμο.
Οχ Παναγία μου!
Αυτός δεν είναι πέφτουλας,καψουρης είναι.
Σε άλλες περιπτώσεις θα γέλαγα με αυτή την κατάσταση αλλά τώρα ούτε ένα μειδίαμα δεν μπορώ να σχηματίσω.
Εξαιτίας του βλάκα!Ηλίθιου  πανέμορφου βλάκα.
-"5 Χρόνια μαζί!  Και με παράτησε για τον άλλον! Έναν χλεχλε εκεί πέρα που δεν έπιανε μια μπροστά μου. Κατάλαβες η κυρά  Ντίνα;"παραπονιέται.
《Α ώστε Ντίνα την λέγανε. Α ρε Ντίνα κοίτα τι έκανες στον άνθρωπο.》
Πες στα Κατίνα μου. Κοίτα που κατάντησε να κουφαινει εμάς τους πελάτες.
-"Λυπάμαι."λέω χαμηλόφωνα λίγο αργότερα.
-" Για έναν αλήτη. Κοίτα.."λέει και σηκώνει το μανίκι του.
Θεέ μου θα πεθάνω και γω απόψε άμα δεν έχει και τα δύο χέρια στο τιμόνι!
-" κοίτα εδώ. Ακόμα και στο χέρι μου την έκανα τατουάζ."λέει και φέρνει το χέρι πιο κοντά.
Τι είναι αυτό; Η κυρά Ντίνα; Αυτηνης καλέ της λείπει δόντι.
Ε ρε που φτάσαμε.
-"Παιδιά είχατε;"τον ρωτάω
-"Αχχχ. Μου τον πήρε. Μισό να σου δείξω."μου λέει και σκύβει προς τα δεξιά στο ντουλαπάκι.
Αυτό ήταν δεν γλιτώνουμε το ατύχημα!
Βγάζει μια φωτογραφία και μου την δίνει.
Καλέ αυτός είναι τριχωτός.
《Σκύλος είναι μωρή τι θες να είναι καραφλό;》
Τι λες ρε - Οου αυτό είναι σκυλί.  Ε Συγγνώμη ρε παιδιά αλλά μην ξεχνάμε ότι κοιμάμαι ακόμα
-"Είναι πολύ γλυκός."Του λέω και του δίνω πίσω την φωτογραφία.
Δίνει ένα φιλί στο σκυλί που βρίσκεται στην φωτογραφία και την βάζει μέσα.
Από δω και πέρα τα σκυλιά θα είναι τα παιδιά μας. Καινούριος νόμος!
《Μην κοροϊδεύεις μωρή τον άνθρωπο. Περνάει ερωτική απογοήτευση.》
Κατίνα σκάσε!
-"Φτάσαμε. "Με ενημερώνει και βγάζω τα λεφτά για να τον πληρώσω.
-"Δεν χρειάζεται και μόνο που με άκουσες ήταν πολύ για μένα."μου λέει και μαζεύει το χέρι μου.
-"Ευχαριστώ. Και πάλι Λυπάμαι."Του λέω πριν φύγω.
Τρέχω μέσα πηγαίνω σε μια νοσοκόμα που βλέπω.
-"Γειά σας να κάνω μια ερώτηση. Φέρανε κάποιον πριν μια ώρα περίπου. Με το όνομα Στέφανο Θεοδοσίου;"την ρωτάω και το σκέφτεται λιγάκι.
Έλα κορίτσι μου γρήγορα!
《Κάνε υπομονή》
Έχω περιμένει πολύ.
-"Μπορείτε να πάτε στην γραμματέα. Έχουν τρεις ασθενείς μέχρι τώρα. Όμως η νοσοκόμα εκεί πέρα μπορεί να σας βοηθήσει."μου λέει μετά από λίγο.
Γιατί χριστιανή  μου δεν το λες πιο νωρίς ότι εδώ η κοπελιά μπορεί να με βοηθήσει και εσύ οχι; Πώς πέρασες την ιατρική εσύ μου λες;
-"Ευχαριστώ"της λέω και τρέχω προς αυτή την νοσοκόμα.
-"Γειά σας. Μήπως έφεραν ένα ασθενή με το όνομα Στέφανο Θεοδοσίου;"της λέω και τσεκάρει ένα χαρτί.
-"Ναι πριν περίπου μια ώρα. Είναι στον 2 όροφο και μπήκε αμεσως χειρουργείο." Λέει και αισθάνομαι τα πόδια μου να κόβονται.
Τι λέει αυτή εδώ  ρε παιδιά;
-"Τι..Τι; γιατί;"ρωτάω σαν χαμένη..
-"Ο κύριος Θεοδοσίου πυροβολήθηκε στο πόδι και είχε χάσει πολύ αίμα."λέει.
Ποιος στο καλό τον πυροβόλησε και γιατί;
Α ρε Στέφανε που είσαι μπλεγμένος; Γιατί δεν το σταματάς αυτό ρε Στέφανε;
-"Ευχαριστώ" της λέω και απομακρυνόμαι.
Πάω στο ασανσέρ και πατάω μανιωδώς το κουμπί.
-"Έλα κι συ τώρα!"λέω μέσα από τα δόντια μου.
Βλέπω πως ακριβώς δίπλα υπάρχουν σκάλες οπότε αρχίζω να ανεβαίνω με τα σκαλιά.
Όσο πιο γρήγορα μπορώ φτάνω στον δεύτερο όροφο και βλέπω ένα πλήθος κόσμου να περιμένει.
Άλλοι καθισμένοι στα καρεκλάκια άλλοι όρθιοι και άλλοι στηριζομενοι στα πόδια τους με ακουμπισμένη πλάτη στον τοίχο.
Η Αθηνά γυρίζει το κεφάλι της και με κοιτάζει με τα μάτια της δακρυσμενα.
Γρήγορα τρέχω προς εκείνην και την αγκαλιάζω.
Αισθάνομαι τα μάγουλα μου υγρά.
-"Πώς συνέβη αυτό;"την ρωτάω όταν Απομακρυνομαστε.
-"Τα παιδιά είπαν πως..Πως δεν ξέρουν..Απλά είδαν πως ο Στέφανος έπεσε κάτω."Μου λέει μέσα από τα κλάματα.
-"Αποκλείεται να μην είδατε τίποτα."Τους λέω και το λέω όσο πιο μισητα γίνεται.
Κάτι θα είχαν δει! Κάτι θα ξέρουν! Δεν μπορεί από την μία στιγμή στην άλλη ο Στέφανος να είχε πέσει κάτω!"Φωνάζω προς εκείνους.
-"Φαίη μην τους πιέζεις. Ήδη είναι στεναχωρημενοι που δεν τον προστάτευσαν."ακούω να μου λέει ήρεμα η Αθηνά.
Πέφτω στην αγκαλιά της πάλι.
Γιατί ρε γαμώτο τόσο ξεροκέφαλος;
-"Που είναι ο Στέφανος;!"Ακούγεται μια γυναικεία φωνή να ρωτάει και γυρίζω το κεφάλι μου.
Οοο υπέροχα,αυτή μας έλειπε τώρα!

By kleiw🌙

Hola¡ Απλά θα πω ένα περιστατικό από το σχολείο μου επειδή μου θυμίζει τον ταξιτζή. Λοιπόν ήμασταν 4 ώρα όλο το σχολείο κάτω(είχαν συνεδρίαση οι καθηγητές) και βλέπουμε σε κάποια φάση να έχει μαζευτεί σε ένα σημείο του σχολείου πολλά παιδιά.
Εε πάμε και εμείς κοντά (οι κουτσομπολες) και μαθαίνουμε πως ένα πρωτακι είχε πάθει ερωτική απογοήτευση και άρχισε να χτυπάει διαρκώς το κεφάλι του στα κάγκελα! Από μια ερωτική απογοήτευση! Το πρωτακι!Που δεν είχε βγει ακόμα από το αυγό του! Από την μία γέλαγα με αυτά που άκουγα από την άλλη όμως μου ήρθε άσχημα γιατί χτύπαγε το κεφάλι του στα κάγκελα!