🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 56°🔥

-"Το εννοείς; Να Κοιμηθουμε μαζί;"με ρωταει.
-"Ναι εγώ στο πάτωμα,εσύ στο κρεβάτι."
-"Τι όχι! Δεν είναι δίκιο να σε έχει το πάτωμα και όχι εγώ."
Παιδιά μόνο εμένα αυτό μου ακούστηκε πολύ παιδικό;
-"Εσύ με έχεις. Απλά με το πάτωμα κάνω παρέα. "Του λέω και γελάει.
-"Μάλ..."πήγα να πω αλλά χτύπησε το κουδούνι! Ποιος στο καλό είναι τώρα;

Stephen POV:

Χτυπάει το κουδούνι διακόπτοντας την από αυτό που θα μου έλεγε.
Γυρνάει και με κοιτάζει.
-"Τι θα γίνει θα με κοιτάς; Ξέρω ότι δεν μπορείς να τραβήξεις τα μάτια σου από πάνω μου αλλά νομίζω πρέπει να ανοίξεις."Την κοροϊδεύω.
Με κοιτάζει βλέμμα : αλήθεια τώρα;
-"Μα δεν περιμένω κανέναν. Και εφόσον είσαι εσύ και εσύ είσαι αγόρι θα πας ανοίξεις."μου λέει και με σπρώχνει προς την πόρτα.
-"Πρώτον είμαι άντρας. Και άντρας με τα όλα του. Δεύτερον εσύ να πας. Σπίτι σου είναι!"της λέω και αρχίζει και γελάει.
-"Ηλίθιο είσαι παιδάκι μου;"την ρωτάω μετά απο λίγο.
-"Αχαχαχαχχ, τι είπες είσαι;"ρωτάει.
-"Μικρή... Μην με κοροϊδεύεις εμένα δεν θα βγει σε καλό."Της λέω αυστηρά.
-"Συγγνώμη αλλά χαχαχα...ουφ....Εντάξει σταματώ εδώ...Νομίζω . Χαχα... σταμάτησα."μου λέει και σκουπίζει ένα δάκρυ από τα γέλια.
Πήγα εγώ τελικά για την πόρτα.
Την ανοίγω και βλέπω κάποιον που δεν περίμενα να δω στις 12 η ώρα το βράδυ και μάλιστα στο σπίτι της Φαίης.
-"Πέτρο;" εκείνος έχει ξαφνιστει. Έχει γουρλωσει τα μάτια του και κοιτάει.
-"Εε Στέφανε; Πώς και από εδώ;"λέει χαμογελώντας με αυτό το ηλίθιο χαμόγελο.
Καλά μαλάκας είναι;
-"Εγώ έπρεπε να το ρωτήσω αυτό."Του λέω
-"Εγώ ήρθα...Επειδή ήθελα να ρωτήσω το γλαστράκι κάτι.."μου απαντάει αλλά δεν είναι σίγουρος γιαυτό που λέει.
Μωρέ ξέρω εγώ τι ήθελες εσύ αλλά πάλι καλά που εμφανίστηκα εγώ μπροστά σου αλλιώς η κοπέλα...Τέλος πάντων, από δω και πέρα την Φαιη πρέπει να την προσέχω πολύ...
-"Ωραία πες μου να της μεταφέρω την ερώτηση εγώ."Του λέω.
Θέλω να ακούσω τώρα την ερώτηση!
-"Εμ άστο μωρέ δεν πειράζει. Αύριο." Λέει και φεύγει.
Να μας γράφεις!
Κλείνω την πόρτα και πάω μέσα.
-"Ο Πέτρος ήταν."Της λέω και ξαφνιάζεται λίγο.
-"Τι ήθελε αυτός εδώ;"
-"Να σου κάνει μια ερώτηση είπε. Αλλά δεν μου είπε να σου πω. Οπότε χεστο."Της λέω και ξαπλώνω στον καναπέ.
-"Συγγνώμη που σου το λέω αλλά δεν ξέρω γιατί συνεχίζεις και τον έχετε στην παρέα σας." Λέει και έρχεται δίπλα μου.
-"Εγώ ξέρω όμως. Και πρέπει να τόνε έχουμε αλλιώς...."αρχίζω και της λεω. Αλλά άμα συνεχίσω θα τα σκατωσω οπότε σκάω.
-"Τι αλλιώς;"
Είδατε μαλάκια μου.
-"Τίποτα απλά μερικοί τον θέλουν και άμα φύγει αυτός θα φύγουν και κάποιοι άλλοι."βρίσκω ότι νάνε να πω
-"Ααα ενταξει;"μου λέει αλλά φέρνει πιο πολύ σε ερώτηση.
-"Πάμε να κοιμηθούμε;"με ρωτάει.
-"Απο τώρα;" την ρωτάω.
Παιδιά είναι νωρίς. Εγώ έχω συνηθίσει κατά τις 4-5 και μετά άμα είναι να ξυπνήσω.
-"Πας καλά παιδάκι μου; Αύριο έχουμε σχολείο. Και κοιμόμουν ηδη πριν έρθεις εσύ."Μου απαντάει και σηκώνεται από τον καναπέ.
-"Εγώ έφυγα. Τα λέμε."μου λέει αργότερα και φεύγει πάνω.
-"Οοο έλα τώρα! Περίμενε έρχομαι και εγώ μαζί σου."Της λέω και τρέχω από πίσω της κλείνοντας το φως.
Θα με πάρει ο ύπνος δεν γίνεται να μην με πάρει.
Βγάζω την μπλούζα για να είμαι πιο άνετος.
-"Επ,Επ τι κάνεις;"μου λέει.
-"Εσύ τι βλέπεις;"την ρωτάω. Παιδιά σίγουρα φοράει φακούς έτσι; Ή βασικά όχι γιατί πριν κοιμόταν οπότε ενταξει.
-"Βγάζω την μπλούζα μου."Της απαντάω.
-"Γιατί να το κάνεις αυτό;"
-"Α έτσι κοιμάμαι σπίτι μου! Δεν θα μου αλλάξεις εσύ συνήθειες."Της λέω και πάω να βγάλω και το παντελόνι.
-"Εεε βάλτο πάλι. Θα δεχτώ την μπλούζα αλλά όχι και το παντελόνι! Σε παρακαλώ."μου ζητάει και έχει κλείσει τα μάτια της.
-" Οχου καλά."Της λέω και πηδαω κυριολεκτικά στο κρεβάτι της.
Δεν ήταν σαν το δικό μου αλλά μου κάνει.
-"Ωραίο το στρώμα;"
-"Τι;"τη ρωτάω.
-"Λέω ωραίο το στρώμα;"με ξαναρωτάει
-"Ε καλά όχι σαν του δωματίου μου αλλά κάνει δουλειά."Της απαντάω.
-"Ε τότε δεν πας σπιτάκι σου να κοιμηθώ και γω; Γράφουμε και αύριο..."
-"Που γράφουμε;"
-"Ένα απλό 'τεστακι'ειπε αυτή. Που ο Θεός να το κάνει. Λατινικά είναι αυτά!"μου απαντάει.
-"Πες μου λίγο γιατί διάλεξα θεωρητική;"την ρωτάω.
Αλήθεια γιατί διάλεξα θεωρητική. Θέλουν πολύ γράψιμο. Και εγώ βαριέμαι...
《Γιατί άμα διάλεγες θετική δεν θα έγραφες καθόλου.》
Καλά θετική θέλει μυαλό πράγμα που δεν το έχω οπότε γιαυτό δεν πήγα προς εκεί.
-"Δεν ξέρω εσύ θα μου πεις γιατί διάλεξες θεωρητική."μου απαντάει.
Κούκλα μου άμα ήξερα δεν θα σε ρώταγα.
-"Τέλος πάντων εγώ τώρα θέλω ύπνο."μου λέει και ξαπλώνει δίπλα μου.
Κλείνω το φως του δωματίου της.
-"Τι λες για αύριο να βγούμε;"την ρωτάω.
-"Όχι;"
-"Γιατί;"
-"Όχι! "
-"Μα είναι Παρασκευή."
-"Ας είναι. Άμα θες εσύ Βγες."μου λέει.
Μωρέ εγώ θα το κάνω.
Δεν της απαντάω.
Παίρνω το κινητό μου. Ανοίγω το WiFi.
Μαρία, Άννα,Μαρίνα, Ελένη...
Καλά όλες τώρα με σκέφτονται;
^Ρέ τα έχεις με την Φαιη; Μας τα πρόλαβε ο Πέτρος.^
Από τον Κώστα.
^ Πάτε καλά ρε; Εγώ δεν έχω τίποτα με την Φαιη. Απλοί φίλοι είμαστε.^
Του στέλνω
Α ρε Πετρακη την γαμησες :)
^Έλα ρε σε εμένα δεν θα το πεις; Μην ανησυχείς δεν θα πω τίποτα.^
Από Κώστα.
^Καλά εγώ και η Φαίη είμαστε μαζί. Πες το και στους άλλους χεστηκα, το μόνο που θέλω είναι να είστε προσεκτικοί. Και μαλάκες να της φέρεστε ωραία. Μην σας δω με παλιά συμπεριφορά προς εκείνην την βάψατε.^
Του στέλνω και το κλείνω.
Παιδιά Συγγνώμη που το λέω αλλά με πήρε ο ύπνος! Πως;
-"Επιτέλους το έκλεισες. Τόσες ήταν πολλές ήταν τα μηνύματα από τις γκομενες;"Ακούγεται η φωνή της Φαιης.
Χαμογελάω αχνά.
-"Ναι θες να της δεις; Κάτσε να σου δείξω, λοιπόν είναι η Άννα η Μαρίνα η Ελένη..."τη λέω και πηγαίνω κοντά της με το κινητό μου.
-"Δεν χρειάζεται..."μου λέει ενοχλημένη.
-"Χρειάζεται κοίτα εδώ μου στέλνει η..."πήγα να πω αλλά μου παίρνει το κινητό.
-"Στέφανε άντε μου στο διαόλο."Λέει θυμωμένη/νευριασμενη.
Ακούγεται το κινητό μου που ακουμπάει πάνω στο κομοδίνο.
Την πλησιάζω υπερβολικά πολύ και της δίνω ένα φιλί στο μάγουλο.
-"Κάποια ζήλεψε;"την ρωτάω και την ξαναφιλαω.
-"Στέφανε σταματά." Μου λέει και με δείχνει με τον αγκώνα της.
-"Όχι Φαιη δεν σταματάω τίποτα. Δώσε μου το κινητό μου. Και κοίτα αυτό που θα κάνω."Της λέω. Περνάει λίγος χρόνος αλλά μου το δίνει.
-"Λοιπόν κοίτα εδώ :Μπλοκ μπλοκ μπλοκ μπλοκ》》》" της δείχνω στο κινητό μου μερικά συγκεκριμένα άτομα. Κυρίως κορίτσια
-"Καληνύχτα Στέφανε."μου λέει και ξαναγυρίζει πλάτη.
-"Καληνύχτα."Της λέω κι εγώ περνώντας το χέρι μου γύρω από την μέση και φέρνοντας την πιο κοντά μου.

Fay's POV:

-"Άντε θα μπούμε; Ήδη αργήσαμε."Του λέω εφόσον σύμφωνα με το ρολόι μου λειπουμε 5 λεπτά.
-"Περίμενε τελειώνω τώρα."Λέει κάτι παίρνει μια τελευταία τζούρα.
Αφήνει τον καπνό ελεύθερο.
Τον παρατηρώ από πάνω έως κάτω.
Είναι τοσο γοητευτικός... Ο τρόπος που ο καπνός φεύγει από τα χειλη του...
Το πετάει κάτω και παίρνει την τσάντα του.
-"Πάμε "μου λέει και περνάει το χέρι του γύρω από την μέση μου.
-"Είμαστε σε δημόσιο χώρο! "Του ψιθυριζω και του δίνω σφαλιάρα στο χέρι.
-"Έχω μια λύση. "Μου λέει
-"Έλα μαζί μου. "Συνεχίζει και με τραβάει.
Μπαίνει μέσα στην βιβλιοθήκη του σχολείου.
Κλείνει την πόρτα και με κολλάει πάνω της.
Ενώνει χείλη μας. Η γεύση του από πριν με το τσιγάρο έχει παραμείνει.
-"Μα πως αφού είναι κλειδωμένη συνήθως " του λεω. Εφόσον έχω δει καθηγητές να ανοίγουν με ειδικά κλειδιά.
-"Όπως είπες συνήθως."μου απαντάει.
-"Πρέπει να πάμε για μάθημα. Χάνουμε το τεστακι. "Του λέω αλλά δεν με ακούει.
-"Μα τεστακι είναι και αυτό. Απλώς πιο διασκεδαστικο,πιο ενδιαφέρον. ..Όχι ερωτήσεις μόνο πράξεις. "Μου ψιθυρίζει στο αυτί.
-"Ανεβα"μου λέει και το κάνω τυλίγομαι γύρω του χωνοντας το κεφάλι μου στον λαιμό του.
Αργά με πιπιλαει στον λαιμό και μου χουφτώνει τα οπίσθια.
Με κατεβάζει σε ένα τραπέζι.
Ποτέ τα βάλαμε τα τραπέζια δεν ξέρω αλλά κάνανε πολύ καλά.
Παίρνει θέση ανάμεσα από τα πόδια μου.
Οι παλάμες του βρίσκονται στα μπούτια μου πηγαίνοντας όλο και πιο κοντά στα οπίσθια μου.
-"Κύριε Θεοδοσίου; Φαιη κορίτσι μου;"Ακούγεται μια γνώριμη φωνή πίσω μας.
Ο Στέφανος σταματάει να κάνει ότι κάνει με κοιτάζει.
Εγώ έχω γουρλωσει τα μάτια μου προς το πρόσωπό απέναντι μου.

By kleiw🌙