🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 54°🔥

Athina's POV :

Το κουδούνι χτυπάει αδιάκοπα.
-"Μισό έρχομαι " Φωνάζω αλλά εκεί χτυπάει σαν μανιακό.
Η μητέρα μου έχει βγει με τον μπαμπά οπότε αναγκαστικά εγώ θα ανοίξω.
-"Καλά είσαι ηλίθ...Μιχάλη;"ρωτάω έκπληκτη
Ποιος είναι ο Μιχάλης;
Λοιπόν : συμμαθητής μου,ίδια ηλικία με τον Στέφανο και φίλοι,τυχαίνει να είναι ένας από τους bully μου...
《Και για πες τώρα στα κορίτσια χαρακτηριστικα."
Ηλίθιο είσαι. Αυτός είναι μαλάκας. Δεν είναι για τα κορίτσια μου.
《Πες μωρή που σου λέω.》
Καλααα...Λοιπόν είναι ψηλός, μελαχρινος έχει και αυτός τατουάζ αλλά πολύ λιγότερα από τον αδερφό μου Εμ έχει υπέροχο jawline και τα μάτια του είναι μπλε. Έχει και όλο το πακέτο του σώματος.
Αυτά δηλαδή τίποτα το σπουδαίο.
《Βάζουμε στοίχημα οτι έχουν πάθει πλάκα;》
Τι λες ρε συ ; Ποιος παθαίνει πλάκα με ένα bully? Όλες τον μισούν. Σιγουροτατη!
-"Πρέπει να έρθεις μαζί μου." Λέει και πάει να με τραβήξει από το χέρι. Φαίνεται ότι είναι μεθυσμένος εφόσον δεν έχει και τόσο καλή ισορροπία και τα μάτια του κατακόκκινα.
Απομακρυνόμαι ελάχιστα.
-"Δεν πάω πουθενά μαζί σου. Και σε παρακαλώ να φύγεις από εδώ. Σε λίγο έρχεται και ο Στέφανος . Είσαι και μεθυσμένος!  "Του λέω.
-"Θα έρθεις μαζί μου." Απαιτεί και με τραβάει βίαια από το χέρι.
Απέξω θα μείνω σήμερα το βλέπω, ούτε κλειδί δεν πήρα.
-"Που με πας;"τον ρωτάω τρομαγμένη για την ζωή μου.
-"Σταμάτα! "Φωνάζει μέσα στο αμάξι.
Δένω την ζώνη μου εφόσον τον βλέπω που ανεβάζει ταχύτητα.
-"Μιχάλη σταμάτα. Είσαι μεθυσμένος!"Φωνάζω επειδή τρέχει υπερβολικά.
-"Κλειστό γαμω την π***ανα μου μέσα!"φωνάζει και εκείνος εξοργισμενος.
-"Δεν το κλείνω! Γιατί δηλαδή να ξεσπάς πάντα πάνω μου; σου έχω κάνει κάτι Μιχάλη; Σε έχω βρίσει; σε έχω κοροϊδέψει; Όχι αντιθέτως όλα αυτά τα περνάω εγώ. Πηγαίνω στην δωμάτιο μου και κλαίω. Οπότε δεν το κλείνω."
 Ο λαιμός θα κλείσει ολοκληρωτικά έτσι όπως το πάω.
Βλέπω πως σφίγγει το τιμόνι, ενώ η ταχύτητα ανεβαίνει κι άλλο.
-"Πρόσεχε!!" Ουρλιάζω όταν κάτι φώτα έρχονται προς τα πάνω μας.
Γυρίζει απότομα το τιμόνι.
Μια ανακούφιση που ένιωσα... πήγε να μας τρακάρει! Επειδή είναι μαλάκας εννοείτε.
-"Σταμάτα εδώ! "Του λέω και κάνω την κίνηση να ανοίξω την πόρτα.
Δεν το κάνει όμως. Συνεχίζει την πορεία του.
Δεν μιλάει κανένας μας,βασικά δεν φωνάζει κανένας μας.
Έχει ήδη πάει 10 και η μητέρα μου παίζει να πάθει ένα μικρό σοκ που δεν βρίσκομαι εκεί.
Σταματάει στην άκρη του δρόμου.
-"Τι έγινε;"τον ρωτάω και εκείνος απλά με κοιτάζει.
Το είπα εγώ είναι ηλίθιο.
Με πλησιάζει και ενώνει τα χείλη μας.
Τι στο καλο;
Τον απομακρύνω και του δίνω μία σφαλιάρα. Γρήγορα όμως με πλησιάζει. Αυτή την φορά κρατάει τους καρπούς τον χεριών μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να τον απομακρύνω.
-"Μιχάλη άσε με! "Φωνάζω στην μέση του δρόμου.
Δεν περνάνε και αμάξια ρε γαμώτο.
-"Μιχάλη σταμάτα! "Του φωνάζω όταν βλέπω πως τα χείλη του κατεβαίνω προς το μήκος του λαιμού μου.
-"Μιχάλη σε παρακαλώ! "Του λέω.
Τα μάτια μου ήταν βουρκωμενα.
Αισθάνομαι το μάγουλο μου υγρό οπότε κύλησαν.
Προσπαθώ να κλείσω το λαιμό μου ακουμποντας τον με τον ώμο μου αλλά γαμώτο δεν τα καταφέρνω.
Κατεβάζει την μπλούζας μου από τον έναν ώμο βίαια.
-"Μιχάλη σε παρακαλώ..."του ζητάω.
-"Είσαι μεθυσμένος..."
Με φιλάει στα χείλη χωρίς κανένα απολύτως συναίσθημα. Η γεύση από το τσιγάρο με συνδυασμό το ποτό είναι απαίσια. Όπως και εκείνος.
-"Φίλε σου λέει να την αφήσεις ήσυχη."Ακούγεται μια αντρική φωνή πίσω του. Η πόρτα γρήγορα ανοίγει και ο Μιχάλης εξαφανίζεται προς τα έξω.
Μπορώ να δω από το παράθυρο πως τσακώνονται και γρήγορα ο Μιχάλης πέφτει αναίσθητος κάτω.
Ανοίγει η πόρτα της δικιάς μου πλευράς ενώ απέξω στέκεται ο άντρας με το κράνος που με έσωσε πριν λίγο.
-"Είσαι καλά;"με ρωτάει.
Κουνάω το κεφάλι μου τρομαγμένη..,Καλύτερα συγχησμενη, αριστερά-δεξιά.
-"Έλα να σε πάω σπίτι σου."μου λέει και τον κοιτάζω στα μάτια. Μόνο αυτά φαινοντουσαν. Τα παρατηρώ καλα και κάτι μου θυμίζουν. Βέβαια στην κατάσταση που βρίσκομαι εγώ τώρα....
-"Να σε βοηθήσω "προσφέρεται και μου δίνει το χέρι του.
Ανεβαίνει στην μηχανή και το ίδιο και γω.
-"Μπορείς να βάλεις τα χέρια σου γύρω από την μέση μου; Είσαι πιο ασφαλής."μου ζητάει και το κάνω. Εξάλλου αυτό νομίζω και εγώ ότι είναι το καλύτερο.
Βάζω τα χέρια μου γύρω του και στηρίζω το κεφάλι του στην πλάτη του.
Βάζει μπρος κι ξεκινάει.
Ο κρύος αέρα χτυπάει στο πρόσωπό μου και αυτό μπορώ να πω πως με κάνει να συνέλθω από όλο αυτό που συνέβη πριν.
Τι στο καλό  ήταν αυτό; πως μπόρεσε να κάνει κάτι τοσο φρικτό. Ήδη τον ανέχομαι στο σχολείου. Αυτό είναι θα του κάνω καταγγελία. Άμα δεν πέρναγε αυτός ο άγιος άνθρωπος από εκεί; Τι θα είχε συμβεί; ΔΕΝ θέλω να τα σκέφτομαι.

[.....]

-"Άμα μου έδωσες την σωστή κατεύθυνση νομίζω φτάσαμε. "Με ενημερώνει και ετοιμάζομαι να κατέβω από την μηχανή.
Προχωράω αλλά σταματάω. Γυρίζω προς εκείνον.
-"Θα ήθελες να έρθεις μέσα;" τον ρωτάω.
-"Ίσως κάποια άλλη μέρα."μου λέει και πάει να ανοίξει την μηχανή.
-"Περίμενε μπορεί να μην σε δω πάλι. Γιαυτό σου λέω έλα λίγο μέσα! "Επιμένω.
-"Καλά! Για λίγο όμως." Απαντάει επιτέλους.
-"Υπέροχα."
Κλείνει την μηχανή και με ακολουθεί προς το σπίτι.
Χτυπάω μια το κουδούνι εφόσον εγώ κλειδιά γιοκ!
-"Αθηνά καλώς την."λέει ο αδερφός μου .
-"Γειά σου. "Του λέω και τον αγκαλιάζει.
Μπαίνουμε μεσα και οι δυο μας και καθόμαστε στο σαλόνι όλοι.
-"Η μαμά;"τον ρωτάω
-"Δεν έχουν γυρίσει ακόμα."μου απαντάει ενώ κοιτάζει τον άντρα δίπλα μου.
-"Απο εδώ ο..."
-"Μάρκο;"με διακόπτει ο Στέφανος.
-"Μάρκος; Ποιος ο γνωστός;"τον ρωτάω και τότε ο διπλανος μου βγάζει το κράνος.
-"Μαρκο;"ρωτάω ξαφνιασμένη.
Μάρκος :συμμαθητής μου,φίλος του Στεφάνου ο Bully μου. Ο αρχηγός ένα πράγμα.
-"Ναι είμαι ο Μάρκος το βλέπεται."Απαντάει.
-"Αθηνά τι είσαι αυτές οι..;"με ρωτάει και ακουμπάει τον λαιμό μου.
Κοιτάζει μια εμένα,μια τον Μάρκο καχύποπτα.
-"Σχετικά με αυτές τις πιπιλιες..."ξεκινάει ο άλλος.
-"Κοίτα συνέβη κάτι..."αρχίζω του λεω ακινήτων το διακόπτω παίρνοντας μια βαθιά ανάσα...

By kleiw🌙

Βρίστε με,κάντε ότι θέλετε για το κεφάλαιο αυτό.💕