🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 63°🔥

Γειά σας... Πρώτη φορά που γράφω εδώ πάνω και όχι εκεί κάτω.
Λοιπόν αυτό που ήθελα να πω είναι πως για αυτό το κεφάλαιο χρειάστηκα την Βίβλο δίπλα μου. Εμ πρώτη μου φορά που γράφω τέτοιο κεφάλαιο...Δεν έχω ιδέα πως θα είναι. Άμα θέλετε το διαβάζετε άμα δεν θέλετε περιμένετε για το άλλο κεφάλαιο.
Οπότε διαβάστε αυτό το κεφάλαιο με δική σας ευθύνη
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

-"12-24 ώρες. Ανάλογα και η δόση."Απαντάει περιμένοντας με το χέρι μπροστά από το πρόσωπο μου.
Μωρέ να το δοκιμάσω;

Παίρνω διστακτικά το χάπι από το χέρι κοιτώντας το. Δεν θα κάνει ντε και κάτι κακό ένα μικρό χαπάκι σωστά; Μια φορά μονάχα. Υπόσχομαι δεν πρόκειται να ξαναπάρω.
《Είσαι ηλίθια Φαιη αυτό είναι εθιστικό.Όχι μόνο θα υπάρξει δεύτερη φορά αλλά και μεγαλύτερη δόση. Φαιή μην..》
Όχι δεν θα υπάρξει. Είμαι σίγουρη. Δεν είμαι χαζή να κάνω λάθος.
《Φαίη μην...》
Και βάζω το χάπι στη γλώσσα μου χωρίς όμως να το καταπιώ.
-"Δεν είναι καραμέλα και δεν λιώνει από μόνο του."ακούω τον Στέφανο να μου λέει από δίπλα.
Το καταπίνω με δυσκολία και πέφτω πίσω στον καναπέ με σταυρωμένα χέρια.
Δηλαδή τώρα τι θα γίνει;
Πέφτει και ο Στέφανος πίσω.
-"Τώρα απλά περίμενε."μου λέει.
Κοιτάζω το ταβάνι ενώ το πόδι μου κουνιέται νευρικά πάνω κάτω.

[....]
1 ώρα αργότερα :

Νιώθω τους παλμούς της καρδιάς μου να χτυπάνε πέντε φορές γρηγορότερα από πριν. Η αναπνοή μου όλο και πιο γρήγορη.
Η θερμοκρασία του σώματός μου είχε αυξηθεί κατά πολύ.
Νιώθω το στόμα μου ξηρό.
Ωστόσο η διάθεση μου έχει αλλάξει για τα καλά. Το μυαλό μου λες και είναι κενό...Χωρίς καθόλου προβλήματα.
Τα χρώματα μέσα στο σπίτι έχουν γίνει πιο φωτεινά προκαλώντας μια αίσθηση χαράς.
-"Λοιπόν που σου φαίνεται η εμπειρία;" με ρωταει
-"Δεν είναι και κάτι Ουάου. Εννοώ ναι με έχει χαλαρώσει αλλά δεν το βλέπω το λόγο να παίρνω χαπάκια."
-"Θα δεις σε λίγο."Μου λέει και επιτίθεται στα χείλη μου
Το σώμα μου βρίσκεται κάτω από το δικό του.
Το αίσθημα είναι πραγματικά υπέροχο, δεν ήθελα να σταματήσει ούτε ένα λεπτό.
Ξαφνικά με πιάνει από τον καρπό μου.
-"Πάμε " μου λέει ανυπόμονος.
Με τραβάει προς τα πάνω και μπαίνουμε στο δωμάτιο μου.
Κλείνει την πόρτα και με κολλάει πίσω στον τοίχο. Με το ένα του χέρι πιάνει τους καρπούς των χεριών μου και τα τοποθετεί πάνω από το κεφάλι μου.
Με κοιτάζει στα μάτια για λίγο. Με χαϊδεύει με την έξω μεριά των δακτύλων του στα μάγουλα.
Οδηγεί το χέρι του προς την πίσω πλευρά του σώματός μου. Αργά και βασανιστικά κατεβάζει το φερμουάρ του φορέματος. Πράγμα που με κάνει να νιώθω ότι βρίσκομαι σε αναμμένα κάρβουνα.
Τον προσέχω και παρατηρώ το κάθε Χαρακτηριστικο του προσώπου του. Είναι προσηλωμένος σε ότι κάνει.
Με κοιτάζει μια τελευταία φορά στα μάτια. Γελάει πονηρά σαν κάτι να έχει κάνει κάτι και τότε πέφτει το φόρεμα στο πάτωμα.
Βρίσκομαι εκτεθειμένη ημίγυμνη μπροστά του και εκείνος αυτό που κάνει είναι να με φιλάει βίαια στα χείλη.
Δαγκώνει το κάτω μέρος του χείλος μου με αποτέλεσμα να βγάλω ένα μικρό αναστεναγμό.
Σκύβει προς τον ώμο μου και αρχίζει να με φιλά.
Το κεφάλι μου γέρνει απότομα προς τα πίσω ενώ τα χέρια μου απελευθέρωνονται από το κράτημα του και περνάνε μέσα από τα μαλλιά του κάνοντας με να τα τραβήξω ελάχιστα.
Τα μάτια μου κλείνουν ενώ αισθάνομαι τα χείλη του να πλησιάζουν πιο πάνω προς τον ώμο.
Αφήνει υγρά φιλιά κατά την διαδρομή του μέχρι εκεί.
Δαγκώνει το σημείο που έχει αφήσει τα φιλιά κάνοντας με να αισθανθώ υπέροχα.
Σταματάει και σηκώνει το βλέμμα του.
Ανοίγω τα μάτια μου και τον κοιτω.
Η κόρες των ματιών του έχουν διασταλθει με αποτέλεσμα το μαύρο τους χρώμα και το ανοιχτό χρώμα της ίριδας να έχουν πάρει μια σκούρα μπλε απόχρωση.
-"Νομίζω το χρώμα των ματιών σου είναι το αγαπημένο μου χρώμα."Του λέω μέσα από τις γρήγορες αναπνοές.
Δεν απαντάει.
Αρχίζει και με φιλά στα χείλη,βίαια όπως πριν.
-"Όλη αυτή η χημεία μεταξύ μας με κάνει να σε θέλω τόσο γαμημενα πολύ."είναι το μόνο που λέει με την βραχνή φωνή του.
Μόνο με αυτά τα λόγια του μπορώ να νιώσω την επιρροή που έχει αυτός ο άνθρωπος πάνω στο σώμα μου.
-"Και γω " ψιθυριζω.
《Φαίη σταματά αυτό που κάνεις τώρα.》
Οο Κατίνα σκάσε επιτέλους.
《Μα Φαιη είναι η πρώτ...》
Σταμάτα.
Τότε με τραβάει από το χέρι και ελαφριά με ρίχνει πίσω στο κρεβάτι.
Πάλι καλά που το έκανε αυτό γιατί η δύναμη στα πόδια μου έχει εξαντληθεί για τα καλά.
Κάθεται και με παρατηρεί.
Με τα χέρια μου καλύπτω όσο περισσότερο το σώμα μου.
-"Γλαστράκι δεν στο είχα για τέτοια εσώρουχα."λέει ψιθυριστά στο αυτί μου.
Κατεβάζει την μία τιράντα του σουτιέν μου και φιλάει το συγκεκριμένο μέρος.
Δεν αργεί και κατεβάζει και την άλλη, κάνοντας αυτό που έκανε και από την άλλη πλευρά.
Με το ένα του χέρι σηκώνει ελαφρά την πλάτη μου ενώ με την άλλη προσπαθεί να κάνει κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω.
Χωρίς να αργήσει το σουτιέν μου βρίσκεται στην άλλη άκρη του δωματίου.
Τότε τα χέρι μου κατευθείαν καλύπτουν το γυμνό μου στήθος όμως αδύνατον εφόσον τα τοποθετεί δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μου.
Το δεξί μου πόδι παίρνει θέση πάνω από το αριστερό σφιγγοντας μεταξύ τους.
-"Δεν είναι ώρα για ντροπές."μου λέει και σκύβει το κεφάλι του στο εκτεθειμένο στερνο μου αφήνοντας υγρά φιλιά.
-"Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο περίμενα αυτή την στιγμή."ψιθυρίζει.
Κρατάει τώρα το χέρια μου με το ένα του χέρι ενώ με το άλλο φέρνει το πόδι μου γύρω από το σώμα του, έχοντας την ευκαιρία να χουφτώσει ένα από τα οπίσθια μου.
Τα χέρια μου ταξιδεύουν στην πλάτη του πάνω από την μπλούζα που φορούσε.
Τον ανασηκωνω λίγο και σηκώνομαι και εγώ η ίδια.
Με κοιτάζει με μπερδεμένο βλέμμα.
Τότε με το χέρι μου τραβάω την άκρη της μπλούζας. Την σηκώνω και με τα δύο μου χέρια αφαιρώντας την.
Βρέθηκε και αυτή στην άλλη άκρη του δωματίου.
Όλα τα τατουάζ είναι εμφανές πλέον στα μάτια μου.
Κάθομαι και τα παρατηρώ ένα προς ένα.
Δεν λέει ούτε κάνει τίποτα, αντιθέτως με βλέπει που τα παρατηρώ.
Με το χέρι μου κάνω την διαδρομή από το στερνο του, την κοιλιά του μέχρι και στην αρχή του παντελονιού του.
Κρατά το χέρι μου σε αυτό το σημείο που το σταμάτησα, δηλώνοντας φανερά την ανυπομονησία του.
Με ξαπλώνει πάλι στο κρεβάτι. Σηκώνει το πόδι πάλι και με χουφτώνει.
Το χέρι του συνεχίζει την διαδρομή,στο σημείο του εσώρουχου ,τραβάει το λάστιχο αλλά το αφήνει πάλι με αποτέλεσμα να κάνει θόρυβο στην επαφή μαζί με το δέρμα μου.
Το κεφάλι του πλησιάζει τον λαιμό μου ενώ το χέρι που πριν βρισκόταν στο εσώρουχο μου τώρα βρίσκεται στο στήθος μου χουφτωνοντας το.
Μισοί αναστεναγμοί βγαίναν από το στόμα μου εφόσον ντρεπόμουν.
-"Μωρό μου δεν ξέρεις πόσο με φτιάχνεις όταν σε ακούω να αναστεναζεις με αυτά που κάνω,οπότε βγάλτα από μέσα σου."λεει ψιθυριστά στο αυτί.
-"Στέφανε.."προσπαθώ να πω.
Το κεφάλι του κατεβαίνει στο στήθος του και αφήνει υγρά φιλιά γύρω του.
Συνεχίζει το "ταξίδι" του και φθάνει στο στο στομάχι μου.
Παναγία μου!
Το κεφάλι μου γέρνει προς τα πίσω ενώ το σώμα μου έχει πάρει σχήμα τόξου.
Το χέρι του ανυπόμονα γλιστρά πάνω από εσώρουχο μου,ακουμπώντας στην ευαίσθητη περιοχή μου.
Τα πόδια μου, ακόμα και στο κρεβάτι τρέμουν, τα φιλιά του κατά μήκος του σώματός μου, το δάχτυλο μου που με χαϊδεύει, κάνουν το σώμα μου να αναζητεί λίγο ακόμα από εκείνον.
《Ιιι Φαιη τι είναι αυτά που λες κορίτσι μου; Φαιη σταματά πριν γίνει κάτι άλλο.》
Σταμάτα. Ζω την ζωή μου εδώ πέρα όπως ήθελες.
《Ναι αλλά αύριο να την θυμάσαι όχι να είσαι μαστούρωμενη.》
Οο σταματά την γκρίνια...
-"Στέφανε.."προσπαθώ να πω "πρέπει να σου πω κάτι..."λέω μέσα από τους αναστεναγμους.
Όλα αυτά που μου κάνει με έχουν τρελάνει.
-"Σσσ όχι τώρα."Λέει
Τον βλέπω με το ένα του χέρι να ψάχνει κάτι στην τσέπη του παντελονιού του χωρίς όμως να σταματά να κάνει αυτό που με μαεστρία κάνει.
Τον βλέπω που βγάζει το προφυλακτικό και το βάζει δίπλα στο κρεβάτι
Σταματάει απότομα και σηκώνεται. Βγάζει με γρήγορες κινήσεις το παντελόνι του.
Κοιτάζω το ταβάνι καθώς ντρέπομαι να τον δω να βάζει στον ευατό του το προφυλακτικό.
Με πλησιάζει και με αργές κινήσεις μου αφαιρεί το εσώρουχο.
Ανοίγει τα πόδια μου και παίρνει θέση ανάμεσα στα πόδια μου.
-"Στέφανε πρέπει..."αρχίζω να λέω.
-"Φαιη όχι τώρα. Απόλαυσε το."λέει.
Νευω απλά το κεφάλι μου.
Με κοιτάζει μια τελευταία φορά στα μάτια να σιγουρευτεί πως είμαι εντάξει.
《Φαίη σταματά τον》
Τσουκ... Κατίνα δεν αντέχω άλλο.
Τυλίγει τα χέρια μου με τα δικά του και εν τέλει μπαίνει μέσα μου.
Ένας μεγάλος αναστεναγμος βγαίνει από το στόμα μου.
Τα μάτια τους από μόνα τους κλείνουν σφιχτά.
Το αίσθημα δεν ξέρω πως να το περιγράψω.
Σιγά σιγά βγαίνει και ξανά μπαίνει κάνοντας όχι μόνο εμένα, αλλά και τον ευατό του να αναστενάξει.
Για κάποιον περίεργο λόγο η πρώτη φορά δεν ήταν και τόσο επίπονη. Εννοώ η μητέρα μου με έχει ενημερώσει πως σε κάθε γυναίκα η πρώτη της φορά πονάει. Αυτό όμως για καλή μου τύχη ο πόνος δεν ήταν και τόσο έντονος.
-"Γαμωτο σου Φαιη."Λέει καθώς μπαίνει πιο μέσα αυτή την φορά.
Τα μουγκρητα βγαίνουν ανεξέλεγκτα από το στόμα μου κάνοντας τον να μπαινοβγαινει μέσα μου γρηγορότερα.
-"Στέφανε.."λέω και τα δάκτυλα μου τραβάνε τα μαλλιά του.
-"Ο τρόπος που λες το όνομα μου είναι μελωδικός Φαιη. Σε παρακαλώ σε παρακαλώ πες το ξανά."Με παρακαλάει και το κάνω.
-"Φώναξε και άλλη μια φορά γαμώτο σου."Φωνάζει και πιάνει τον ένα μου μηρό δίνοντας την ευκαιρία να μπει όσο πιο βαθιά μπορεί.
Αναστεναζω με όση δύναμη που έχει παραμείνει μέσα μου, σε αυτή την κίνηση του. Τα νύχια μου 'θαβονται' μέσα στο δέρμα του και ταξιδεύουν στην πλάτη του. Θεέ μου!
-"Φαίη! "Φωνάζει το όνομα μου και καταλαβαίνω πως τελειώνει με εμένα να ακολουθώ.
Το σώμα του ακουμπάει πάνω στο δικό. Οι αναπνοές μας γρήγορες παίρνοντας το οξυγόνο που χρειαζόμαστε, ενώ οι παλμοί από τις καρδιές μας να χτυπάνε σαν τρελοί.
Βγαίνει προσεκτικά από μέσα μου και αφαιρεί το προφυλακτικό.
Εγώ όλη αυτή την ώρα προσπαθώ να βρω την ανάσα μου.
Ξαπλώνει δίπλα μου και χωρίς να χάσω ευκαιρία πηγαίνω κοντά του στηρίζοντας το κεφάλι του στο γεμάτο τατουάζ στερνο του.
Τυλίγει το χέρι του γύρω μου και σιγά σιγά αισθάνομαι τα βλέφαρα μου να "βαραίνουν".

By kleiw🌙

Ο Χρήστος και η Παναγία και όλα τα κακά σκορπά.... Παιδιά ουφ..έμ δεν ξέρω τι να πω!Δεν το περίμενα αυτό από τον ευατό μου 😲😲