🔥Κεφάλαιο 79°🔥

4.3K 378 17
                                    

-"Ωραία ξέρεις τι θα κάνουμε; δώσε μου ένα φιλί"
-"Τι όχι αποκλείεται.."τον διακόπτω.
-"Άσε με να σου πω. Δώσε μου ένα φιλί έστω τελευταίο. Μετά εγώ θα ανοίξω τις πόρτες και άμα θες εσύ φεύγεις άμα θες μένεις. Σύμφωνοι;"

Γελάω με την βλακεια που κουβαλάει στο μυαλό του.
-"Τι είναι αυτά που λες ρε συ Στέφανε. Αφού ξέρεις ότι θα φύγω."Του λέω "Έλα άνοιξε τωρα" Συνεχίζω.
-"Και όμως κάτι μέσα σου θα σε κάνει να μείνεις. Έλα φίλα με ."μου λέει σίγουρος.
Και τι είναι αυτό που θα με κάνει να μείνω; Για πες μου εσύ γιατί εγώ δεν ξέρω καθόλου καλά τον ευατό μου.
-"Είναι και 57." Μου λέει.
-"Και γιατί μου το λες;"
-"Γιατί;"με ρωτάει.
Μην περιμένεις να το βρω μόνη μου...
-"Ναι γιατί."
-"Γιατί θέλω να σε βάλω κάτω για όλο το γαμημενο χρόνο που περάσαμε χωριστά,που δεν μπόρεσα να σε ακουμπήσω επειδή ήσουν με την Πετρούλα. Γιατί θέλω να μας βρει το 2018 μαζί όμως και όλοι οι άλλοι χρόνοι. Θα προτιμούσα και γυμνούς κατω απο τα σκεπάσματα αλλά είμαστε σε αμάξι οπότε...Ναι...Πάντως βολεύομαι και με αυτά δεν έχω πρόβλημα."
《Ιιι ιιι Φαιη φιλά τον τώρα. Φαιή ήταν ότι ποιο γλυκό. Φαιή φιλά τον.》
Κατίνα δεν πας καλα.
《Μωρή που θα βρεις κάποιον να σου λέει γλυκολογα. Απλά άσε τον Πέτρο και φιλά τον.》
Κατίνα... Αυτά καταρχάς δεν ήταν γλυκολογα. Άκου εκεί να με βάλει κάτω!... Απαπα..
Χωρίς να έχω καταλάβει τι κάνω,ενώνω τα χείλια μου στα δικά του.
-"Καλή χρονιά!!! Χρόνια πολλά!!! Χαρούμενος ο καινούριος χρόνος!!" Ακούγεται με δυσκολία έξω από το αμάξι. Ακόμα και τα πυροτεχνηματα ακουγοντουσαν.
Ο Στέφανος με έπιασε από την μέση, με σήκωσε και με μετακίνησε πάνω στα πόδια του.
Στην προσπαθεία του να μας φέρει πιο κοντά, με πίεσε προς τα πίσω και καταλαθος χτύπησα την κόρνα.
Γέλασε αχνά
-"Καλή μας χρονιά φαιή" είπε ελαφρά λαχανιασμενος. Με φίλησε πεταχτά.
-"Χ-χρονια πολλά" είπα και τον κοίταξα στα μάτια.
-"Θες να πάμε κάπου οι δυο μας;"τον ρωτάω.
Θέλω τόσο πολύ να μείνω έστω για σήμερα μαζί του. Να με κρατάει αγκαλιά.
Τι λέω; Έχω γίνει ανώμαλη. Δεν είναι πράγματα του Θεού αυτά!
-"Εγώ ναι θα το ήθελα." Απαντάει
Τι άλλο δηλαδή θα απαντούσε!
-"Ωραία πάω να χαιρετήσω και να ευχηθώ καλή χρονιά στα παιδιά."ανακοινώνω.
-"Όχι..Όχι δεν θα πας πουθενά. Που θες να ξέρω εγώ ότι δεν είναι κόλπο και με το που ανοίξω την πόρτα εσύ θα τρέξεις."λέει
-"Μα όχι. Θα έρθω πίσω. Στο ορκίζομαι. Ντροπή να μην πω Χρόνια Πολλά."επιμένω.
-"Χάρηκες. Μπορείς να τους στείλεις μήνυμα. Οπότε φεύγουμε για το μέρος μας;"με ρωταει και εγώ νευω.
Βάζει μπρος και ξεκινάει.

{.....}

-"Δεν το πιστεύω ότι της είπες να φέρει την αστυνομία!"λέει για εκατομμυριοστη φορά θιγμενος.
-"Εεε είχα νεύρα."
-"Α και εσύ όταν έχεις νεύρα λες σε κάποιον να φέρει αστυνομικό."
-"Θα μπορούσε αλλά δεν μου συμβαίνουν ατυχίες στο δρόμο οπότε..."
-"Πάντως άμα με έπαιρναν στο τμήμα θα ερχόσουν και εσύ. Θα τους έλεγα να μας βάλουν και τους δύο μαζί. Θα περνούσαμε ωραία."λέει και αηδιάζει στην σκέψη του.
Επίσης θυμάμαι και εκείνη την ιστορία στο wattpad η οποία μπήκε στο ίδιο κελί με κάποιον και τελικά κατέληξαν να κάνουν κάτι εκεί μέσα οι δυο τους.
Ιιιουυ! Δεν θέλω να το σκέφτομαι.
-"Α δεν απαντάς εε; Πάντως μια χαρά με φιλησες." Λέει και γυρίζει το κεφάλι του προς τον δρόμο λες.
Αμέσως τον κοιτάζω γουρλωνοντας τα μάτια.
-"Εγώ; ΕΓΏ σε φιλήσα; Απλά έτσι όπως στεκόμουν με το χέρι μου τσουπ γλίστρησε και πήγα πιο μπροστά. Δεν σε φιλήσα εγώ."λέω τάχα μου θιγμενη
-"Αα ναι γλιστράει μωρέ το γαμημενο. Επίτηδες. Πάντως την συνέχεια δεν την σταμάτησες ."Ξαναλέει με αυτό το σπαστικό φρύδι σηκωμένο.
-"Ε καλά παραιτούμαι δεν ήθελα να το σταματήσω. Μου είχες λείψει. Ξέρω ήταν μαλάκια μου να χωρίσουμε."λέω την αλήθεια.
Γυρνάει και με κοιτάξει.
Δεν ξέρω άμα θα πρέπει να φοβάμαι για την ζωή μου αυτή την στιγμή.
-"Είσαι η Φαίη;" με ρωτάει.
-"Εμ νομίζω ναι. Εγώ η ίδια αυτοπροσώπως."Απαντάω αφού εξετάσω πρώτα τον ευατό μου.
-"Όλα αυτά τα είπες εσύ;" με ρωταει.
Που το βρίσκει το περίεργο;
-"Ναι.."ξαναπαντω.
-"Μόλις με έκανες τρισευτυχισμένο. "Λέει χαρούμενος με τα μάτια του να λάμπουν.
Γυρνάει πάλι πίσω στο δρόμο.
Ανοίγω μια το κινητό μου.
^Χρόνια πολλά αγάπη μου!❤^
Βλέπω στην οθόνη του κινητού μου.
-"Εμένα ποιος θα με κάνει χαρούμενη όταν πω στον Πέτρο πως είμαστε μαζί;"τον ρωτάω και γυρίζω το κινητό προς εκείνον.
Θυμώνει λίγο και μου παίρνει το κινητό.
-"Ει.."λέω
Βάζει το κινητό στα πλαϊνά της πόρτας.
-"Ποιος είπε ότι θα του το πεις;Μπορείς να συνεχίσεις μαζί του αλλά να μην το ξέρει ότι εμείς τα έχουμε. Και ότι εμένα ΑΓΑΠΆΣ περισσότερο."Τονίζει.
-"Τι λες παιδάκι μου; ΠΑΣ καλά; ακούτε τι λέει! Δεν κάνω εγώ τέτοια πράγματα."λέω στεναχωρημενη
-"Έλα τώρα μωράκι μου έχεις κάνει εδώ πολύ χειρότερα,σε αυτό θα κολλήσεις;"με ρωταει με πονηρό βλέμμα.
-"Ίσως αλλά ρε συ Στέφανε..."λέω
-"Τίποτα μην πεις.!Άντε φτάσαμε."Με ενημερώνει.
Απλώνω το χέρι μου για να μου δώσει το κινητό.
-"Όχι."Απαντάει και το βάζει στην τσέπη του.
-"Τι όχι. Φερτο παιδάκι μου είναι δικό μου."
-"Ήταν." Ειρωνευεται.
-"Ποοοο ίδιος με την αδερφή σου !"παραπονιέμαι.
-"Γιατί;"
-"Μου είχε στείλει ο Πέτρος να μου έφερνε λιγάκι από το απαγορευμένο και εκειν-"αρχίζω και λέω αλλά σταματάω όταν βλέπω τη έκφραση στο πρόσωπό του.
-"Θα τον γαμησω τον μαλάκα!"λέει εκνευριασμενος!

By kleiw🌙

🔥❌Playing with Fire❌🔥Donde viven las historias. Descúbrelo ahora