🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 89°🔥

-"Κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε. Συλλυπητήρια. " λέει και σφίγγει τα γάντια από λατέξ.
Σκατά κάνατε. Μια τρύπα στο νερό κάνατε.
Ο Στέφανος δεν είναι νεκρός. Είμαι σίγουρη για αυτό.
ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ! 

Κάποιος ξαφνικά έρχεται πάνω μου.
Τ-τι συμβαίνει;
Γιατί αγκαλιάζονται;
Γιατί δείχνουν όλοι τόσο χαρούμενοι;
Γιατί στο καλό η μητέρα του Στέφανου αγκαλιάζει τον γιατρό, αφού εκείνοι "τον σκότωσαν" ;
-"Σου το είπα πως όλα θα πάνε μια χαρά."έρχεται μπροστά μου η Αθηνά.
Όπα; Όλα ήταν προήλθαν από μια απαισιόδοξη σκέψη μου;
Ο Στέφανος ζει;
Θεέ μου ο Στέφανος ζει...
Τα δάκρυα χαράς δεν συγκρατιουνται ούτε λεπτό και κυλάνε στα ροζ μαγουλάκια μου.
Ο Στέφανος ζει. Τα κατάφερε.
-"Είδες αγάπη μου; Στο είπα όλα θα πάνε μια χαρά. Ο γιος μας είναι δυνατός" Ακούγεται η φωνή του Τάσου δίπλα μου.
Κάτσε ούτε αυτόν τον πήρε η αστυνομία;
Οο πόση φαντασία έχω τέλος πάντων;
-"Τώρα που είμαστε και μεις πιο χαλαροί όλα θα πάνε μια χαρά,θέλω να πιστεύω. Κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να τον σώσουμε ολοκληρωτικά."λέει ο γιατρός και εξαφανίζεται μέσα από τις πόρτες.
Κάθομαι στις κρύες καρεκλιτσες του νοσοκομείου με εμένα να χαζογελαω.
Σε παρακαλώ Παναγία μου κάνε τον Στέφανο καλά.
Δεν θέλω να τον χάσω.
Εξάλλου πρέπει να πάρει εκδίκηση από όποιον μαλάκα του το έκανε.
Σταυρωνω τα χέρια μου στο στήθος και κουνάω το πόδι μου νευρικά.
Όχι αυτή την φορά δεν είναι από το άγχος..
Θέλω να πεταχτώ από την καρέκλα και να κάνω πάρτι αλλα όλη αυτή η χαρά έχει μαζευτεί στο δεξί μου πόδι.
Ακούγονται βήματα και δίπλα μου εμφανίζεται τα είδωλα 2 αστυνομικών.
-"Γειά σας και Συγγνώμη για την ενόχληση. Ο κύριος Τάσος;" ρωτάνε και το βλέμμα του Τάσου παγώνει.
Ωχ ωχ ωχ..Κάπου το έχω ξαναδεί εγώ αυτό....
-"Εγώ είμαι. Πείτε μου."λέει σαν χαμένος.
-"Πρέπει να έρθετε μαζί μας στο τμήμα έχουμε μια καταγγελία γι-"
*Περνάνε τις χειροπέδες στα χέρια του*
-"Όχι γιατί του βάζετε τις χειροπέδες; Δεν σας καταλαβαίνω. Αφήστε τον."
Φωνάζει η μητέρα του Στέφανου με αποτέλεσμα να μην ακούσω την καταγγελία που έγινε εις βάρος του.
Τον παίρνουν από το νοσοκομείο και πηγαίνουν προς το ασανσέρ.
-"Γιατί τον παίρνεται; Σταματήστε ο Τάσος δεν έκανε τίποτα. Τι είναι αυτά που λέτε;"
Ο Κώστας την τραβάει και την βάζει να κάτσει στην καρέκλα δίπλα μου.
Εεε,δηλαδή εγώ τι να κάνω τώρα;
ΔΕΝ μου ξανασυμβεί τέτοια περίπτωση.
Δεν ξέρω πως να φερθώ! Τι να πω!
Μόνο ένα 'όλα καλά θα πάνε' ξέρω και αυτό δεν νομίζω να ισχύει. Οι αστυνομικοί ήταν πολύ σοβαροί.
-"Κώστα..Κώστα πήγαινε μαζί τους παιδί μου. Γρήγορα. Ε - εδώ είναι το τηλέφωνο του δικηγόρου μας. Μάθε τι στο καλό συμβαίνει. Σε ικετεύω" ζητάει απελπισμένα.
Η καημένη και αυτή ο γιος της στο νοσοκομείο και ο άντρας της στο τμήμα. Καλύτερα δεν γίνεται.
......
-Ησυχία-
-Ησυχία-
-Ησυχία-
Ξαφνικά αισθάνομαι ένα χέρι στον ώμο μου και πετάγομαι ελάχιστα από την καρέκλα.
-"Πέτρο;" ρωτάω ξαφνιασμένη.
Είναι και αυτός εδώ; Γιατί δεν τον έχω αντιληφθεί; Κάτσε δεν έχουν τσακωθεί αυτοί οι δύο;
-"Φαίη θέλω να μιλήσουμε για κάτι."
Οκευ φαίνεται σοβαρός και ειλικρινής κάτι σημαντικό δεν θα έχει να μου πει;
-"Σε παρακαλώ Φαίη είναι σημαντικό."
Όπως το είχα πει. "Κάτι που έχω μετανιώσει ειλικρινά."
Αα δεν είναι για καλό αυτό που λέει.
Σηκώνομαι και απομακρυνομαστε πολύ από τους συγγενείς του Στέφανου.
Κυριολεκτικά Απομακρυνομαστε. Πηγαίνουμε στην αυλή.
Οι πόρτες μπαίνουν προς τα μέσα και ένα κρύο αεράκι διαπερνάει όλο το σώμα μου.
Αμ δεν ήταν καλή ιδέα να έρθουμε εδώ κάτω.
-"Ορίστε."αντιλαμβανομαι τον Πέτρο να μου δίνει το μπουφάν του.
《Μαλάκα Πέτρο μην το συνεχίζεις αφού δεν σε θέλει. Είναι με τον Στέφανο.》
Οοο Κατίνα δεν είναι πάντα όπως τα λες.
Δεν γυαλίζει το μάτι του ούτε τίποτα άλλο για να δείξει το ενδιαφέρον του προς εμένα.
-"Ε - ευχαριστώ. Πες μου όμως τι ήθελες;"
-"Φαίη,στο λέω ότι μετά από εδώ θα πάω στο αστυνομικό τμήμα να τα πω όλα. Ξέρω δεν μου αξίζει να με ακούσεις,ούτε να με συγχωρέσεις,δεν περιμένω καν να με λυπηθείς. Απλά θέλω να με ακούσεις και να μην φύγεις στο πρώτο λεπτό της πρότασης."λέει μετανιωμένος για κάτι που ακόμα να μάθω τι εννοεί.
-"Δεν σε καταλαβαίνω."
-"Σε λίγο θα τα μάθεις όλα."
-"Λοιπόν Φαίη...Ο-ο Στέφανος βρίσκεται εδώ εξαιτίας μου. Με έβαλε ο Τάσος. Ο τύπος έχει ξαναπυροβολησει τον Στέφανο στο μπαράκι. Η σχέσεις μας με τον Στέφανο όπως ξέρεις δεν είναι και η καλύτερες,ο Τάσος μου έταξε λεφτά και ένα καλύτερο μέλλον..Φαιή ειλικρινά συγγνώμη. Θα σου πω ότι άλλο θες απλά μην φύγεις."
Γουρλωνω τα μάτια μου.
Όχι δεύτερη λιποθυμία..Δεν θα το αντέξω.
Τι λέει;
Πώς μπόρεσε να του το κάνει αυτό;
Εντάξει είχαν τσακωθεί αλλά δεν μπορεί να πουλήσει τον φίλο του για έναν μαλάκα!
Ο Στέφανος το είχε πει. Είπα και γω τι στο καλό συνέβαινε με αυτόν,φαινόταν τόσο σοβαρός κυριουλης.
Φαίνεται ότι είναι ο χειρότερος.
-"Φαίη πες μου κάτι. Πρέπει να πάω στο αστυνομικό τμήμα. Εγώ κατήγγειλα τον Τάσο. Δεν μπόρεσα να φερθώ έτσι στον Στέφανο."
Παναγία μου τι ακούω;
Θυμάμαι πως πάνω μου έχω το μπουφάν του και αμέσως το βγάζω και του το δίνω φοβισμένη και νευριασμενη.
-"Εδώ πήγε να πεθάνει! Δεν έχω κάτι να πω. Αφορά εσένα και τον Στέφανο."Φωνάζω και κάνω στροφή να φύγω.
-"Φαίη." Τρέχει και μου πιάνει το μπράτσο.
Τραβιέμαι από εκείνον.
-"Σ-συγγνώμη."
-"Σε εμένα δεν χρειάζεται. Συγγνώμη πρέπει να φύγω." Λέω και τρέχω προς το νοσοκομείο.
Πως μπορώ να είμαι τόσο ήρεμη;
Σε άλλη περίπτωση θα τον είχα χαστουκίσει. Θα τον έφτυνα. Θα πήγαινα εγώ μόνη μου να τον καταγγείλω.

5 λεπτά αργότερα:

-"Φαίη; Καλέ Φαιη;" με διακόπτει μια γλυκιά φωνή από τις σκέψεις μου.
Α η Αθηνά είναι.
-"Τι έγινε; ΒγήκεοΣτέφανος;Μπορούμενα τονδούμε;Σεποιοδωμάτιοείναι;"
Αμ..Λίγο νεράκι παιδιά.
-"Φαίη ηρέμησε. Όχι δεν βγήκε ο Στέφανος,απλώς φαίνεσαι λίγο χαμένη; Είσαι σίγουρα καλά;" ρωτάει λες και δεν ξέρει.
Ξανακαθομαι πάλι στη καρέκλα και νευω ως απάντηση.
-"Ναι σίγουρα είσαι. Πες μου τι συμβα-"
-"Αθηνά πρέπει να πάμε στο τμήμα. Ο Τάσος μας χρειάζεται." Την διακόπτει η μητέρα της και στο χέρι κρατάει το κινητό που πριν από λίγο μίλαγε με τον δικηγόρο του συζύγου της.
-"Τι λες μαμά; Ο Στέφανος;"
-"Πρέπει να πάμε Αθήνα. Σε παρακαλώ σήκω."
Πάει καλά αυτή; Ο γιος της βρίσκεται μέσα και αυτή θα πάει σε ένα δολοφόνο; Έμπορο ναρκωτικών;
Είναι απίστευτη η γυναίκα.
-"Μαμά θα κάτσω με την Φαιη. Πρέπει να μαθαίνω νέα για τον Στέφανο." Της αντιμιλαει.
-"Ο πατέρας σου μας χρειάζεται."λέει νευριασμενη.
Ορίστε; Ορίστε;
-"Δεν είναι πατέρας μου. Ο πατέρας μου είναι ο --" Και γκουλπ...
Σφαλιάρα ήταν αυτή;
-"Πάτε καλά; Τι κάνατε;" Φωνάζω στον διάδρομο του νοσοκομείου ενώ φίλοι του Στέφανου πλησιάζουν.
-"Μην ανακατευσαι σε παρακαλώ πολύ Φαιη."
-"Τουλάχιστον ο κανονικός μου πατέρας δεν ασχολείται με τις βρομιές που ασχολείται ο αντρουλης σου."Της απαντάει η Αθηνά.
Γουρλωνω τα μάτια μου. Ήξερε;
Πώς το κράταγε μυστικό;
Εδώ πέρασαν 5 λεπτά και θέλω να πάρω μια ντουντούκα και να το μάθει όλο το νοσοκομείο.
Γουρλωνει τα μάτια της με τα λόγια της κόρης της.
-"Είσαι αναιδεστατη."Της λέει και φεύγει.
Στο καλό!

By kleiw🌙
--------------------------

Χελοου...Συγγνώμη αλήθεια τώρα; Θα σκότωνα τον Στέφανο; Γιατί ρε κορίτσια; Δηλαδή πως σας ήρθε αυτό ;
Αύριο γράφω Ιστορία και ήμουν όλη μέρα να σκέφτομαι άμα η αναγνώσεις μου θα μειωθούν.
Ευχαριστώ πολύ κορίτσια💕 😢
Θα πάω αύριο και θα γράψω ως Ιστορία  Playing with Fire. 
Τέλος πάντων είδατε πως δεν τον σκότωσα τον Στέφανο...
Επίσης φτάνουμε στο τέλος άμα το έχετε καταλάβει...Και κάτι νιου έρχεται...