-"Φαιη θες να γίνουμε ζευγάρι;" με ρωταει λίγο αργότερα. Σηκώνω γρήγορα το βλέμμα μου και γουρλωνω τα μάτια μου.
-"Ναι" απαντάω χαρούμενη. Χωρίς καν να σκέφτομαι τις συνέπειες.Πέφτω κυριολεκτικά πάνω του και εκείνος με αγκαλιάζει σφιχτά.
-"Σιγά."λέει αλλά τον ακούω που γελάει.
Απομακρυνόμαι ελάχιστα και κοιτάζω κάτω.
-"Έλα εδώ βρε!"λέει ξαφνικά και με σηκώνει ολόκληρη.
Δεν ακουμπάω καθόλου στο πάτωμα.
Αρχίζει και προχωράει προς το σαλόνι.
-"Πρόσεχε " του προειδοποιώ όταν βλέπω πως το κεφάλι μου θα συνανταγε την πόρτα.
-"Ηρέμησε γλαστρακι. Σε προσέχω."μου λέει γλυκός.
Παιδιά είναι τόσο γλυκός. Εννοώ ξέρω τον χαρακτήρα του δεν είναι παιδί για σχέσεις αλλά τώρα συμπεριφερεται λες και έχει κανει και στο παρελθόν.
Είναι απίστευτος. Μπράβο του! 😍
-"Να με προσέχεις "
Οκευ ; πως βγήκε αυτό από το στόμα μου; πότε έγινα εγώ τόσο ερωτευμένη για να λέω τέτοιες βλακειες; και με τέτοιο τόνο;
《Θα αρχίσουν αυτά σιγά σιγά Φαιη μου》
Εσύ πάλι από εμφανίστηκες;
《Δεν χρειάζεται να εμφανιστώ.》
Σταμάτααα ζω την ζωή μου τώρα!
《Καλά σκάω μόνο και μόνο γιαυτό 》
😑😑
Δεν απαντάει σε αυτό που το είπα, αντιθέτως με φιλάει στο μέτωπο.
-"Γιατί πάμε πάνω;"τον ρωτάω όταν αισθάνομαι να κουνιέμαι περίεργα.
-"Γιατί θα σαρεσει."
Όχι δεν θα μας αρέσει Στεφανουκο να πάμε πάνω στο κρεβάτι σου και να μην χωράμε καν.
-"Και εσύ που το ξέρεις;"
-"Δεν σαρεσουν τα αστέρια;"
Τον κοιτάω λίγο μπερδεμένη.
-"Θα πάμε πάνω στην ταράτσα. Είναι πολύ ωραία το βράδυ... Έχει και πανσέληνο σήμερα. Εσύ για που νόμιζες γλαστράκι;"
Αυτό εννοούσε; 😅
Τότε συμφωνώ ναι να πάμε.
-"Τι εννοείς; εκει το είχα το μυαλό μου!"του λέω ναζιάρικα.
-"στο ότι θα πάμε πάνω για να δούμε τα αστέρια;"
-"Ναι "
Όχι 😢 πίστευα αυτό που πιστεύεις και εσύ με το πονηρό σου μυαλό.
-"Εγώ γιατί δεν σε πιστεύω;"ρωτάει και ανοίγει μια μαύρη πόρτα.
Ανεβαίνει και άλλα σκαλιά περίπου 4 και με κατεβάζει κάτω.
Ήταν λίγο απότομη προσγείωση αλλά είμαι ζωντανή.
Κοιτάζω γύρω μου. Το τοπίο είναι φανταστικό!! Κυριολεκτικά από παραμύθι.
Αστέρια σκορπισμένα στον ουρανό, το φεγγάρι στην αριστερή πλευρά.
Μπροστά μου θάλασσα και δεξιά μου βουνά.
Ο τρόπος που η αντανάκλαση του φεγγαριού κυματίζοταν στην θάλασσα ήταν τόσο μαγευτικος 😍
-"Υπέροχα δεν είναι;" έρχεται από πίσω μου περνώντας τα χέρια του γύρω από την μέση μου .
Παιδιά δεν το πιστεύω πως μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει από την μία στιγμή στην άλλη όταν είναι ερωτευμένος.
-"Ονειρικά " απαντάω
-"Συμφωνώ απόλυτα." Απαντάει μετά από εμένα.
Χαμογελάω αχνά.[.......]
-"Πάμε κάτω; Πήγε ήδη 2." Μου λέει.
-"Καλά."λέω στεναχωρημενη. Θέλω να κάτσω και άλλο
-"Έλα μικρή μην με βλέπεις έτσι. Πάμε να κοιμηθούμε."
Τόσο πολύ φαίνεται πως στεναχωρηθηκα;
-"Μα γιατί και όχι άλλο λίγο;" επιμένω για να μπορέσω να τον πείσω.
-"Μικρή!"λέει με αυστηρό τόνο στην φωνή του.
-"Μικρή να πεις την..." αρχίζω και λέω αλλά μου βάζει την παλάμη του στο στόμα μου.
-"Μικρή δεν μιλάμε έτσι! Εκτός από εμένα,εγώ είμαι διαφορετικές. Είπαμε να είμαστε μαζί αλλά όχι και να με κρίνεις! Δεν έχεις δει τον φιλαράκο ακόμα! "
Ποιον φιλαράκο ρε παιδιά;
Κουνάω το κεφάλι μου πως κατάλαβα. Αν και δεν αλλά τέλος πάντων.
-"Την αδερφή σου θα έλεγα μικρή επειδή σε έχω ξανακούσει να την φωνάζεις έτσι. Δηλαδή τι κατάλαβες εσύ;"Του εξηγώ.
-" Μάλιστα."
Χαμογελάω.
-"Εσύ τι θες να νομίζω μικρή;" με ρωταει και έχει σηκώσει το φρύδι του και γελάει πονηρά.
Γουρλωνω τα μάτια μου.
-"Ιιι ανώμαλο απόβρασμα της κοινωνίας " τσιρίζω και αρχίζω να τον "χτυπάω" στο μπράτσο
-" Πρέπει να ενημερώσω ότι τον ρόλο της ζουμπουλιας δεν το πήρες. Κάνε λίγες πρόβες ακόμα. Ελπίζουμε να σε ξαναδούμε." Με κοροϊδεύει.
-"Μην με κοροϊδεύεις εμένα! Βλάκα Ε βλάκα!" Φωνάζω θυμωμένη.
Γελάει σαν χαζοχαρουμενο.
Προχωράω για να πάω μέσα.
-"Περίμενε!" Φωνάζει χωρίς όμως να σταματήσει να γελαει.
Νευροσπαστο. Τελείωνε!
-"Ρέ Φαιη;"
Απλά Σταμάτα να γελάς και θα γυρίσω.
Φτάνω κάτω και πηγαίνω στο δωμάτιο τους.
Ξαπλώνω στο κρεβάτι και σκεπαζομαι με το σεντόνι.
-"Καλή ιδέα."λέει και έρχεται στο ίδιο κρεβάτι.
-"Θα σπάσει."Του υπενθυμίζω.
-"Μπα δεν νομίζω."Απαντάει χαλαρός. "Ε γύρνα λίγο από εδώ "λέει λίγο αργότερα και με βοηθάει.
Καλά αν είναι αυτό βοήθεια εγώ είμαι μοντέλο αλλά τέλος πάντων!
-"Σε ευχαριστω."Του λέω χωρίς να τον κοιτάω.
-"Όλα καλά εκεί κάτω; Εννοώ πόσο το βλέπεις;" με ρωταει χωρίς να καταλαβαίνω όμως τι θέλει ακριβώς να ρωτήσει.
-"Ιου"ξανα δηλώνω!"Είσαι σιχαμένος! "Λέω και τον σπρώχνω από το κρεβάτι αλλά πάρα να πέσει αυτός έπεσα εγώ. Ένα με το πάτωμα σας λέω 😢
-"Ρέ γλαστράκι;!"φωνάζει και έρχεται από την πλευρά μου να με πιάσει.
-"Ρέ είσαι πολύ αστεία."μου λέει μέσα από τα ΓΈΛΙΑ! Ναι γέλαγε ακόμα και όταν έπεσα,αλλά δεν θα θυμωσω. Αναπνοή εισπνόη.
-"Το ξέρω! Είναι μέρος του σόου να πέφτω στο πάτωμα! "Τον ειρωνεύομαι.
Γρήγορα με σηκώνει και ξαπλώνω στο κρεβάτι. Αυτός ξαπλώνει στο άλλο.
-"Να κλείσω τα φώτα;" με ρωταει αλλά Αρνούμαι.
-"Μα θέλω να κοιμηθώ!"παραπονιέται ύστερα από λίγο.
-"Αυτό θα πει bad boy Στέφανε; Να κοιμάσαι από τις 3;"
-"Γλαστρακι απλά αύριο πρέπει να ξυπνήσω νωρίς."
-"Γιατί;" τον ρωτάω ξαφνιασμένη.
Η μητέρα μου με άφησε εδώ με αυτον και αυτός θα φύγει. Χαρηκες Στέφανε!
-"Γιατί έτσι άντε ξάπλωσε τώρα" λέει και το κάνω.
Κλείνω και εκείνος το φως.
-"Καληνύχτα μικρή."
-"Καληνύχτα."Απαντάω τελευταία
-"Στέφανε;;" ρωτάω με από κανένα πεντάλεπτο.
Μακάρι να μην κοιμάται, πρέπει να κάνουμε μια συζήτηση σοβαρή.By kleiw🌙
YOU ARE READING
🔥❌Playing with Fire❌🔥
Teen FictionΗ Φαιη δέχεται bullying στο σχολείο της αλλά δεν είναι η μοναδική. Στην ίδια περίπτωση με την Φαιη βρίσκεται και η Αθηνά. Οι δρόμοι τους θα συναντηθούν και μαζί θα γίνουν μια ομάδα και θα υπερασπίζεται η μια την άλλη. Τι γίνεται όμως μετά από μια...