🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 30°🔥

-"Συγγνώμη...Εγώ...Δεν " του λεω λίγο αργότερα αφού έχω ηρεμήσει και έχω καταλάβει τι έχω κάνει.
-"Δεν...Δεν πειράζει. Αλλά πες μου τι συμβαίνει. "Μου λέει και μου χαμογελάει αχνά.
Και τότε βγαίνει ο Πέτρος από τις τουαλέτες. Κατεβάζω το βλέμμα μου από ντροπή.
Ναι ξέρω ότι αυτός θα πρέπει να ντρέπεται αλλά τελικά ντραπηκα εγώ.
-"Επ έλα ρε που είσαι; ΣΕ ψάχνουμε! ΚΑΙ γιατί βγήκες από της γυναικείες;"ρωτάει με καχυποψία.
-"Γλαστράκι θα τα ξαναπούμε. "Μου λέει με απαίσιο τρόπο και φεύγει. Ούτε να μιλήσει στον Στέφανο.
-"Πρώτον γιατί σε φώναξε γλαστρακι ; Και δεύτερον τι συνέβη εκεί μέσα;"με ρωταει δυνατά.
Όχι,όχι επειδή δεν ακούγεται από μουσική αλλά από το θυμό του.
-"Γιατί όλοι με φωνάζετε γλαστράκι."
-"Όχι δεν κατάλαβες. Γλαστρακι σε φωνάζω μόνο εγώ. Οι άλλοι σε λένε ασχημόπαπο."
-"Μάλιστα. "Λέω.
Μας έφτιαξε την διάθεση τώρα!
-"Ακόμα όμως δεν μου είπες τι συνέβη εκεί μέσα;"με ρωταει μετά από λίγο.
-"Τίποτα δεν συνέβη."Του απαντάω με χαμηλό το κεφάλι μου.
-"Μπορείς να με κοιτάς στα μάτια;"
《 Τα μπλε ματάκια σου
όταν τα βλέπω με ζαλίζουνε
και την καρδιά μου συγκλονίζουνε》
Κατίνα συγκεντρωσου. Τι είναι αυτά που λες βραδιάτικα;
Καταρχάς δεν ξέρεις τους στίχους του τραγουδιού. Είναι τα μαύρα μάτια σου και όχι μπλε.
《Ναι αλλά ο Στέφανος τα έχει μπλε. 》
Αα οκευ τότε.
Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάω στα μάτια.
-"Πολύ καλύτερα. Τώρα πες μου τι συνέβη εκεί μέσα; Γιατί ένας από την παρέα μου ήταν εκεί μέσα μόνος μαζί σου ;"
-"Απλά....Απλά ήταν μεθυσμένος...Και καταλάθος μπήκε στις κοριτσιστικες."λέω στα γρήγορα την δικαιολογία που βρίσκω εκείνην την στιγμή.
-"Α. Και τότε γιατί έκλαιγες; ΜΗΝ μου πεις πως σου έφυγε πόντος από το καλσόν."Με ειρωνευεται.
-"Δεν φοράω καλσόν. "Του λέω και του δείχνω γρήγορα το πόδι μου και το ξανακατεβαζω.
-"Α δεν έχεις;"μου λέει. Και ξαφνικά σκύβει κάνοντας κάτι που με κάνει να ανατριχιάσω.
Σιγά με χαϊδεύει στο πόδι και φτάνει μέχρι πάνω.
Θεέ μου ; ΕΊΝΑΙ και αυτός μεθυσμένος;
-"Είσαι και εσύ μεθυσμένος;"του λεω όταν ξανάρχεται στο ίδιο ύψος με εμένα.
Καλά στο ίδιο ύψος όχι αλλά καταλάβατε το θέλω να πω.
-"Εγώ απλά ήθελα να σιγουρευτώ ότι δεν φοράς καλσόν. Αλλά γιατι το ρωτάς αυτό;"
Μάλιστα😑
-"Τίποτα. Τίποτα. "
-"Σίγουρα;Ξέρεις τι θα το ρωτήσω απλά μην το πάρεις στραβά. "
Οχ.... οχ.... οχ.....
-"Εμ είσαι σίγουρη πως δεν σου έκανε κάτι ο Πέτρος; Κάτι που δεν ήθελες... Ήταν και μεθυσμένος οπότε η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτες κάποιες φορές. "
Καλά αυτός έχει κάποια μαγική δύναμη ή κάποια έκτη αίσθηση;
-"Όχι σου λέω δεν έγινε τίποτα."επιμένω.
Δεν ξέρω γιατί επιμένω και τον 'δικαιολογώ' πήγε να κάνει τόσο κάτι...
-"Καλά όμως σου ζητάω συγγνώμη εκ μέρους του. Δεν ήθελε να το κάνει απλώς ήταν μεθυσμένος και όπως σου είπα...."επαναλαμβάνει.
-"Εντάξει πάμε γιατί παίζει να ψάχνουν εμάς τώρα. "Του λέω και τον σπρώχνω προς την έξοδο.
-"Μα γιατί δεν κάνουμε κάτι κακό. Και να κάναμε δηλαδή που το πρόβλημα;"
Αα θα τον σκοτώσω.
-"Καταρχάς εσύ με μισείς. Ας μην ξεχνάμε τα παλιά λέω εγώ καλύτερα. Δεύτερον είμαστε διαφορετικοί. Ούτε παρέα να φανταστείς δεν μπορούμε να κάνουμε. Και για να το καταλάβεις καλύτερα, είμαστε κάτι σαν τον παράδεισο και την κόλαση."Του ξεκαθαρίζω λίγο τα πράγματα ανάμεσα μας.
-"Δεν σε μισώ. Και αυτά που έλεγα ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Ναι γλαστρακι; Δεν είναι καλό να γυρίζεις πίσω στο παρελθόν σου. Αλλά για την παρέα νομίζω μπορούμε να κάνουμε. Εξάλλου αυτό δεν κάνουμε και τώρα;"Μου λέει γελώντας.
-"Όχι δεν ξεχνάω τίποτα και πιστεύω καμιά σχέση δεν ...."
-"Όσο για την κόλαση και τον παράδεισο νομίζω η κόλαση θα σαρεσει περισσότερο. Θα σε άναβε με λίγα λόγια. "Πλησιάζει και λέει στο αυτί μου.
-"Κ-και...πιστεύω καμιά σχέση...Δ-δεν Ε - έχει αναπτυχθεί ανάμεσα μας. "Λέω τραυλιζοντας. Δεν ήταν λίγο και αυτό που είπε.
Άκου εκεί να με ανάβει!.
-"Εγώ πάλι πιστεύω. "
Πίστευε όσο θες...
-"Καλά πίστεψε. "Του λέω και γω. "Άντε πάμε. "Του λέω και τον ξανασπρωχνω.
-"Όπα Συγγνώμη. "Τον ακούω που λέει.
-"Τι έγινε;"λέω από πίσω του και βγάζω το κεφαλάκι μου από τα δεξιά.
Και είναι η Μαρία υπέροχα!
-"Εσείς οι δύο τελικά δεν μου είπατε πως γνωριστηκατε. "Ξαναλέει.
Μάλιστα φαίνεται πως δεν του είπε ότι ήμαστε αδερφές.
Αλλά ούτε εγώ θα το κάνω.
Εκείνην γνώρισε εκείνη να ρωτήσει.
-"Εγώ πρέπει να φύγω."Του λέω και κάνω να φύγω.
-"Όχι περίμενε να μάθω. "Με πιάνει από το χέρι και με τραβάει πάλι πίσω.
-"Πείτε τώρα. Εννοώ συγγένεια έχετε γιατί μοιαζετε. "
-"Είμαστε..."αρχίζω να λέω.
-"Αδέρφια " Πετάγεται η Μαρία.
-"Τι?"ρωτάει εκείνος ξαφνιασμενος.

By kleiw🌙