🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 53°🔥

-"Καλά μωρέ απλά δες μπροστά τον δρόμο και μην μου μιλάς για τον προικισμένο φίλο σου."λέω και γουρλωνει τα ματάκια του.
-"Δεν το περίμενα από εσένα να μιλάς έτσι. Η παρέα μαζί μου φταίει."
-"Μα πάντα φταις εσύ."Του λέω 'γλυκά'

-"Φτάσαμε."μου λέει και βγαίνω έξω από το αμάξι.
Βρισκόμαστε έξω από ένα ωραίο κτήριο που κοιτάει προς την θάλασσα. Ήσυχο μέρος,ακούγονται  πιο πολύ τα κύματα και όχι αυτοί που μιλάνε.
-"Μήπως έχει κόσμο;"τον ρωτάω αφού βλέπω πως η ουρά των αμαξιων είναι μέχρι κάτω.
-"Κόσμο εχει εννοείτε. Αλλά θα βρούμε θέση μην ανησυχείς."μου λέει σίγουρος.
Τόση σιγουριά ρε φίλε; Επειδή είναι ο Στέφανος όλοι θα του αφήσουν ελεύθερο τραπέζι για να κάτσει;
-"Καλημέρα Διονύση."λέει σε ένα αγοράκι της ηλικίας του.
-"Καλώς τον Στέφανο. Που είσαι ρε συ χάθηκες."Του λέει και τον αγκαλιάζει.
-"Τι χάθηκα ρε; Εδώ δεν ήμουν την προηγούμενη βδομάδα; Πώς πάνε οι δουλειές;"τον ρωτάει ο Στέφανος.
-"Καλά μωρέ όπως τα ξέρεις. Πολυκοσμία."Του απαντάει το αγόρι  και ρίχνει μια ματιά από εμενα.
Κάθομαι πίσω από τον Στέφανο.
Μου χαμογελάει αχνά και ανταποδίδω.
-"Απο εδώ η Φαίη."Του λέει και μου δίνει το χέρι του.
-"Χάρηκα " λέω χαμογελαστή στο πρόσωπο απέναντι μου.
-"Και από εδώ ο παιδικός μου φίλος Διονύσης."Ακούγεται ο Στέφανος.
-"Παρομοίως "απαντάει εκείνος.
-"Ρέ συ Διονύση θα μας βρεις κανένα τραπέζι;" τον ρωτάει ο Στέφανος.
Αα έτσι εξηγείτε γιατί ήταν τόσο σίγουρος!
-"Κοντα στην θάλασσα;"
-"Ναι άμα βρεις."
-"Ακολουθήστε με."Μας λεει και προχωράμε.
Μπαίνουμε μεσα και ο Διονύσης πηγαίνει κοντά σε ένα άλλο αγόρι.
Κάτι του λέει στο αυτί.
Ο φίλος του μας κάνει νόημα να τον ακολουθήσουμε.
Τότε βλέπουμε πως μια οικογένεια με δύο παιδιά σηκώνεται και φεύγει.
-"Φαίνεται ότι είστε πολύ τυχεροί."Μας λεει ο Διονύσης.
-"Χαχα...Είμαστε είμαστε. Λοιπόν εσύ κάθισε εδώ και εγώ πάω λίγο μέσα.Ερχομαι σε λιγάκι εντάξει;"μου λέει.
-"Οκευ,μην αργήσεις."
-"Ποτε δεν αργά πάντα κάνω γρήγορα " λέει και μου κλείνει το μάτι. Μετά από λίγο σκύβει και με φιλάει.
Απομακρύνεται λίγο και εγώ βγάζω το κινητό μου.
^ Ρέ που είσαι χάθηκες!^
Από Αναστασία.
^Φαιη απαντά^
Από Αναστασία.
^Με ενημέρωσε η μητέρα σου. Γιατί είσαι στον Στέφανο;^
Από Αναστασία.
^Πέρασα από την Άννα σήμερα! Τι είναι αυτά που μου είπε; ΕΣΥ ΚΑΙ Ο ΣΤΈΦΑΝΟΣ ΤΑ ΈΧΕΤΕ; ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΊΠΕΣ.^
Από Αναστασία.
^ΦΑΙΗ ΑΠΑΝΤΆ. ΘΈΛΩ ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΕΣ!!!^
Από Αναστασία.
Το κορίτσι στα μηνύματα είναι πρώτη!
^Θα σου το έλεγα.^
Της στέλνω.
Δηλαδή ο Στέφανος έχει πει για εμάς στην Άννα; και η Άννα το είπε στην Αναστασία;
Υπέροχα! Το έμαθε όλο το σχολείο!
Θεέ μου πρέπει να κρυφτώ. Θα με σκοτώσουν εφόσον έμαθαν  πως τα έχω με τον Στέφανο.
 Θα φύγω από την χώρα θα βάλω μια περούκα θα αλλάξω όνομα και τανταν θα ζήσω για πάντα!
Και τότε νιώθω ένα κούνημα. Σηκώνομαι και γυρνάω  να δω τι στο καλό ήταν αυτό...omagod τι είναι αυτό μάνα μου; Ένα παιδί δύο μέτρα, γαλάζια μάτια, κορμαρα και ξανθιά μαλλιά.
-"Oh I'm so sorry...my mistake."Λεει  με βρετανική προφορά.
Ώστε Άγγλος εε;
-"It's-it's okay."τραυλιζω.
Είδατε τραυλιζω ακόμα και στα αγγλικά! Τόσο νορμάλ άνθρωπος είμαι.
-" James. Nice to meet you."Λεει και τείνει το χέρι.
-"Fay" Απαντάω χαμηλόφωνα και του δίνω το χέρι μου
Τα αγγλικά μου σκίζουν το ξέρω!
-"Γειά σας."λέει από το πουθενά ο Στέφανος!
-"I have to go. See you "μου λέει ο James χωρίς να δίνει σημασία στον Στέφανο.
Κάθομαι κάτω στην καρέκλα με το κεφαλι μου να κοιτάει προς τα παπούτσια μου.

Stephen POV :
 
Αναρωτιέμαι της είπε ο μαλάκας και αυτή γέλαγε έτσι. Ε ρε θα κάνω σκηνή και δεν θέλω!
Ψάχνω στις τσέπες μου το πακέτο με τα τσιγάρα. Νομίζω είναι η κατάλληλη στιγμή αν θέλω να ηρεμήσω.
Ανάβω το τσιγάρο και παίρνω μια τζούρα από αυτό το 'ωραίο' δηλητήριο
Της ρίχνω μια ματιά που κοιτάζει προς τα κάτω.
Το πόδι μου κουνιέται νευρικά πάνω κάτω.
Αφήνω τον καπνό να σκορπιστει στον χώρο.
-"Τι θα πάρεις λοιπόν;"την ρωτάω όσο ήρεμα μπορώ.
-"Δεν ξέρω. Ότι πάρεις  και εσύ."Μου απαντάει χωρίς να με κοιτάξει.
-"Στέφανε; Απλά έπεσε πάνω μου τίποτα περισσότερο."μου λέει μετά στα γρήγορα.
Άμα φωνάξω τώρα αυτή θα φταίει να ξέρετε. Εγώ προσπαθώ να το αφήσω να περάσει.
-" Εντάξει " λέω.
-"Στέφανε αλήθεια σου λέω ορκίζομαι."
-"Εντάξει είπα Φαιη γάμα το τώρα!"της λέω λίγο φωναχτά.
Δεν γυρισε κάποιος αλλά ήταν φωναχτά.
-"Συγγνώμη."μου ζητάει
Παίρνω πάλι μια τζούρα από το τσιγάρο.
-"Μετά θα πάμε από το σπίτι να πάρεις τα ρούχα σου και φεύγουμε για Αθήνα."Την ενημερώνω και απλά νεύει.
-"Μπορούμε να κάτσουμε και άλλη μια μέρα. Είναι τόσο ωραία εδώ." Μου ζητάει.
-"Γιατί έχεις ραντεβού με τον Άγγλο;"την ειρωνεύομαι.
-"Στέφανε δεν εννοώ αυτό. Και σου είπα πως δεν ήταν τίποτα! Απλά έπεσε πάνω μου καταλάθος."μου φωνάζει ψιθυριστά.
-"Και που ξέρεις ότι έπεσε καταλάθος;" την ρωτάω.
Είναι μικρή και αθώα. Δεν πέφτουν όλοι καταλάθος πάνω μας ! Και ειδικά σε αυτή που είναι...καταλάβατε τι είναι...
-" Γιατί δεν είμαι όσο καχύποπτη όσο εσύ."Μου απαντάει.
-"Ποιος είπε ότι είμαι καχύποπτος;"
-"Α ναι Συγγνώμη! Είσαι ζηλιάρης!"
-"Όχι δεν είναι αλήθεια."
Που τα βρίσκει ρε μαλάκες;
-"Α ναι και γιατί συμπεριφερεσαι έτσι;"
-"Πώς συμπεριφερομαι;"
Αλήθεια ρε παιδιά πως συμπεριφερομαι ;
-"Στέφανε τελειώνε. Δεν είναι ώρα για παιχνίδια."
-"Μα δεν παίζω. Εκτός αν θες."
-"Όχι δεν θέλω! Και μην μου πετάς πονηρά σχόλια όταν μιλάμε! "
-"Ξέρεις κάτι ας το ξεχάσουμε!"της λέω για να σταματήσει να μιλάει. Είναι να μην πάρει μπρος γιατί μετά.
《Ναι αλλά αυτό την κάνει γλυκιά.》
Μόνο γλυκιά; Αξιολατρευτη!
-"Είσαι σίγουρος δεν θα μου αρχίσεις μετά με Αγγλία και δεν ξέρω εγώ τι άλλο τι!"
-"Όχι μην φοβάσαι. Όμως για να το ξεχάσω θα έρθω σπίτι σου αυτή την εβδομάδα."Της λέω.
-"Όχι! Πας καλά;!" Τσιρίζει.
-"Οοο έλα τώρα. Θα δεις θα περάσουμε ωραία."Της λέω
Σηκώνομαι κι πηγαίνω δίπλα της.
-"Όχι δεν θα έρθεις σπίτι μου. Φοβάμαι ότι θα μου κάνεις κακό. Ακόμα και αν είμαστε ζευγάρι."
Πηγαίνω κοντά στο αυτί της.
-"Δεν θα κάνω τίποτα κακό! Άλλωστε αργότερα μπορεί να με ευχαριστείς! "Της ψιθυριζω.
-"Αυτά τα σχόλια να μην έκανες."μου λέει κάνοντας μια αστεία γκριμάτσα.
-"Μωρό μου πάνε πακέτο μαζί μου δεν γίνεται να τα ξεχάσουμε."Της λέω πάλι ψιθυριστά στο αυτί.
Μάλιστα της δαγκωνω και μαλακά τον λοβο του αυτιού.
-"Είμαστε σε δημόσιο χώρο!"μου λέει ξαφνιασμένη.
Γελάω αχνά.
-"Ωραία πάμε στις τουαλέτες."τις λέω και πάω να σηκωθώ.
-"Στέφανε κάτσε κάτω δεν θα πάμε πουθενά."μου λέει με αυστηρό τόνο στην φωνή της.

By kleiw🌙