🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 31°🔥

-"Πείτε τώρα. Εννοώ συγγένεια έχετε γιατί μοιαζετε. "
-"Είμαστε..."αρχίζω να λέω.
-"Αδέρφια " Πετάγεται η Μαρία.
-"Τι?"ρωτάει εκείνος ξαφνιασμενος.
-"Τι τι; Αδερφές με όλη τη σημασία της λέξης. "Του απαντάει η Μαρία.
-"Πλάκα κάνετε τώρα έτσι;"ρωτάει γελώντας σαν χαζό. " Εννοώ ναι μοιαζετε αλλά είστε πολύ διαφορετικές. Θέλω να πω εσύ είσαι Ουάου και εσύ είσαι...Είσαι..."
Ρέ αί που να μου χαθείς θα με πεις εσύ 'είσαι...'
-"Εγώ να φεύγω εφόσον εγώ ΕΊΜΑΙ...."λέω και πάω να φύγω.
-"Ρέ γλαστρακι περίμενε δεν το εννοούσα έτσι. Απλώς...."εξηγεί και τον νιώθω πίσω μου αλλά μετά χάθηκε.
Πηγαίνω πάλι κοντά στα παιδιά.
Είχαν μαζευτεί γύρω από ένα τραπέζι και ποτήρια με σφηνάκια είτε μπύρες είχαν καλύψει το τραπέζι.
Ο ένας ήταν απέναντι από τον άλλον και κορίτσια και αγόρια και κάτι κάνανε.
-"Καλώς την Φαιη που χάθηκες εσυ;"με ρωταει η Αθανασία.
-"Εμ ήμουν τουαλέτα..."
-"Το ίδιο και ο Στέφανος. Τον συνάντησες μήπως;"
-"Μπα όχι."Της λέω χωρις να την βλέπω στα μάτια αλλά παρατηρώντας τον κόσμο γύρω μου.
-"Εμ είδα και την αδερφή σου...."
-"Και γω;"την ρωτάω.
Δηλαδή εγώ δεν έχω μάτια για να την δω.
-"Ρέ φαινόταν πολύ διαφορετική στο αμάξι όταν σας ρώτησα αλλά τώρα είστε όλοιδες " μου λέει.
-"Ναι. "
-"Πάντως να την έβλεπες με τι ύφος μίλαγε. Ούτε καν ανέφερε ότι είστε αδερφές. "
-"Μην ανησυχείς το έκανε τώρα "
-"Τι αλήθεια;Άρα τον είδες το Στέφανο. Πουλάκι μου!Πως το πήρε By the way? "
-"Ναι εντάξει τον είδα. Ψύχραιμος ήταν πριν φύγω εννοώ δεν μας πίστευε αλλά εντάξει."
-"Μάλιστα. "
-" Η Αθηνά που είναι;"την ρωτάω και μου δείχνει με δάκτυλο προς το μέρος της.
Πηγαίνουμε κοντά της και μας χαμογελάει.
-"Δεν έχω περάσει πιο ωραία από ποτέ."Μας φωνάζει και πίνει μια γουλιά από την μπύρα της.
《Αυτό δεν είναι γουλιά γλυκιά μου. Ολόκληρο μπουκάλι ήπιε.》
Καλά έκανε το κορίτσι. Γενέθλια έχει.
《Ωραία γενέθλια με εμετούς και πονοκεφάλους την άλλη μέρα. Χωρίς να θυμάσαι τίποτα!》
Ναι εδώ έχεις δίκιο.
Πηγαίνω και τις παίρνω το μπουκάλι.
Με κοιτάει παραξενεμενη.
-"Απλά μην πιεις άλλο. "Της λέω εγώ.
-"Έλα να παίξεις και εσύ. "Μου λέει και με τραβάει από το χέρι.
Τι να παίξω δηλαδή;
-"Λοιπόν θέλουμε ένα αγόρι για τη Φαίη. "
Και βλέπω ένα χέρι που σηκώνεται.
Ποιος είναι αυτός καλέ;
-"Εγώ " λέει και έρχεται πιο κοντά.
-"Γειά σου και πάλι. "Μου λέει με αυτό το πρόστυχο ύφος.
Γιατί ο Πέτρος τα Κάνει όλα αυτά; Ας κάτσει κάπου.
-"Λοιπόν τους κανόνες τους ξέρετε ήδη. Οπότε πάμε...3...2....1..Πάμε. "λέει η Αθηνά μεθυσμένη.
-"Κάτσε τι ποιος κανόνες δεν ήμουν καν εδώ. Περιμένετε καλέ!!"λέω φωναχτά αλλά όλοι κοιτάζουν τον Πέτρο που πίνει τα σφηνάκια το ένα μετά το άλλο.
Άρα αυτό πρέπει να κάνω να πιω τα σφηνάκια; Χωρίς άλλο να σκέφτομαι αρχίζω να κατεβάζω τα σφηνάκια.
Καλέ αυτά καίνε τον λαιμό.
Πνίγομαι λιγάκι.
-"Θα περάσουμε ωραία σήμερα σπίτι μου."Ακούγεται ο ανώμαλος απέναντι.
-"Κάτσε τι εννο....;"
-"Και ο Πέτρος νικητής! Φαιη καλά να περάσεις σπίτι του."Με διακόπτει η Αθηνά.
Ποιο σπίτι καλέ; Γιατί τα έχω χαμένα;
-"Θες να φύγουμε από τώρα η να ποιο κάνα δυο ποτάκια ακόμα;" λέει και η ανάσα του μυρίζει ήδη ποτό.
Ιου δηλαδή.
Εγώ όμως ακόμα δεν έχω καταλάβει....
Φεύγω από εκεί. Και μπορώ να πω πως είμαι λίγο,λιγουλάκι μωρέ ζαλισμένη. Τοσο δα μωρέ.....
-"Όρθια."λέει το αγόρι στο οποίο παραπατησα καταλάθος.
-"Συγγνώμη."Του ζητάω και κοιτάζω πάνω. Είναι και ψηλός πανάθεμα τον.
-"Ω το διαβολάκι. "Του λέω και του πειράζω την μύτη έτσι παιχνιδιάρικα.
-"Άμα δεν θες μην πας. "Λέει σοβαρός.
-"Που;"
-"Έλα μαζί μου. "Μου λέει και με τραβάει.
Βγαίνουμε έξω από το κτήριο και η διαφορά θερμοκρασίας είναι εμφανές. Κάνει κρύο....
-"Κοίτα δεν χρειάζεται να πας στο σπίτι του Πέτρου άμα δεν θες. "
-"Μα οι κανόνες αλλά...."
-"Χεσε τους κανόνες μια φορά γαμώτο σου."
Αυτός τώρα γιατί θυμωσε;
-"Μα γιατί;"
-"Φαίη απλά άμα δεν θες μην πας δεν θα το ξαναπώ. "Λέει λίγο δυνατά και πηγαίνει πάλι μέσα.
Ναι τον βλάκα εμένα με άφησε απέξω.
Αι στο καλό.
Μπαίνω πάλι μέσα. Τι χαζή είμαι να κάτσω εκεί;είχα ήδη παγώσει.
-"Σας είδα. Τι σου είπε;"έρχεται ξαφνικά από πίσω μου η Αθανασία τρομάζοντας με.
-"Ιιι...Πας καλά κοριτσάκι μου; ΜΕ έχεις ζαλίσει. "Της φωνάζω.
-"Έλα πες μου. "
Πο σαν μικρό παιδί κάνει.
-"Απλά μου είπε πως άμα δεν θέλω να μην πάω στο σπίτι του Πέτρου. "
-"Ζηλεύει!"λέει σιγουροτατη.
Ποοοο παιδιά η τύπισσα δεν παίζεται θέλετε μάντη; ΕΔΩ στην Αθανασία.
-"Έλα πως το βρήκες;"την ειρωνεύομαι.
-"Ζηλεύει ζηλεύει!!"τραγουδάει μέσα στο κλαμπακι. Πάλι καλά δεν ακούγεται από την μουσική.
-"Και εγώ σου λέω όχι απλώς κάτι έγινε στις τουαλέτες πριν και έτυχε να το καταλάβει."
Και τότε γουρλωνει τα μάτια της. Εγώ τι θέλω και μιλάω μου λέτε;
-"Τι έγινε στις τουαλέτες;"
《Άγριος παθιασμένος έρωτας.》
Ιου....
-"Νομίζω παρατηρείς την κατάσταση του Πέτρου."
-"Ναι είναι μεθυσμένος. Όπα Wait μην μου πεις πως πήγε να σε φιλήσει."
-"Μακάρι. Πήγε να κάνει κάτι χειρότερο. Λες και ήμουν από αυτές του δρόμου."
-"Τι λες Θεέ μου τώρα θα δει. Τόσα  χρόνια σε ζαλίζει και τώρα αυτό; όχι αγάπη μου."λέει και ξεκινάει προς εκείνον.
-"Έλα εδώ περίμενε. Άστο ξέχνα το. "
-"Δεν θα πας σπίτι του. "Μου λέει αυστηρά.
-"Ούτε καν. "Της απαντάω. Νομίζω είναι εμφανές ότι δεν θέλω να πάω.
-"Να σου πω τώρα κάτι άλλο που μου πέρασε από το μυαλό;"με ρωταει και γελάει σαν χαζοχαρουμενο.
Πάλι βλακεια θα πετάξει 😑
Νευω το κεφάλι μου.
-"Προσπαθεί να σε προστατέψει. Αυτό είναι τόσο γλυκό. Αι στο καλό..."λέει και σκουπίζει τα ψεύτικα δάκρυα της.
-"Ε αυτό ήταν. Άμα ξαναπείς τόσο δα λεξούλα δεν σου ξαναμιλάω. Στο ορκίζομαι."την απειλώ.
-"Όχι καλά σκάω. "

[......]

Η ώρα είναι 4 τα ξημερώματα και εγώ παίζει να είμαι η μόνη που έχει κουραστεί. Και λίγο η Αθηνά.
-"Παιδιά φεύγουμε δεν αντέχω άλλο. "Τους λέει και νευουν.
-"Πάμε έξω να περιμένουμε "λέει σε εμάς τα κορίτσια.
Μετά από λίγο βγαίνουν και τα αγόρια της παρέας.
-"Εμείς να πηγαίνουμε;"έρχεται και με πιάνει από το χέρι ο Πέτρος.
-"Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ. "Του λέω και παίρνω το χέρι μου.
-"Ασχημόπαπο..."λέει.
-Δεν θέλω να έρθω. Καλύτερα να βγούμε ένα σινεμά. "Του λέω και τότε έρχεται και με τραβάει δυνατά από το μπράτσο.
-"Ει εί ει. Αφού σου είπε πως δεν θελει να έρθει."Πετάγεται στα ξαφνικά μπροστά του...

By kleiw🌙