🔥Κεφάλαιο 42°🔥

5.1K 486 25
                                    

Της σηκώνω το πρόσωπο και ορμάω στα χείλη της.
《Είσαι σίγουρος πως ακόμα δεν την έχεις ερωτευτεί;》
Γαμωτο όσο και αν δεν θέλω νομίζω την ερωτεύτηκα.

Συνεχίζω να την φιλάω στο στόμα και η διαδρομή μου συνεχίζει έως την κλειδα του λαιμού της.
Εκείνη παίζει με τα μαλλιά μου και μπορώ να πω πως μαρεσει.
-"Στέφανε,μ - μπορεί να έρθουν τα π-παιδια."
-"Ας τους να χτυπάνε."Απαντάω μέσα από μια μικρή διακοπή.
-"Και η μητέρα μου;"
Εκεί ξενερώνω!  Κορίτσι μου άσε με κάνω κάτι πάνω σου. Θα σου αρέσει, σταμάτα να με διακόπτεις.
-"Απλά Σταμάτα γαμωτο."Της λέω και κλείνω το στομα της με ένα γλωσσοφιλο.
Δαγκωνω ελαφρά το κάτω χείλος της και εκείνη αναστενάζει λιγάκι.
-"Στέφανε δεν μπορώ. Δεν είναι σαν τις άλλες που είχες παλιά. Ούτε one stand night πως το λένε ούτε το πολύ 3 βδομάδες και μετά μην την είδατε." Λέει και τα χαρακτηριστικα του προσώπου της έχουν αγριέψει.
Χαμογελάω λιγάκι με το one night stand.
 -"Είναι one night stand. "Την διορθώνω.
-"Έστω αυτό. Συγγνώμη αλλά δεν μπορώ."
-"Απλά λιγάκι να σκάσεις; Στο ζητάω ειλικρινά. Αφού σαρεσει! " της λέω και με χτυπάει στο μπράτσο.
-"Είσαι γουρούνι!"μου φωνάζει.
-"Το ξέρω. Τώρα σους!" Της λέω και με τον δείκτη μου ακουμπάω τα χείλη της.
Κατεβάζω λίγο την μπλούζα της από την πλευρά του αριστερού της ώμου. 
Την παρατηρώ μια φορά που τινάζεται λίγο. Τότε βλέπω το δέρμα της που έχει ανατριχιάσει. Χαμογελάω καθώς δίνω και το τελευταίο φιλί ψηλά στον λαιμό της.

Fay's POV :

Δεν το πιστεύω ότι έπεσα τόσο χαμηλά. Δεν νιώθω τίποτα για εκείνον γιατί να το κάνω αυτό; ΓΙΑΤΊ;
Εγώ το είπα ο Διαόλος μεταμορφωμένος είναι. Το είδα εγώ από την πρώτη στιγμή.
Γιατί να με παιδεύει έτσι. Αφού πότε εμείς δεν θα έχουμε τίποτα. Απλά μια άλλη περιπέτεια του θα είμαι. Αλλά δεν θα το επιτρέψω.
Επιτέλους απομακρύνεται και μου γυρνάει το κεφάλι προς τα δεξιά. Μου πιάνει μια τούφα από το μαλλί μου και την βάζει πίσω από το αυτί.
-"Έχω κάτι;" τον ρωτάω.
Ωχ ναι η πιπιλιες γαμώτο!
-"Εκτός από τις προηγούμενες πιπιλιες μερικές καινούριες " λέει περήφανος για την πράξη του.
Μωρέ και εγώ θα είμαι περήφανη άμα τον σφάξω και το πετάξω στην θάλασσα αλλά δεν είμαι τόσο κακιά.
-"Δεν σε πιστεύω! Ξέρεις μένω με την μητέρα μου! Δεύτερον φοράω πιτζάμες με ανοιχτό λαιμό και δεύτερον έχω και φίλες" του λεω μπας και τα έχει ξεχάσει ο ανώμαλος! .
-"Ε και; Και εγω έχω οικογένεια φίλους. Θες να μου κάνεις και εσύ μερικές έτσι για να είμαστε πατσι;"
Θεε μου τι άλλο θα ακούσω.
-"Πας καλά;"τον ρωτάω.
Προσπαθώ να κατέβω από τον πάγκο και αισθάνομαι το χέρι του να πιέζει την μέση μου φέρνοντας τα σώματα μας πιο κοντά.
-"Κάτσε να βοηθήσω " μου λέει.
-"Καλύτερα να πάω να φέρω σκούπα."Του λέω και φεύγω.
-"Οκευ." Λέει και βγαίνουμε και οι δυο από την κουζίνα. Αυτός πηγαίνει στο σαλόνι και εγώ στην αποθήκη να πάρω σκούπα.
Λίγο αργότερα γυρνάω και βλέπω τον 'αγαπητό' διαόλο /Στέφανο να έχει κάνει χαλαρός στον καναπέ με το κινητό στο χέρι.
Τότε χτυπάει το κουδούνι.
-"Πηγαίνε άνοιξε λίγο σε παρακαλώ."Του ζητάω αλλά εκείνος τίποτα.
-"Ευχαριστώ πάρα πολύ! "Τον ειρωνεύομαι και πηγαίνω η ίδια.
-"Καλώς τους." Λέω στα παιδιά και κάθονται και εκείνη χαλαροί.
-"Γειά" λέει ο Στέφανος και η άλλοι απαντάνε ένα απλό Γειά.
Αυτό σημαίνει διάλογος άμα δεν καταλάβατε. (Ειρωνεία)
-" Τόσο νωρίς με την νοικοκυριά;"ρωτάει η Αθανασία γελώντας.
-"Σταμάτα και έλα μέσα " της λέω και σηκώνεται.
Αντιδράει λιγάκι αλλά κάνει πίσω και σηκώνεται.
-"Γιατί έχει γυαλιά;" με ρωταει
-"Ατύχημα."
-"Πάλι;" αναστενάζει.
-"Όχι τέτοιο ατύχημα! "Της λέω βγάζοντας από το μυαλό της την ιδέα πως εγώ και ο Στέφανος κάναμε κάτι.
《Που κάνατε》
Ναι κάναμε αλλά δεν θα το πω.
-" Σκάσε ρε δεν εννοούσα κάτι πονηρό."μου λέει πιο μετά.
-"Καλάα..."Της λέω λίγο μετά. Είμαι σίγουρη πως αυτό σκεφτόταν!
Μαζεύω το γυαλί που έχει σκορπιστει παντού.
Ελπίζω να μην με βρει κανένα στο πόδι.
-"Άντε πάμε μέσα τώρα."Μου λέει και αφήνω τα πράγματα στην κουζίνα.
-"Καλώς τα κορίτσια."λέει ο Σταύρος ενώ ο άλλος ακόμα στο κινητό.
Ε άντε μου στο διαόλο!
-"Πρέπει να φύγω. Θα τα ξαναπούμε αύριο ή εκτός και αν θέλετε να πάμε σήμερα κάπου. Κανόνισα και με τα παιδιά. Άμα  θέλετε ελάτε."Μας λεει .
-"Μπα άσε πήγαινε να ξαναπερασεις ωραία με τις ρωσιδες. Εξάλλου εγώ έχω φροντιστήριο και μετά μαθήματα να κάνω μπάνιο άστα!  Καλά να περάσεις με τις ρωσιδες."Του λέω με ψεύτικο χαμόγελο.
-" Σήμερα νομίζω θα είναι Ιταλίδες." Μου λέει και μου έρχεται να του κοπανήσω το ξύλινο τραπεζάκι στο κεφάλι.
Κάποιοι θα το πουν σίγουρα ζηλεια αλλά δεν είναι. Ξέρω τον ευατό μου. Βάζω το χέρι μου στην φωτιά πως αυτό δεν είναι ζηλεια.
-"Μάλιστα."Απαντάω και του δείχνω την πόρτα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο για να πούμε so ariverdechi...
Καθώς απομακρυνομαστε λίγο από το σαλόνι έρχεται κοντά μου και μου ψιθυρίζει κάτι στο αυτί.
-"Σήμερα θα έρθεις θες δεν θες. Θα περάσουμε υπέροχα οι δυο μας. Στο υπόσχομαι."μου λέει και ανατριχιάζω.
Αι στο καλό πια. Πως είχα εγώ γι αυτόν κάποτε αισθήματα;
《Κι τώρα.》
Όχι κάνεις λάθος.
Πριν φύγει ενώνει τα χείλη μας και με φιλάει.
Κουνάω λίγο το κεφάλι μου για να το συνηδιτοποιησω.
Εμ μόλις με φίλησε;
《Σε έχει φιλήσει και άλλες φορές.》
Εννοώ για να αποχαιρετήσει.
《Ααα.. Τότε ναι σε φίλησε》
Έλα Χριστός και Παναγία μου!

By kleiw🌙

🔥❌Playing with Fire❌🔥Donde viven las historias. Descúbrelo ahora