🔥❌Playing with Fire❌🔥

🔥Κεφάλαιο 51°🔥

-"Και τι σημαίνουν αυτά τα γράμματα; Σε ποια γλώσσα είναι;"
Ε ρε παιδάκι μου και εσύ τώρα τι τις θες τις λεπτομέρειες! 😑
《Εξηγήσεις θέλει το παιδί δώστες του.》
Οο Κατίνα δεν η κατάλληλη στιγμή να εμφανιστείς
-"Λοιπόν;"με ρωταει περιμένοντας μια απάντηση...

-"Εε..Αυτά είναι...Ε τίποτα μωρέ μια βλακεια."προσπαθώ να πω.
-"Και τι βλακεια είναι αυτή. Πάντως έχω εντυπωσιαστει. Το γλαστρακι τατουάζ; Ουάου "
-"Ξέρεις επειδή φόραγα σιδεράκια,γυαλιά και παίρνω καλούς βαθμούς δεν σημαίνει ότι δεν είχα  ζωή. Δεν καθόμουν όλη μέρα πάνω από τα βιβλία και διάβαζα σαν μανιακή. Εβγαινα με τις φίλες μου και κάναμε βλακειες! "Λέω τσαντισμένη.
Δηλαδή τι τώρα; Εγώ φταίω; Επειδή μου έβγαλε ένα όνομα δεν σημαίνει ντε και καλά ότι ισχύει.
-"Καλά μωρέ οχου. Αλλά ακόμα δεν μου είπες για το τατουάζ. Τι σημαίνει, γιατί το έκανες;Σίγουρα κρύβει μια ιστορία ή ένα όνομα. "Λέει και με κοιτάζει χαμογελαστος.
-"Ξέρεις και τα δικά μου έχουν ιστορίες. Να σου τις πω μια μέρα. Τώρα όμως πες εσύ."συνεχίζει.
-"Καταρχάς η μητέρα μου δεν το ξέρει κακομοίρη μου μην σου ξεφύγει κάτι! "Τον προειδοποιώ.
-"Αλήθεια;"με ρωταει έκπληκτος.
-"Ναι!πας καλά δεν θα ζούσα τώρα."
-"Οκευ ναι λογικό. Είναι λίγο παλαιών αρχών η μητέρα παρεπιπτοντως;"
-"Λίγο; ΠΟΛΎ αλλά δεν ξέρω τι έχει πάθει με εσένα. Εννοώ αυτό το διάστημα έχει χαλαρώσει πάρα πολύ."Του λέω και αρχίζει να γελαει.
-"Συνέχισε."μου λέει εννοώντας την ιστορία για το τατουάζ.
-"Ήμουν 16,περίπου τέτοια εποχή και ήμουν με την Αθανασία. Είχαμε πάει σε ένα πάρτι. Το είχαν διοργανώσει τα κρας μας. Ξέρεις δεν μπορούμε να το αρνηθούμε.  Μεθυσαμε και ξέρεις τις εξυπνάδες που λέει η Αθανασία όταν είναι μεθυσμένη. Είπε λοιπόν: θέλω τατουάζ το όνομα του εδώ..Και εννοούσε κάτω από το στήθος της. Εγώ σαν ηλίθια συμφώνησα και είπα πως θέλω και εγώ το ίδιο..."
-"Εχεις και εσύ πιο πάνω;"με ρωταει με τα μάτια του να λάμπουν.
-"Στέφανε. Μην είσαι τόσο χαζός. Δεν ήμουν τόσο μεθυσμένη να κάνω τατουάζ κάτω από το στήθος μου. Τέλος πάντων. Είχε εκείνη ένα φίλο με τον οποίο τα κανόνισε όλα. Ε πήγαμε το κάναμε και την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε με αυτά. Δεν το θυμόμασταν βέβαια αλλά όταν μπήκα για μπάνιο είδα κάτι αραβικά γράμματα πάνω μου. Και ναι αυτό..." του λέω.
-"Εχεις τατουάζ το όνομα μου ;"λέει.
-"Είσαι χαζό παιδάκι μου; Είναι αλλουνού. Εξάλλου εσύ που κολλας; Εσένα σε μισούσα."Του λέω.
-"Έλα ρε Φαιη τώρα. Πάρτι έχω κάνει και εγώ. Έχεις έρθει Μάλιστα. Και παλιότερα μην ξεχνάμε πως ήσουν ερωτευμένη μαζί μου."
-"Στέφανε δεν είσαι ο μόνος. Υπήρχαν και άλλοι. Βασικά άλλος ένας πριν από εσένα. Υπέροχος..πρίγκηπας αληθινός."Τον συγκρίνω με άλλον.
-"Δηλαδή δεν είμαι ο πρώτος σου;"ρωτάει απογοητευμένος .
《Θα του πεις και άλλα ψέματα;》
Γιατί ποτέ είπα;
《Φαίη όλοι μας ξέρουμε πως δεν είχες αγόρι πριν από τον Στέφανο. Και το τατουάζ γράφει το όνομα του στα αραβικά.》
Σταμάτααα υποτίθεται πως ήταν μυστικό.
Αμάν ρε Κατίνα.
-"Όχι εννοείτε."
Βλέπω που στράβωσε λίγο τα μουτράκια του.
-"Ναι αλλά μπορώ να γίνω. Μπορώ να σε κάνω να ξεχάσεις όλους τους άλλους μαλάκες."μου λέει και με πλησιάζει.
-"Όπα όπα σιγά. Τώρα ύπνο γιατί νυστάζω."Του λεω και γυρνάω την πλάτη μου.
-"Όχι θέλω να μάθω και άλλα. Άμα βγάλουμε την μπλουζίτσα θα έχεις και άλλα τατουάζ;"με ρωταει και σηκώνει την μπλούζα.
Γρήγορα την κατεβάζω.
-"Θα δούμε στην πορεία! "Του λέει σοβαρή.
-"Ιιι μαλάκες έχει και άλλα.  Θέλω να τα δω. Φαιη γύρνα. Έλα Φαιη θέλω να δω τα τατουάζ " κάνει σαν μικρό παιδάκι.
-"Κοίτα και εγώ θέλω να δω τα τατουάζ σου αλλά δεν κάνω έτσι."Του λέω και βγάζει την μπλούζα του
-"Εεε τι κάνεις βάλτο πάλι!"του τσιρίζω όταν αρχίζει να βγάζει το παντελόνι.
-"Εσύ δεν ήθελες να δεις τα τατουάζ. Εε σου δείχνω τα τατουάζ και αφού έχω παντού γιατί να μην τα δεις. Παντού όμως " Τονίζει την τελευταία φράση.
《Παντού παντού εε;😌😏》
Τι λες μαρη και συ;
-"Ανώμαλο πορνιδιο της κοινωνίας δεν το εννοούσα."Του φωνάζω και αυτός γελάει με την αντίδραση μου.
-"Εγώ πάντως προσφέρθηκα τώρα εσύ μένεις να μου δείξεις τα τατουάζ." Επιμένει παιδιά.
-"Αλλά φορά." Λέω.
-"Τώρα. Έλα σήκω. Κάτσε να σε βοηθήσω να βγάλεις την μπλούζα."μου λέει και ακουμπάει την άκρη της μπλούζας. -"Μην τολμήσεις! Είπα άλλη φορά και θα το κάνω. Τώρα ύπνος. Παρακαλώ."Του ζητάω με γλυκά ματάκια.
-" Μα ο αλλος τα εχει δει τα τατουάζ εγώ γιατί όχι; Πφφ. Καλά άντε ύπνος."λέει και έρχεται κοντά μου.
Γυρίζω την πλάτη μου και τότε νιώθω το ζεστό του δέρμα δίπλα από την πλάτη μου. Καταπίνω με δυσκολία το σάλιο μου.
Περνάει και το χέρι από την μέση μου.
Κόλαση.
-"Εσ-εσυ έτσι θα κοιμηθείς;"τον ρωτάω τραυλιζοντας.
-"Ναι γιατι τι έχω;"
-"Τι - τίποτα."
-"Καληνύχτα."
-"Καληνύχτα" του απαντάω και εγώ

Επόμενο πρωί.

Οι ακτίνες του ήλιου συναντανε τα μάτια μου. Γαμώτο πάλι ξέχασα να κλείσω μπατζουρια.
Γιατί ρε..Για μισό.. Δεν βρίσκομαι στο δωμάτιο μου. Βλέπω λίγο από το παράθυρο και θυμάμαι πως βρίσκομαι στο σπιτάκι μαζί με τον Στέφανο.
Σηκώνομαι σιγά σιγά για να μην ξυπνήσω τον άλλον.
Τι στο καλό; Που είναι ο Στέφανος;
-"Στεφανεε;"Φωνάζω μέσα στο σπίτι.
-"Ρέ Στεφανεε. Είσαι σπίτι;"ξαναρωτάω.
Που πήγε πάλι;
Κοιτάζω το ρολόι και βλέπω πως είναι 9.
Που μπορεί να πήγε ο άνθρωπος τόσο νωρίς;

? POV  (😈)

-"Έλα ρε επιτέλους ήρθες.Αντε πήγαινε μέσα " Ακούγεται πίσω από την πόρτα.
Σε λίγα δεύτερα η πόρτα χτυπάει και ο Ερνέστο, Αρνεστο πως στον διαόλο τον λένε,την ανοίγει.
Μπαίνουν  και οι 5 μέσα. Ο ένας δίπλα στον άλλον.
-"Κοίτα.."αρχίζει και λέει ο πρώτος μαλάκας της παρέας.
Γρήγορα όμως ο Ερνέστο τον χτυπάει με τον αγκώνα.
-"Μπορείς να αφήσεις το εμπόρευμα και να φύγεις."Τους λέω.
Ο ένας τους ο πιο δειλός, πλησιάζει και το αφήνει  δίπλα στο γραφείο.
-"Ελπίζω να μην μας ξαναχρειαστεις."λέει άγρια ο μαλάκας παλι.
Γελάω υποτιμητικά.
-"Αλλιώς τι; Φύγε καλύτερα και μην το συνεχίζεις. Αλλιώς  δεν θα σε δει και στα καλύτερα σου. Κατάλαβες τι εννοώ. "Τον απειλώ.
Γουρλωνει τα μάτια του απέναντι μου. Παρατηρώ πως έχει σφίξει της γροθιές.
-"Ποιος;" ρωτάει ένα φίλος τους. Που μόνο φίλος δεν είναι. Το ξέρουν όμως αυτοί τις πουστιες που κάνει πίσω από την πλάτη τους; Δεν το ξέρουν.
-"Δεν χρειάζεται να ξέρουμε τα προσωπικά του."λέει  και το τσιράκι του μαλάκα.
-"Πάμε να φύγουμε ρε."λέει και μου αδειάζουν το δωμάτιο.
Παίρνω ένα τσιγάρο και το ανάβω. Παίρνω μια τζούρα και σιγά αφήνω τον καπνό να σκορπιστει.
Τον τελευταίο καιρό έχουν αρχίσει να μου σπάνε τα νεύρα. Δεν είναι σωστή η ποσότητα ή δεν υπάρχει καθόλου ποσότητα. Έχουν αρχίσει και να απειλούν
Κάτι πρέπει να κάνουμε για αυτό. Και μια είναι η λύση.

By kleiw🌙