Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 22

(Felix POV)

"Wendy!" Ik keek op toen ik Joshua's stem hoorde. Ik zag hem naar Wendy toe rennen en haar een knuffel geven.

"Ik was zo bang toen jullie weg waren." zei Joshua toen hij Wendy losliet.

"Begroet je niet eerst je beste vriend?" vroeg ik aan Joshua met een grijns op mijn gezicht.

Joshua keek ongemakkelijk op. "Aah, je hebt gelijk." zei hij en hij gaf mij ook een knuffel. Was er iets aan de hand met hem?

"Ik heb jullie echt gemist." zei Joshua daarna. "School is echt saai zonder jullie, ik had nu alleen Woozi."

Ik lachte. "Zullen we boven gaan gamen, of zoiets?"

Joshua keek me weer aan met een rare blik. "Kunnen we niet gewoon hier blijven?" vroeg hij.

"Wat is er aan de hand met je?" vroeg ik met een ongelovige blik. Sinds wanneer wilde hij niet gamen?

"Er is niets." toen viel zijn blik op Tao en Xiumin. "Ik zag gewoon dat zij al aan het gamen waren."

Hij had dat drie seconden geleden nog niet eens gezien, er moest iets met hem aan de hand zijn.

Plotseling stond Mina naast ons. "Ach, zij zitten er al lang genoeg achter. Tao, Xiumin kom er eens achter vandaan en ga je gedragen naar je leeftijd!" riep ze. "Gaan jullie maar." glimlachte ze daarna naar ons.

"Thanks, mam." zei ik en ik wilde Joshua meetrekken, maar hij liep niet mee. Toen ik me omdraaide zag ik dat hij aan het kijken was naar Wendy.

Ik sloeg mijn hand tegen mijn voorhoofd. Dit kon je niet menen...

(Kai POV)

Ik nam een slok van mijn koffie en keek rond. Ik voelde me zo naar.

EXO was weer bij elkaar en ik zat hier alleen. Ik had daar bij kunnen zijn, als ik niet zo egoïstisch was geweest.

Ik wist toch allang dat het niets kon worden tussen Mina en mij? Waarom probeerde ik het dan nog?

Elke keer als ik haar zag voelde ik een aantrekkingskracht en... pijn.

Pijn omdat ze al getrouwd is.

Af en toe probeer ik me te bedenken hoe het zou zijn als ik mijn allereerste kans niet had verpest. Zouden we dan samen zijn? Zou ik dan met haar getrouwd zijn?

Soms wou ik echt dat ik haar nooit had ontmoet, dan had ik nooit door deze pijn moeten gaan.

Elke keer als ik Jimin zie, voel ik die jaloezie weer opkomen. Zodra ze samen zijn, wens ik weer om hem te kunnen zijn.

Waarom heb ik het ooit zo kunnen verpesten?

Had ik haar maar nooit ontmoet...

(Mark POV)

"Ze zijn vrij." ik glimlachte naar Yara, terwijl ik mijn telefoon weglegde. "En Sehun is weer opgepakt."

Yara keek opgelucht. Ze was ontzettend bang geweest dat Sehun haar ook wilde terugpakken.

"Wie zijn vrij?" Onze jongste zoon Vernon  kwam naar binnen gelopen.

"En wie is Sehun?" Vroeg Seungkwan die achter hem aan kwam gelopen.

"Je vrienden." zei Yara. Nu konden we het ze natuurlijk wel vertellen, zonder dat ze zich zorgen hoefden te maken over dat ze ook ontvoerd konden worden. Ik vertelde ze het hele verhaal.

"Ow, vandaar dat ze niet op school waren." knikte Seungkwan uiteindelijk. "Gaan we morgen dan wel naar Wendy's verjaardag?"

Ik keek op. "Ja, natuurlijk." zei ik.