Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 77

(Baekhyun POV)

Voorzichtig deed ik weer een stap naar achteren. Ik keek naar Soo Hee's gezicht dat nu enigszins rood was. Ik legde mijn hand op haar wang en keek haar in de ogen.

"S-soo Hee..." Ik kon niet eens verder, omdat ik begon te stotteren. Waarom sloeg ik altijd zo dicht bij haar?

Soo Hee keek me vragend aan en ik beantwoordde haar blik. "Zou  je... Zou je mijn vriendin willen zijn?"

Ik keek naar de grond en ik voelde mijn wangen rood worden, maar het bleef stil. Geen antwoord? Is dat goed of slecht?

Ik tilde mijn hoofd een stukje op en keek naar Soo Hee. Ze keek bedenkelijk. Toen ze mijn blik zag schraapte ze haar keel. "Baekhyun, ik vind je echt heel leuk en ik wil het heel graag proberen, maar.... Ik hoop dat ik je kan vertrouwen."

Ik knikte snel met mijn hoofd. "Ik ben veranderd! Serieus! Ik zou nooit op jou vreemd kunnen gaan!"

Soo Hee glimlachte. "Dus wel op een andere vrouw?"

"Welke andere vrouwen? Ik kan alleen jou zien." zei ik, terwijl ik haar in de ogen aankeek.

Soo Hee grinnikte. "Oh, smooth."

Ik glimlachte. "Maar... Zou je kunnen antwoorden?"

Toen Soo Hee mijn onzekere blik zag, knikte ze. "Ik geloof je. Natuurlijk wil ik je vriendin zijn."

Er brak een grote glimlach op mijn gezicht door. Voor het eerst na al die jaren kon ik haar ik haar eindelijk weer in mijn armen sluiten en kon ik tegen iedereen zeggen dat ze van mij is.

(Jimin POV)

Ik denk dat het tijd is. Tijd om terug te gaan. Ik mis Mina zoveel. Haar lach en de manier waarop ze tegen me praat. Ik besef het me nu pas echt, maar.... Ik heb haar nodig. Meer dan ooit. Het is alsof er in het moment dat we uit elkaar waren iets gebeurde wat onze relatie alleen maar sterker heeft gemaakt, want ik moet bij haar zijn.

Ik stond resoluut op van de bank. "Jackson, ik ga er vandoor."

Jackson keek verbaasd op van zijn telefoon. "Waarheen?"

Ik gaf hem een dramatische blik. "Naar huis."

Jackson stond op van de bank en legde zijn hand op mijn schouder. Hij keek me wantrouwend aan. "Jimin, ben je weer dronken?" vroeg hij.

Ik schudde mijn hoofd en fronste. "Nee! Ik probeerde het moment gewoon dramatischer te maken, zoals het altijd in drama's gebeurd."

Jackson rolde zijn ogen. "Dan ben je gewoon een slechte acteur."

"Dat moet jij zeggen!" riep ik en ik trok mijn schoenen aan. Ik ging naar huis.