Hoofdstuk 76

97 10 18
                                    

(Wendy POV)

De zwemtraining kon elk moment begonnen en we stonden op de kant te wachten op onze trainer, T.O.P. Hij kon elk moment aan komen.

Ik stond naast Joshua, die mijn hand beschermend vasthield. Ik keek naar zijn blik en zag dat hij schichtig heen en weer keek naar Lucas en Johnny. Was het wel een leugen geweest? Als het zo was zou hij er toch niet zo in op zijn gegaan?

Changbin en Woojin kwamen naast ons staan, maar Joshua leek het niet op te merken, sinds hij wantrouwend naar Lucas aan het staren was.

"Hey, Wendy!" zei Changbin met een glimlach. "Bevalt de zwemtraining je een beetje?"

Ik knikte. "Zeker. Hoe weet je mijn naam eigenlijk?"

Ik besefte dat ik hem nog nooit eerder had gesproken, dus ik had niet verwacht dat hij mijn naam kende.

"Ik ben één van de beste vrienden van Felix."

Toen keek Joshua op. "Ik ben de beste vriend van Felix." zei hij.

Ik zuchtte. Moest hij altijd zo jaloers zijn over alles? Ik gaf Changbin en Woojin een spijtige blik en ze lachten alleen maar.

"Maar even serieus, wat doen jullie hier?" vroeg Joshua toen.

Woojin fronste. "We zijn gewoon even sociaal aan het doen. Problemen mee?"

Joshua knikte. "Wel bij mijn vriendin in de buurt."

Chanbin en Woojin's  ogen werden groot en ik lachte stiekem. Hadden ze dat echt nog niet doorgehad na Joshua's gedrag?

"Je date je beste vriend's zusje?" vroeg Woojin geschrokken.

Joshua knikte. "Hoezo?"

"Woojin wilde gewoon de eerste zijn." Chanbin maakte een grap en Woojin's gezicht werd rood. "Super grappig weer Changbin." mompelde hij.

De training begon en ik moest weer in de baan bij Lucas. Lucas glimlachte naar me en we sprongen het water in.


(Baekhyun POV)

"Nee, het is echt gebeurd." zei ik lachend toen ik het verhaal probeerde te vertellen over toen Chanyeol de was probeerde te doen. "Hij probeerde zijn kleding te wassen, maar hij waste het veel te heet. Zijn kleding kromp tot een baby maat."

Soo Hee lachte.

"Dat is nog niet eens het ergste. Daarna legde hij het in D.O's kast in de hoop dat die het zou passen en niemand zijn fout door zou hebben, maar zodra D.O erachter kwam was hij niet zo geamuseerd. Zelfs voor D.O was die kleding te klein."

Soo Hee lachte weer. "Na school hebben jullie nog steeds niets bijgeleerd." zei ze sarcastisch.

Ik schudde mijn hoofd. "Ik wel!"

"Wat heb je geleerd?" vroeg Soo Hee met een geamuseerde blik.

Ik legde mijn hoofd in mijn handen en staarde haar aan. "Dat je nooit moet vreemdgaan op de mooiste vrouw op aarde."

Soo Hee lachte. "Dat is lief. Je bent wel serieus volwassener geworden."

Ik fronste. "Had je verwacht dat ik voor eeuwig een klein kind zou blijven?" Ik trok een pruillip.

Soo Hee glimlachte. "Ik neem het terug. Je bent niet volwassener geworden. Maar ik weet niet of ik het heel erg vind."

Ik glimlachte. "Laten we gaan." zei ik. "Ik ga even afrekenen."

Toen ik afgerekend liepen Soo Hee en ik naast elkaar het restaurant uit. Ik liep dicht genoeg naast haar om haar hand vast te pakken. Zou ik?...

Ik legde voorzichtig mijn hand in de hare. Haar handen voelden koud aan, maar dat kon komen doordat mijn lichaamstemperatuur zojuist veel te veel is gestegen door deze actie.

Soo Hee keek me aan, maar ik keek niet terug. Ik zag vanuit mijn ooghoek dat ze glimlachte.

Toen we bij de auto aankwamen stopte ik haar, net voordat ze de auto in kon stappen. Ik trok haar aan haar schouder terug. "Wacht."

Ze keek me verbaasd aan.

Ik ging recht voor haar staan, enkele centimeters van haar af.  Soo Hee's gezicht werd rood. "I-is er iets?"

Ik knikte en deed een stap dichter naar haar toe. Ik keek naar haar lippen en zag dat Soo Hee mijn blik volgde. "Mag ik...?" vroeg ik toen.

Soo Hee glimlachte. "En jij zegt dat je volwassen bent geworden. Doe het gewoon."

Toen drukte ik zachtjes mijn lippen op de hare.

Monster (Park Jimin ff)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu