Monster (Park Jimin ff)

Hoofdstuk 74

(Wendy POV)

We zaten aan tafel toen Jackson plotseling begon te lachen. Ik keek hem geïrriteerd aan. "Wat is er?" vroeg ik nors.

Jackson bleef lachen. "Ik heb nog nooit iemand met zo'n boos gezicht in z'n eten zien prikken."

Ik zuchtte. "Laat me gewoon."

Ik was op het moment boos, maar ook verward. Had Joshua misschien toch de waarheid gesproken? Ik kon mijn gedachten niet meer op orde krijgen na die zoen.

Het bleef een tijdje stil aan tafel, maar plotseling sprak Jimin op. Hij schraapte zijn keel en keek ons allemaal aan met een ernstige blik. "Ik heb vandaag Mina gezien." zei hij.

Ik keek op van mijn bord en staarde hem aan. "Hebben jullie elkaar gesproken?" vroeg ik meteen.

Jimin knikte. "Ja. I-ik denk dat ik haar een kans moet geven."

Dit keer verslikte ik me bijna in mijn eten. Ik hoestte en Lisa keek me meteen bezorgd aan.

Ik had geen idee wat ik hiervan moest denken. Natuurlijk zou ik blij zijn als ik mijn moeder weer gewoon elke dag kon zien. En Felix natuurlijk... Die miste ik misschien nog wel het meeste. Maar ik had gewoon niet verwacht dat Jimin haar ooit weer zou vergeven.

Aan de ene kant was ik opgelucht, maar aan de andere kant vooral geschokt.

"E-een kans?" stotterde ik.

Jackson trok zijn wenkbrauw op. "Waarom ben je zo geschokt. Ben je niet blij?"

Ik schudde snel mijn hoofd. "Nee, nee, dat is het niet. Ik ben gewoon even overdonderd. Het is een geweldig plan!"

Ik ben niet eens zo lang weggeweest bij mijn moeder en Felix, maar het voelde als een jaar. Vooral sinds we allemaal met ruzie uit elkaar zijn gegaan, hoopte ik dat we alles bij konden leggen.

"Wanneer gaan we dan weer terug naar huis?" vroeg ik.

Jimin glimlachte. "Ik heb nog even tijd nodig. Heb je ze zo erg gemist? Je zou al eerder dan ik terug kunnen gaan."

Ik overwoog dat idee. Ik wilde eigenlijk best wel graag terug. "Ik weet niet." mompelde ik.

(Baekhyun POV)

Nadat ik met Soo Hee had gepraat, was ik naar binnen gegaan. Ik was alles voor de rest vergeten. Zelfs waarvoor ik eigenlijk buiten was. Oftewel ik was het hele plan met Kai vergeten.

Maar gelukkig, eigenlijk niet, hadden Kris en Tao het opgelost. Ze hebben Kai gewoon weer terug naar binnen genomen, zodat Tao met hem kon praten. Ik heb geen idee wat daaruit is gekomen, maar het zal wel niet veel goeds zijn.

Ik stond voor de spiegel om mijn haar te doen, toen de deur openging. Xiumin liep de kamer in. "Waarom ben jij nou weer zo opgedoft?" vroeg hij verbaasd.

Ik glimlachte. "Ik ga op een date." zei ik.

"Het is wat je een date noemt. Het is een meisje waar hij vroeger op vreemd gegaan is en nu gaat hij smeken of ze hem kan vergeven, maar dat vertelt hij er natuurlijk niet bij." Kris kwam nonchalant naar binnen lopen, alsof hij niet drie seconden geleden mijn hele humeur had verpest.

"Het is gewoon een date. En als je er geen problemen mee hebt, ga ik nu. Ik wil wel op tijd zijn voor mijn date." zei ik, met een lichtelijke nadruk op date.